"HAYIR GELMEYECEĞİM! GELMEYECEĞİM! NEDEN ANLAMAK İSTEMİYORSUN?"
Abim ve Yağız sabaha kadar benim yanımda durmuş ve beni rahatlatmak için herşeyi yapmışlardı.
Onlara herşeyi anlattığımda önce güzel şekilde sövdüler. Özellikle de Yağız o korumam olacak herife baya bir dövdü.
Şimdi ise abim beni içinde o adamın da yaşadığı eve götürmek istiyordu.
Neymiş? Beni orada koruyabilecekmiş.
Dün gece olanlar aklıma geldikçe halden hale giriyordum. Dünden beri kaç kere duş aldığımı kaç kere ağladığımı bir ben Bir Allah biliyordu.
İşin kötü yanı ise Yağız da buna katılıyordu. Ve işin bokunun çıktığı kısım ise yağızın da oraya gelip bizimle beraber yaşamak istemeseydi.
Cehennemin içinde gibiydim. Yaşıyorken cehennemi yaşatıyorlardı bana.
Olan bana oluyordu ama kimse fikrimi önemsemiyordu.
"Geleceksin dedim abim. Ben seni daha fazla bu konakta yalnız başına bırakamam"
Bunu diyen kişi beni yıllarca yalniz başına bırakmıştı. Şimdi de gelip bana abicilik tavırları sergiliyordu. Dün gece kötü olduğum için ona sığınmıştım sadece. Yaptıklarını dediklerini unutacak kadar aptal değildim.
"Yalnız başına bırakamazsın öyle mi?"
"Öyle"dedi kendinden emin ve net bir şekilde.
"Neyden bahsediyorsun ya sen? Ulan ben yıllardır o şehirde tek başıma yaşıyordum umrunda değildi de şimdi mi beni koruyasın geldi ha?"
Döndüğü yerde durup bana baktı. Gerginlikten çatılan kaşları indiğinde çaresizce bana baktı.
"Şimdi gelipte sakın bana abilik rolü oynama"
"Abim ba-"
O sırada bizi konuşmamız için yalnız bırakan Yağız da içeri girmişti.
Konak halkı ise bunlardan habersizdi.
"NİYE İNANAYIM LAN BEN SANA? SÖYLE NİYE İNANAYIM?BEN O ŞEHİRDE TEK BAŞIMAYDIM! KÜÇÜCÜKTÜM LAN KÜÇÜCÜK! O ZAMAN BENİ KORUYASIN GELMEDİ DE ŞİMDİ Mİ KORUYASIN GELDİ?"
Gerginlik ile abimin üstüne doğru bir adım attığımda Yağız kolunu aramıza sokup beni durdurdu.
Aramızdaki kolunu itip konuşmaya devam ettim.
Kimsenin gelipte benim için yaptığı rollere yalanlara artık tahammülüm kalmamıştı.
"BEN SANA İNANMAM! DUYDUN MU? BU SAHTE ABİCİLİK ROLLERİNE İNANMAM!"
Yağız araya girdi bu seferde"Aleda güzeli-"
"KES SESİNİ!"
İkiside şuan karşımdaydı. Bugün içimde sakladığım bana zehir olan herşeyi dökecektim.
Bu zehir bir beni öldürmeyecekti. Bu yangında bir ben yanmayacaktım.
"İkinizinde"dedim parmağımı sırasıyla onlara doğrulturken"İkinizinde sevgisine inanmıyorum! İkinizinde tek derdi vicdan azabından kurtulmak!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERİ DÖNÜŞ OLSA
ChickLit"Niye Yağız..."dedim çaresizce gözlerine bakarken. "Sokaktan geçen biri benim ağladığımı görse yardım eder Sen niye yapmıyorsun bunu?Niye benden kendini esirgiyorsun"dedim kollarımı ondan çekmeye çalışırken. "Niye benden sevgini esirgiyorsun?"dedim...
