GERİ DÖNÜŞ OLSA

BÖLÜM 44.

"Kızım saçmalama istersen. Ben seni nasıl birdaha göndereyim o şehre tek başına?"

İç çekip verdim dedikleri karşısında. Kararım hâlâ değişmemişti Trabzona gitmeye kararlıydım.

"Tek başıma yıllarca idare ettim ben Yadem. Gerçekten birşey olmaz. Ben buraya senden helallik almaya geldim"

Gideceğimden ne Yağızın ne de Abimin haberi vardı. Bu sabah erkenden almıştım bu kararı zaten. Bir tek Yade ile Ela biliyordu gerisine lüzum yoktu.

Ve evet ela kıçıma yapışmış bırakmıyordu...

"Beni nasıl yalnız bırakacaksın ha? Madem bu kadar gitmek istiyorsun en başından gelmeseydin!"

Bir tık haklı olabilirdi. AMA BEN NERDEN BİLEBİLİRDİM BURAYA GELİNCE BAŞIMA BUNLARİN GELECEĞİNİ?

"Güzelim...Ben nasıl kalayım burda? Nasıl tehlikeye atayım sizi? Ben kendimden çoktan geçtim. Sadece sizi düşünüyorum"

Bir burun çekme sesi duyduğumda ela'ya baktım. Ağlıyor muydu o?

"Elam"diyip daha sıkı sarıldım. Ağladığı için hemen Yadenin de gözleri dolmuştu.

Hayatım belki de sadece bu iki kişiden ibaretti. Trabzona gittiğimde bile beni hep arar sorarlardı.

"Gitmem gerek Elam..."maalesef üçümüzde şuan duygusal birer yün yumağına dönüşmüştük.

"Bende geleyim olmaz mı? Düğün tarihini erteleriz..."

Saatler sonra zar zor gerçekleşen bir vedadan sonra sonunda Trabzon'a gidecek olan otobüsteydim.

Bir araba kiralayıp oraya gitmek tehlikeli olurdu çünkü bir başıma yolda beni bulma ihtimali yüksekti.

Otobüste numarama geçip oturduğum da direk kulaklıklarımı taktım. Yoksa yol boyunca kusabilirdim...

Aklım geride bıraktığım iki kişideydi sadece. Başka kimsede değil sadece o iki kişide.

Asla beddua etmeyi sevmiyordum. Ama umarım bu hayatta yaşadığım şeylerin sebebi olanların hepsi bana yaşattıkları şeyleri her hücresine kadar hissederdi.

Tek temennim buydu.

Yol boyunca kulaklığımda tek şarkı çaldı. Sezen Aksu - ihanetten geriye Kalan.

~~~

Sonunda otobüs yolculuğum bitmişti. Otobüs yolculuğum boyunca sadece müzik dinlemiştim.

İyi hissettirmişti.

Çok özlemiştim Trabzon'u. Özellikle de şehrin içindeki o güzel kokuyu özlemiştim.

~~~

Biraz memleket hasreti gidereyim dersen böyle olur. Salak Aleda salak n'olacak?

Gecenin bilmem kaçı ben ise hâlâ yürüyordum. Neymiş buraları çok özlemişim de havasını içime çeke çeke eve gidecekmişim.

Aferin Aleda aferin!

Allah'tan Yade birşey olursa diye kendimi korumak için bana silah vermişti...

Evet silah vermişti. Bende hiç düşünmeden almıştım silahi. Yapacak birşey yoktu.

Belki kullanacaktım belkide hiç ihtiyacım olmayacaktı. Ama sonuç olarak çantamdaydı.