GERÇEK AİLEM

18.BÖLÜM

Seray benden bir şey saklıyor gibiydi o yüzden yüzüme bile bakmaya utanıyordu. Seray'a veda edip elimde enkazdan kurtarıp aldığım günlüğüm duruyordu. Aklıma Ediz geldi. Tamam o kadar bağlanmamıştım ama en azından hoşlanmıştım. Günlüğümü açtım. İlk sayfası.

Sevgili Günlük,

31.03.2011      

Öğretmenimiz günlük tutmamızı söyledi. Bugün kendim uyandım. Annemlere kahvaltı hazırlamam lazımdı. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa gittim. Tabaklar yüksekte olduğu için sandalyeye çıktım. Dengemi sağlayamayınca düştüm. Tabak kırıldı ve bacağıma battı. Tabak düşme sesi fazla ses çıkarmadığından duymamışlardı. Kırıkları toplayıp kahvaltı hazırladım. Bacağım çok kanadığı için dışarı çıktım. Biraz yürüdükten sonra canım acıdığı için parkta oturdum. Parkta bi baba ve çocuk vardı. Çocuk bana fazlasıyla benziyordu ve çikolatalar kadar yakışıklıydı. Sonra parka giren Seray'ı ve abisini gördüm. Tam ayağa kalkacakken düştüm. Aziz abi beni hastaneye götürdü bacağımı sardılar. Gelirken ilk defa koca koca parklar gördüm. Adı lunaparkmış. Serayla biraz oynadıktan sonra eve gittim. Babamlar evde tartışıyordu hemen odama gittim yoksa yine gözümü mora boyardı. Neyse Sevgili Günlük uyumazsam annem babamın hıncını benden çıkarır. Hadi öptüm. İyi geceler.

Son 2 cümleyi okuyunca kıkırdadım. 

"Noldu kız neye gülüyorsun kih kih?"

"Günlüğüme -hadi öptüm, iyi geceler- demişimm." dedim gülerken. Aklıma bir şey takıldı acaba o gördüğüm baba ve çocuk babam ve Soner miydi? "Babaa?"

"Efendim babasının gülü."

"Hafızan iyi dimi?"

"Tabiki!"

"31.03.2011 tarihini hatırlıyor musun?"

"O gün yanlış hatırlamıyorsam Sonerle anaokulunu ekip parka gitmiştik." sadece gülümsedim. Eve gelmiştik çok uykum vardı kalkacak halim yoktu. Şuan bana en yakın fısıltımı duyabilcek kişi yani Soner'e" Pişt bbeni odama kadar taşıyabilir misin?"

"Bu kasları boşuna yapmadım ikiz." araba durunca Soner beni kucağına aldı. Bende ellerimi boynuna doladım. Bana hava hoş. Yerim rahattı. Odama girince beni yatağıma bıraktı sonrada istemesede gitti. Bende kalkıp üstümü giydim geri yattım ama uyuyamıyordum. Ya tekrar deprem olursa. Ya tekrar enkazda kalırsam. Düşünmeden uyuyamıyordum. O enkazda yatanlar belkide küs uyuyup daha barışamadılar. Ayağa kalktım. İlk Soner'in odasına gittim. Uyumamıştı. Düşünmeden hareket etmek bazen en doğru karardır. Gittiğim gibi hemen sarıldım. İlk şaşırsada oda sarıldı. Gözyaşlarım akmaya başlamıştı. "Ben özür dilerim ikizim" İnsan dün koştuğu yolda  yürümekten zorlanır mı? Daha sıkı sarıldım. "Affettim affettim ikizim her yara kapanmasada sarılır." 

"Aa ağlama ama sen ağladıkça benim de canım yanıyor. " 

"İkizim beni asla bırakma tamam mı? Ben her şeye dayanırım ama yarım kalışlara hayır."

"Beraber uyalım mı?"

"Olur ama bir şey anlatacağım. Hani ediz vardı ya ben kaçırıldığımda fn depresyona giren. Geçende bana açıldı bende sevme beni fln dedim sonra Serayla evimize geldiğim gün birde ne görim takipten çıkmış bide yeni sevgilisiyle fotoğraf atmış. Neyse ama çokta üzülmüyorum burda dağ gibi ikizim var." Beni göğsüne yaslamıştı. Uyumuştu nefes alış verişlerinden anlıyordum. Kendimi güvende hissettiğim için bende uyudum. 

Gül renginde gün doğarken
Boğazdan gemiler usulca geçerken
Gel çıkalım bu şehirden
Ağaçlar gökyüzü ve toprak uyurken
Dolaşalım kumsallarda
Çılgın kalabalık artık uzaklarda
Yorulursan yaslan bana
Sarılıp uyuyalım gün batımındaBelki üstümüzden bir kuş geçer
Kanadından bir tüy düşer
İner döne döne gökyüzünden
Hiç bir yüz güzel değil senin yüzünden
Haydi kalk gidelim bu şehirden
Gün doğarken ya da güneş batarken
Belki kuşlar geçer üstümüzden
Kanatlanır senin ellerinden
EllerindenGül renginde gün doğarken
Boğazdan gemiler usulca geçerken
Gel çıkalım bu şehirden
Ağaçlar gökyüzü ve toprak uyurken
Dolaşalım kumsallarda
Çılgın kalabalık artık uzaklarda
Yorulursan yaslan bana
Sarılıp uyuyalım gün batımındaBelki üstümüzden bir kuş geçer
Kanadından bir tüy düşer
İner döne döne gökyüzünden
Hiç bir yüz güzel değil senin yüzünden
Haydi kalk gidelim bu şehirden
Gün doğarken ya da güneş batarken
Belki kuşlar geçer üstümüzden
Kanatlanır senin ellerindenHaydi kalk gidelim bu şehirden
Gün doğarken ya da güneş batarken
Belki kuşlar geçer üstümüzden
Kanatlanır senin ellerinden
Ellerinden

BBBBİİTTTİİİİİİİ  HER BÖLÜMÜ ARTIK ŞARKIYLA BİTİRİCEM. BEN SONERLE BESTEYİ YİCEM YA. OY VE YORUMLARINIIZI BEKLİYORUMM. İYİ GECELERRR HEPİNİZİ YILDIZLAR KADAR SEVİYORUM. 

31.03.2024 23.38