Seray'ı uyandırmadan kalktım. Daha odamı hazırlamamıştım. İlk önce mevresimleri değiştirdim. Dolabımı düzenlemeye başladım. Dolabımıda düzenliyince çalışma masama ilerledim. Ailemle toplu olan fotoğrafımız. Sonerle olan fotoğrafımız. Baran, Eren, Kaan, Serkan, Sinan, Mert'le olan fotoğraflarımızı koydum. Dardında olsak fotoğrafların suçu yoktu. Kalbimin her yerinde varlar ama yanımda yoklar. İddiaya girsek. Nesine deseniz ben desem eski hallerimiz. Eski anılar aklımda hep. Çalışma masama oturup biraz ders çalıştım. Saat on olunca aşağıya indim. Kahvaltı hazırlaycaktım. Kahvaltıyı yavaş yavaş hazırlarken Seray geldi. "Aşkım günaydın gerisini ben hallederim otur sen."
"Günaydın balım masayı kurunca haber verirsin odamdayım." Telefonumu alıp İnstagrama girdim. Aklıma Ediz gelince sırıttım. Ne hissettiğimi bende bilmiyordum. Instagramda arama kısmına girip Ediz'in hesabını aratttım. Beni takipten çıkmıştı. Bir gönderisi kalmıştı diğerlerini silmişti. Gönderisine baktığımda bir kızla fotoğrafını gördüm. Altında sevgilim yazıyordu. Hadi ama ya... Bu cocuk beni eğlendiren, güldüren, sorunlarımı dinleyen çocuk değil miydi? Kaçırıldığımda fotoğrafımı saklayan.
Tamam sevmemiş olamayabilirdim ama hoşlantı vardı. Belki dilim söylemedi ama gözlerim her zaman konuştu. Ağlama Beste, Ağlamayacaksın. Boğazımda düğüm oluşmuştu bile. Ağlamaya başladım. Seray'da odaya girince aklıma Mert'in gitme abla dediği geldi daha çok ağladım. Bazı şeyler kalbini parçalar ama gözünü açar. Seraya hemen sarıldım. "Seray herkes derdini kime anlatır bilmem ama ben sadece sana anlatırım sırtını dönme bana." daha fazla sarıldık. Edizi anlattım ona. Tabi birazcık sövdü. Tanıştığımız günü seveyim ya. Ben ağlarken annemler görüntülü aradı. Hemen yüzümü düzelttim. "Annem naber?"
"Kötü."
"ANNE NOLDU İYİ MİSİN?"
"Sensiz çekilmiyor güzel kıızım."
"Annem bende özledim sizi sadece zamana ihtiyacım var."
"Annem Mert çağırıyor sonra görüşürüz."
"Tamam annemm."
Serayla kahvaltı yaptıktan sonra Seray eşyalarını almak için gitti. Bende gitarımı çıkarıp çalacak şarkı aramaya başladım. Elektronik gitarla çalacaktım. Şarkıyı bulunca kayıta başladım.
Gözlerimin etrafındaki çizgiler
Artık belli oluyor
Bütün o çizgiler son bir yılda oldu
Sana bana bize ağlarkenBen Leyla olmuşum kimin umrunda
Mecnun çoktan gitmişken
Bu ne garip bir yangındı böyle
Sen söndün ben yanarkenPeki ben neden hala böyleyim
Neden hala geçmişteyim
Belki de
Ben sana halaAşığım
İşte tam burda karşındayım
Ya şimdi tut elimden
Ya da bir daha söz etme özlemektenBen sana hala aşığım
İşte tam burda karşındayım
Ya şimdi tut elimden
Ya da bir daha söz etme özlemekten
Çok çok çok karışığım zaten
OofRuhum iki ucun arasında
Gezinip duruyor
Bugün zaman akmasın dursun
Ben içinden geçeceğimAma neden neden hala böyleyim
Neden hala geçmişteyim
Belki de
Ben sana halaAşığım
İşte tam burda karşındayım
Ya şimdi tut elimden
Ya da bir daha söz etme özlemektenBen sana hala aşığım
İşte tam burda karşındayım
Ya şimdi tut elimden
Ya da bir daha söz etme özlemekten
Çok çok çok karışığım zaten
OofBen sana hala
Aşığım
İşte tam burda karşındayım
Ya şimdi tut elimden
Ya da bir daha söz etme özlemektenBen sana hala aşığım
İşte tam burda karşındayım
Ya şimdi tut elimden
Ya da bir daha söz etme özlemekten
Çok çok çok karışığım zaten
Oof
Şarkı bitince Gitarı fln topladım derken Seray geldi. Serayın elinde Aziz abimin fotoğrafı vardı. Tam yanına gidecektim ki bir ses duyuldu. Başım dönüyordu. Deprem oluyordu. DEPREM!. Hemen Serayın elinden tutup çök kapan tutun hareketini yaptırdım. Deprem durdu sandık tam evden çıkacaktık ki bir deprem daha. Artık bunun çıkışı yoktu. İkimizde sarıldık. "Serayım, ayım ölmeyeceksin."
"sende söz ver ölmeyeceksin. Ben söz veriyorum."
"Söz söz seni çok seviyorum." Son sözlerimiz bu oldu. Çünkü tavan çökmeye başladı. Sizi affettim Abilerim ve ikizim her ne kadar kendime geçiremezsemde.
MENDİLİMİ SİZ Mİ ÇALDINIZ BEN AĞLAMAK. EDİZ KARAKTER DEDİK KARAKTERSİZ CIKTIN. CANIM EDİİZM DEDİM BAĞIRIMA BASTIM ALDATTIN. NEYSE EFENİMMM OY VE YORUMLARI UNUTMUYORUZZ VE GÖRDÜĞÜNÜZ SAAT VE TARİHH
22.03.2024 23.30
![](https://img.wattpad.com/cover/358310148-288-k646246.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM
Humor17 yıl boyunca İstanbul'da yaşayan Beste, ansızın üvey olduğunu öğrenirse ve gerçek ailesiyle yaşamaya başlarsa. -TAMAMLANDI-