GERÇEK AİLEM

21.BÖLÜM

Uyanmıştım ama odam çok karanlıktı. Hiçbir şey görmüyordum. Şuan yatağımdan kalkmamak daha mantıklıydı. Yan odamda Serkan abim vardı. Ona seslendim. 

"BENİM ODAMA GELEBİLİR MİİSİN YAN ODADAKİİ"

benim bağırmamla odamın ışığı açıldı. Tavanda bir sürü yıldızlar gördüm. Sonra duvarda asılmış olan benim abimlerle çekindiğim fotoğraflar. Diğer duvarda annem ve babamla olan fotoğraflarımız. Diğer duvarda serayla olan fotoğraflarımız. Sonra odanın diğer duvarına baktığımda yırttığım küçüklük fotoğrafları vardı. Ve hepsinden mektup vardı. Mektuplarda özür ile alakalı şeyler yazıyordu. Hepsini okudum. Aşağıya indiğimde birde ne görim tüm aile burda.

 Hem anne hem baba tarafı. Anne tarafından tek Ferhat dayı ve Şirin yenge bide onun çocuklarıyla tanışmıştım. Gerçi 6 çocukları vardı biriyle tanışmamıştım. Baba tarafını hiç bilmiyorum. Ha bide anne tarafından dedemle anneannemi bilmiyorum. Merdivenden aşağı indim. Direkt babama sarıldım. Sonra anneme. Sonra diğerlerine baktığımda abilerim, ikizim ve kardeşim yoktu. Sonra dedelerimin ve anneannemin elini öptüm. Babaannem vefat etmiş. Baba tarafı kendini tanıtmaya başladı. 

"Ben dedenim tatlı kızım. Adımda Faruk." sarıldım ona. Eski ben olsa çok şaşırırdı. 

"Ben amcan bekarım güzelim. Adımda Serhat." onada sarıldım. 

"Ben amcan Salih buda eşim Selma. Bunlarda kuzenlerin." kuzenlerim dışında hepsine sarıldım. 4 erkek çocuk.

"Ben Burak. 20 yaşındayım" sarıldım. Sevecen bi tipti.

"Ben Adil. 19 yaşındayım." yine sarıldım.

"Ben Buğra 23 yaşındayım." yine ve yine sarıldım.

"Ben tuğra yani kısaca esk diyebilirsin. Ve 18 yaşındayım."

"Esk ne be?" dedim

"En sevdiğim kuzenim demek." sonra anne tarafına döndüm.

"Ben Mevlüt dedenim tatlı bücür." sarıldım.

"Ben anneannenim balım. Adımda Saliha." Anneannemede sarıldım.

"Kızım beni biliyorsun. Buda en büyük oğlum Aras." dedi ferhat dayım.

"ben seni bir yerden tanıyorum ya. Asker misin sen? Sanki İstanbul'dan tanıyor gibiyim."

"İstanbulda görev yaptım ama-" sözünü kesi;

"Hemen geliyorum bekle burda." Odama çıktım. Anı kutumu açtım direkt. En diplerde buldum sonunda. Eğer gerçekten oysa çok mutlu olurdum. Elimde bir kolye bir resimle aşağıya indim. Hemen yanına gittim. "Bunlar sana bir şeyi çağırıştırıyor mu?" dedim. Kaşlarını çattı.

"Havuç? Sen benim kuzenim misin ya?"

"Öyleymiş yeşil dev." hemen sarıldım. Sonra annemlere döndüm.

"Anne diğer kuzenlerim, abilerim, ikizim ve kardeşim nerde. Sayarken yoruldum ya." annem güldü. Hiç bir şey demedi. Sonra Tuğra gülmeye başladı. 

"Ne gülüyosun be?"

