Koltukta uyuya kalmıştım. Elime biri dokunmasıyla uyandım. Gelen Candı çok tatlı bı bebekti." Noldu canım." Utangaç utangaç bana baktı." Şen benim prenşeşim oler misin? Bu abişler benle ilgilenmiyo." Hemen yanaklarını öptüm." Tabiki prensim. Uçalım mı biraz?" Hemen kafa salladı. Onu kucağıma aldım ve uçurdum oda ellerini açmış halinden memnundu. "CAAN İKİZİMİ SAAALLLL." Hemen Can'a döndüm." Aha benim ikiz geldi." Can bana sarıldı saklanmak istermiş gibi.
"Hadi Beste ablanı yorma da bana gel Cancık." Can Soner'in kollarına gitti. "Ben hava almaya çıkıyorum söylersin." Gülümseyerek kafa salladı Soner. Ben onlara layık değildim anca üzüyordum onları. Kimse benle ilgilenmek zorunda değil. Gezmeye değil hastaneye gidecektim. Ediz tam doktorum değildi orda çalışan bir stajyerdi. Ve benim doktorumun stajyeri olduğu için doktorum sayıla bilirdi. "Canan doktor burda mı acaba?" Kadın beni tanıdığı için gerçi kim babasının Hastanesi'nde tanınmaz.
"Yok ama stajyeri burda o size yardımcı olur. İkinci kata çıktığınızda karşınıza çıkar ve zaten şimdi haber veririm." Kadına gülümsedim. Asansöre binemezdim. Üstüme pantolon ve sweat giymiştim. İkinci kata geldiğimde Ediz doktor beni bekliyordu. "Öncelikle merhaba dün bir şeyler yaşandığı için dikişli olan yerler ve yaralarım kanadı o yüzden geldim." Durdum." Bir de..." Bana baktı." Bir de?" Elimi yüzümdeki yaraya götürdüm." Fazla acıyor." Kafamı aşağıya indirdim." Bacaklarım çok kötü bir durumda futbol oynamayacağım diye korkuyorum." Bana destek olmak için elini havaya kaldırmıştı ki geri çekildim."psikolog düşündün mü hiç?" Ona baktım." Deli değilim ben hem psikolog yerine bir arkadaşıma içimi dökmek daha mantıklı. Ama o arkadaş benim hakkımda hiç bir şey bilmeyecek ve beni yargılamayacak, destek olacak istiyorum ki bu imkansız." Hem kolumu pansuman yapıyor hemde beni dinliyordu.
" Aslında sana bir teklif sunucam ama ister misin bilmiyorum. Salı günleri boş günlerim ve evde anca oturuyorum. Salı günleri bulussak ya da böyle kontrollere geldiğinde içini bana döksen." Kafamı salladım." Herkes beni yargılar." Hemen kafasını salladı." Hayır tabikide bence bugün bana biraz anlat olmazsa olmaz zaten." O kadar tatlı göründüğünün haberi var mıydı? Ay tobe tobe ne diyodum ben. Ama Ediz'e guvenmistim. " On yaşıma kadar ailemle aram iyiydi. Çünkü o zaman kafam almıyordu. Üvey annem ve diğer aile üyeleri beni hep cici bici giyindirdi. On yaşından sonra rahatsız olmaya başladım abim yüzünden surekli bana -buyudunde başımıza sürtük mü olacaksın- kötü şeyler söyleyince bende elbiselerden vazgeçtim. Bir gün beni odasına çağırdı tabi ben benimle oyun oynayacak beni mutlu edecek sanıyordum lakin öyle bir şey olmadı. Saçımla oynamaya başladı. Ben örecek zannettim. Ama saçımı çekmeye başladı canım acıdıgı için bağırıyordum sonra bağırdım diye beni dövmeye başladı. Sigara tüketiyodu sigarasını bir çok kez sırtımda söndürdü." Ağlamaya başlamıştım.
" Bir sigara 400 derecede yanar..."
"Benim sırtım kulluk değil dedim. Ağladım zirladim daha çok dövdü. Sonra ben odamdan çıkmamaya sürekli ders çalışmaya ve yemek yiyordum. Sonra kilo aldım annem beni ölüm diyetlerine soktu. Hala çok fazla bir şey yesem midem bozuluyo. Sürekli o şerefsiz selim (üvey abisi) psikolojik siddet uyguluyodu. Hepsi bana dediki okumayacaksın şirkete geciceksin. Ben dedim hukuk okumak istiyorum. Onlar zorla hemşire dedi herkese hemşire diyorum ama hala içimde hukuk okumak isteyen bir çocuk var. O zaman hemşire olacaksın ve notların doksan aşağı olmayacak ki bir fen lisesine göre çok zor. Bır dersten yetmiş aldım. Eve gittiğimde notu duymuşlar annem psikolojik şiddet abimde yine dövmeye başladı.
