GERÇEK AİLEM

14.BÖLÜM

YAZARDAN

Ediz gözlerinin önünde kan kaybeden sevdiği kıza baktı. Hemen kucağına alıp hastaneye göntürdü Ediz. Sevdiği kızı hemen ameliyathaneye soktular. Ediz tüm Yılmaz ailesine haber verdi. İlk koridora adım atan Soner oldu. İçi yandı. Belki onları hiç affetmiyecekti. Sonra koridora abiler girdi. Sonra anne baba. "BESTE!" annenin acılı feryadı babanın çaresiz bakışları. Yere çökmüş ağlayan abiler. Doktorlar telaşlı telaşlı bir ameliyathaneye giriyor çıkıyor. Doktorlar kan isteyince baba gitti. Baba gitti Beste'nin sınıfı geldi. Sonrada Seray. Mert'in dili lal olmuştu. Ne anlatabiliyor ne konuşabiliyor. İçinden ağlıyordu. Ablası hissederdi. Görünmez gözyaşlarımı tutardı ablası. Mert'in aklına anlatamıyorum şiiri geldi.

Ağlasam sesimi duyar mısınız
Mısralarımda
Dokunabilir misiniz
Gözyaşlarıma, ellerinizle
Bilmezdi. şarkıların bu kadar güzel
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce
Bir yer var, biliyorum
Her şeyi söylemek mümkün
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum
Anlatamıyorum

O kalem de kırıldı Aynı kalbim gibi Unutamadığım o anıları Unuttuğum gibi Gelsen de bu kalbe Kapısı kapalı artık Bundan sonra da Açılmaz artık Etrafımdaki sesler kesildi Ardından da ses duydum Bu ses çok tanıdık geldi

Doktor geldi "Her şey Besteye bağlı yaşamak isterse yaşar Ölmek isterse ölür. Birazdan yoğun bakıma alınır. Geçmiş olsun."

Seray artıık arkadaşına yapılan şeyi kaldıramıyordu. Hiddetle ayağa kalktı.

"YA BESTE KAÇIRILDI. HAFIZASINI UNUTTU. SIRTINDAN KAYNAR SULAR DÖKÜLDÜ. SİZ ONA GÜVENMEDİNİZ İLK GELDİĞİNDE ÖN YARGILI DAVRANDINIZ VE HEPSİNİ NORMALLEŞTİRDİNİZ. Biten tek şey burda Besteni hayatı değil, kaç kere affetti sizi her şansınızda sevginiz öfkenden daha büyük oldu söyleseniza ya da varmiydi ki o sevgi." sakinleşmişti biraz ama yinesinirlendi. "BESTE SİZ İLE SİZSİZLİĞİ YAŞADI, SİZ GÜVENİLMEMESİ HERKESE GÜVENDİNİZ Bİ BESTEYE GÜVENMEDİNİZ. BESTEYE GÜVENECEKSENİZ SEVECEKSENİZ SEVİN ÇÜNKÜ TABUT SEVGİYİ GEÇİRMEZ. SİZE HEMEN BENİMSEDİ ÇÜNKÜ KAYBETMEK İSTEMEDİ. ÇÜNKÜ ZAMANINDA ABİSİNİ KAYBETTİ. "

SERAYDAN

hEMEN hastaneden çıktım. Bestenin abisi dediği benim öz ve öz abim Aziz Irmak. Ya da Şehit Üsteğmen Aziz Irmak. Annemiz yoktu bizim. Babamda Albaydır. Besteyle çocukluktan kalma arkadaşlıklarımız. Aziz abim besteyide kardeş yerine koydu. Mahalede adım Şehit kardeşi Seray Irmak diye tanınırdım. Beste her zaman bana destek çıkmıştı. Tabi bende ona. Aziz abim bize anlamlarımızla sesslenirdi. Besteye müziğim bana ayım derdi. Besteyle her zaman mutsuz olsak buraya gelirdik. Mırıldanmaya başladım.

Yüreğine ateş düşmüş, kara haber var
Gelen olmaz, giden olmaz, ah çeker ağlar
Pencerede kala kalmış, yolunu bekler
Gelir anam, gelir desem, desem yalandır
Güzel anam, canım anam, kolay değildirİşte geliyor uzaktan, beze sarılmış
Akrabalar her bir baştan başa şaşırmış
Anam koşar yalınayak, yarı delirmiş
Gelir anam, gelir desem, desem yalandır
Güzel anam, canım anam, kolay değildir

Kahpe fişek nasıl delmiş kaşın arasını?
Birden bire donup kalmış gözün karası
Elde vardır bir tek onun kanlı beresi
Gelir anam, gelir desem, desem yalandır
Güzel anam, canım anam, kolay değildir

Hastaneye gittim zor bela doktorlardan izin alıp Bestenin yanına gittim.

"Müziğim, Aziz abim her zaman zor durumda kalırsanız birbbirinize anlamlarınızla seslenin demişti. Ben diyorum sende de çünkü ben çok zor durumdayım.

Kader yazıldı,Kınam yakıldı,Canlar verildi,Bu vatan borcu,Sana elvedaDiyemedim ki,Sadece buYakaaar içimi,

Her şehit'in ardındanBir türkü söylenirmiş anne,Sen de benim ardımdanBir türkü söyle,Ağlama anneGidiyorum ben..."

Türkü bitmişti bende bitmiştim. Annemiz yoktu bizim. Babamda Albaydı. Beste elimi sıkmıştı. "DOKTORR" doktorlar gelmişti ve bestenin tepki verdiğini söylemiştim. Vakit geçmeden Beste uyanmıştı. Uyanır uyanmaz kollarını bana açmıştı. Hemen sarılmıştım." Ben mavişimi çok özledim Ayım."

BEN AĞLAMAK BEN GEBERMEK BEN ÇOK ÜZÜLMEK. OY ATMAYI VE YORUM ATMAYI UNUTMAYINN HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUMM. SAAT VE TARİH ALİMM 23.53 16.03.2024