"Civcivli pijaman güzelmiş." BEN REZİL OLDUM LAN. Odama çıkarken

"NİYE LİNK Mİ İSTİYORSUN?" diye bağırdım. Hemen üstüme dizlerimin altında biten çiçekli elbise giydim. Çiçekli elbise kalp ben ya. 

niye sen mami cobain misin?

ana benim iç ses yaşıyomuş. İç sesime göz devirdim. Saçıma bukleler verdim. Makyaj yapmadım çünkü gerek yoktu. Hemen aşağıya indim. Niye kimse yoktu ya? Bir anda ışıklar gitti. 

ANANIS*K*M

Aha evi cinler basdı. Ben telefonumu ararken nas felak okumaya başladım. Bir şeye çarpmamla

"MİNEL CİNNETİ VENNAAAAĞS BİSMİLLAHİRRAHMİNİRRAHİM GUL EUZU Bİ RABBİL FELAK-"

"BESTE GÖZÜNÜ AÇ CİN ÇARPMADI MERAK ETME." tüm aile benim bu hallerime gülüyolardı. Bahçeye up uzun masa kurmuşlardı. İki baştada dedelerim oturuyodu. Bahçenin öbür tarafına baktığımdada gözlerim doldu. Çünkü benden özür dileyen kendi sesleri ve videolarımız vardı. Ve en ortada duran ailemizin toplu fotoğrafı. Hem baba tarafıyla hem anne tarafıyla. BÜyük bir tuvala çizilmişti. Hemen koştum ve sarıldım hepsine. Onları affettiyesem Emırhanıda affetmeem gerekti. Onada sarıldım. Beraber yemeğimizi yedik. Dışarda otururken annem" Siz Arasla nerden tanışıyorsunuz kızım?"

"Yeşil dev valla anlatırsan seni şurda boğarım."

"Şimdi güzel ailem, ben daha yeni asker olmuşum görev yerim İstanbul. Hava güzel bende askeriyenin önünde oturuyorum. Askeriyenin girişinde küçük kız çocuğu var. Acaba kim. Neyse çok takmadım yerimde oturdum. Sonra biri saçımdan çekmeye başladı. Dedim noluyo. Sonra bana bağırmaya başladı işte sen nasıl benim resmimi batırırsın falan diye. Bende kızın adını bilmediğimden havuç diyodum. Dedim işte ne resmi havuç resim fln yok ortada? dedim. Meğersem yeri boyamış. Bende orayı bilmeden temizlemiştim. Sonra ağlamaya başladı. Hani dizide anneler ağlar ya aynı öyle. Sonra bana yeşil bir dev olduğun için yüzün gözükmüyordu ama buldum dedi. Tabi sonra ben dedim gel ben seni albayımla fln tanıştırayım. Öyle benden daha çok askeriye ile samimi oldu. Hatta albay havuçu omuzuna fln alıyordu."

Yeşil dev kaşınmıştı. Üstüne yarım bardak su attım. herkes gülmeye başladı. Biraz daha konuştuktan sonra gittiler. Gece olmuştu bile. Civcivli pijamalarımı giydim yatıyordumki annem.

"kızım karşıya yeni biri taşınmış gitde kek götür." zorla gittim. kapıyıda açmıyordu artık kimse. Ağaç oldum be. Tam gidiyordum ki kapı açıldı. Lan Ayaz buraya mı taşınmış bana uyku mu vurdu. "Ayaz?" Ayaz kötü görünüyordu. 

"AYAZ İYİ MİSİN?"

"Ü-üsta k-katta sağ t-taraftaki i-ilk odadaki ilk çekmecenin ilk kapağı. İ-İ-ilacım v-v-var."

keki bırakarak koşarak yukarı çıktım. Hemen ilacını getirdim. İlacını iiçince rahatlamıştı.

ÇOK İYİ YERDE BİTİRDİM YA. BÖLÜM BİRAZ KISA AMA İDARE EDİN LÜTFEN ŞU SIRALAR CİDDEN ÇOK KÖTÜYÜM.

YORUM ATMAYI VE YILDIZA BASMAYI UNUTMAYINN.