" Aglamalarim durmuyordu. Ediz doktor bana sarıldı. TOBEEE BENİM KARNİM UCUYO." Bak beste yaşadığın şeyler çok zor. Ama karşında güzel bir gelecek bekliyor. Hem hukuk da okursun ve akşam yemeğe size davetliyim. Hiç bir sey çaktırmadan eve git ve sana verdiğim kremleri kullan." Ona gülümsedim." Kullanırım her şey için teşekkür ederim" gülümsedim ve eve gittim. Psikolojimi düzeltmem lazımdı. Kapıyı anahtarımla açtım.
"BEN GELDİM YILMAZLARIN EN NADİR AMA ARTIK NADİR OLMAYAN TASLARI." Baran abim ve ikizcigim buna güldü çünkü bu eve ilk geldiğimde ikizcigimde böyle demişti." Hoşgeldin kızım akşam misafirimiz var ha"
"Tamam annecim. Hazırlanırım." Abimler ve ikizcigim homurdandı. Ben merdivenden çıkarken Eren abimde iniyordu. "Nereye böyle Beste'm" Ona döndüm." Akşam misafir gelecekmiş abi ö yüzden hazırlanacaktım.""Çok güzel olma Bestecik."
Abime emredersiniz bakışı atıp odama çıktım.
Sade ve rahat bı kombin yapıp cıktım. O sıra kapı çaldı. "Benn bakarımm" Baran abim hemen yanıma geldi." Gel güzelim beraber bakalım." Kafamı sallayıp kapıya doğru yürüdüm. Gelen Ediz'di "Hoş geldin." Gülümsedi." Hoş buldum." O sıra annemde yanımıza geldi." Bu iki çiçek kızınıza ve size efendim." İkiside beyaz güldü. En sevdiğim çiçek." Oğlum ne efendim mi teyze de bana aa. Ve teşekkürler oğlum." Değip annem Ediz'e sarıldı.
"Ayy bende teşekkür ederim." Değip gülümsedim. Hep beraber yemeğe geçmiştik. Yemekte abimler ve Ediz konuşuyorlardı ben ise dinledim. Bir zaman sonra Ediz' in aileside geldi tek çocuktu. Annesi çok sıcakkanlıydı. Yemekler yendikten sonra Eren abime galerimdeki fotografları gosterip anlatıyordum ki Ediz'den mesaj geldi." Kimdi o?" Abime bakıp. Seray'ın mesaj kısmına girdim." Seray atmış ya" dedim ama Ediz atmıştı.
Edizcik: kremlerini sürmen lazım unutma
Beste: birazdan sürerim teşekkür ederim.
Degıp mesajdan çıktım. "Benim bı telefon görüşmesi yapmam lazım hemen çıkıp geliyorum." Hemen odama çıkıp yara olan yerlerime kremimi sürdüm. Kapım tıklanmaya başlandı." Efendim ve girebilirsin." Edizi görünce şaşırmıştım. " Beste sürdün mu kremlerini?" Kafamı salladım. Yanıma geldi yüzümü inceledi. " Bıçak için yarın Canan doktorla yine gorusursun. Ha bu arada yarın beni bul." Değip gitti. Noluyoo ya karnım ucuyo benim.
Telefonumu alıp aşağıya indim. Edizlerde gidiyordu." Görüşürüz." Değip gülümsedim. Böylece yoğun bı gün daha bitmişti.
Tam yukarı cikiyodum kii" ikizzcigim bugün beraber uyuyalım mı?" Kafamı salladım ve merdivende onu bekledim. İkimizde ustumuze degitirip uyumustuk.Bölüm kısa oldu ama bir daha ki bölüm çok ekşınlı mekşınlı olucak
Küçücük bı alıntı bırakayım mi
Ehee"Bana hiç mi guvenmediniz?"
Çok büyük spoi verdim ha
YİLDİZLARA BASMAYİ UNUTMAYİNN
⭐⭐⭐
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM
Humor17 yıl boyunca İstanbul'da yaşayan Beste, ansızın üvey olduğunu öğrenirse ve gerçek ailesiyle yaşamaya başlarsa. -TAMAMLANDI-