GERÇEK AİLEM

20.BÖLÜM

Sabah çalan telefonumla uyandım.
"Beste Yılmazla mı konuşuyorum?"
"Evet, kimsiniz?"
"Ben yüzbaşı Gamze Çelik. Sizi aramamızın sebebi anma programı olacak bu anma programından sonra şehitlerimizin en sevdiği türküleri, şarkıları söylenecek. Söyleyen kişi siz olur musunuz?

"Tabiki olur bu benim için onur vericirdir."
"O zaman bugün sizi bekliyoruz." Deyip kapattı. Çok heyecanlanmıştım. Oğlunu, kızını, kardeşini, abisini, ablasını, akrabalarını kaybeden anneler, babalar, abiler, ablalar, kardeşlere türkü söyleyecektim. Aklıma Aziz abim geldi. Şimdi olsa benimle çok gurur duyardı. Hemen odama geçtim. Hazırlanmaya başladım. 

"ANEYY ÇABUK ODAMA GELİR MİSİN?" Odaya ilk babam sonra, Sinan abim, Baran abim, İkizim, Eren abim, Kaan abim, Serkan abim ve en sonda annem geldi. "Annem demiştim ama neyse. Ay ne diyeceğim ben şehitleri anma programından sonra şehit olan askerlerimizin en sevdiği şarkıyı, türküyü söyleyeceğim." 

"Ayy kızım ne giyeceksin."

"Bende zaten onun için çağırdım. Anma günü siyah giyerim ama askeriyere giderken yani şimdi ne giyeyim."

kıyafet deyince tüm erkekler gitti. 

"Bence siyah etek beyaz üst bide siyah ceketin olur." teşekkür edip yanağını öptüm. Üstümü giyinip makyyaj masama ilerledim. Kapatıcı, güneş kremi, rimel fln sürüp odadan çıktım. "Ben çıkıyorum" deyip evden çıktım. Askeriye biraz uzaktı. Arabaya bindikten sonra şoförde bindi. Bende kulaklığımı takıp şarkı dinlemeye başladım. Biraz geçtikten sonra trafik lambalarında durduk. Trafik vardı çünkü düğün kovboyu vardı. Düğün kovboyundaki düğün arabasının arkasındaki yazı ilgimi çekti. Ediz&Elif... Evleniyolardı.

 Algılayamadım, düşünemedim, Kalbim parçalara bölündü. Niye böyle bir şey yaptı ki? Bunları düşünürken askeriyeye gelmiştik. Yüz ifademi değiştirip arabadan indim. Askerlere durumu açıklayınca albayın odasına götürdüler. "Geç otur şöyle kızım." Albaya gülümsedim ve oturdum. "Ben Necmi Uslukıran." deyip elini uzattı bende " Beste Yılmaz memnun oldum" diyerek elini sıktım. "Neden geldiğini biliyorsun ama bende söylim anma programından sonra askeriyenin konuk ağırlama yerinde şehitlerimizin en sevdikleri şarkı veya türküleri söyleyeceksin. Anma progrramı yarın olac-" beni bir anda öksürük tutmuştu. "Ne yarın mı kaç tane şarkı veya türkü olur ki?" 

"Anca program olabildi kızım. 10 şehidimize anma programı olacağı için büyük ihtimallede 10 şarkı olur."

sonra bana şehitlerin ismi ve şarkıları verdi. 

"Teşekkür ederim kızım yarın saat 21.30 da bekliyorum ve haberciler olabilir dikkat  edersin." vedalaşıp çıkmıştım. 10 şarkıyı yarına yetiştirmek zordu ama imkansız değildi. 

şarkılar',

Nerdeysen, unutma beni, aç kapıyı gir içeri, yalnızca sitem, neyleyim istanbulu, bu kalp seni unutur mu,  büklüm büklüm, geceler kara tren, çırpınırdın Karadeniz, fikrimin ince gülü.

Yarın giymek için elbise almaya gidecektim. Aklıma yine Ediz geldi. Unutacaktım o beni unuttuysa bende unutacaktım. Bir tane mağazaya girmiştim. Anma programı olduğu için siyah giyecektim ama nasıl? E ben şimdi kombin yapamam ki?

Eren abini arasana pasaklı?

aha şükrüye benim iç ses sen yaşıyo muydun ya? Neyse Eren abimi aramak çok mantıklıydı. Telefonumu çıkarıp aradım. Çok beklemeden açtı. 

"Alo Beste iyi misin?"

"Alışveriş merkezine gelir misin sorgulama lütfen konum atarımm"

deyip kapattım. İnsan sevgilisinden utanır ben abimden. 2 aydır kız olan Mika 2 ben sıfır. Ben hayatımımı yaşıcam bunlarla mı uğraşıcam. Ben düşünürken Eren abimi gelmişti. Bi ses çok erken barıştın desede hayat kısaydı.