Beni Buldu

Huzursuz

Lara

Hepimiz bilmediğimiz bir eve doğru yürüyoduk. Bu insanları hiç gözüm tutmadı. Çağatay Yavuz denilen bir kurdun kucağında baygın yatıyordu hala.

Hem onun için endişeleniyordum hemde sürümüzün geri kalanı için.
Neden bilmiyorum içimde kötü bir his var.

Barış

Kadenin elinden tutup kurtların yanına doğru sürüklemeye başladım.

"Tam olarak nereye gidicez."

Baskın bir alfa olduğu kokusundan belli olan adam kucağında Çağatay ile bize döndü.

"Bizim evimize gidiyoruz. Orda daha güvenli olursunuz."

"Alfasın değil mi?"

"Evet."

"Çağatay ile bir ilişkin mı var."

"Olucak yakında."

Bu adamı hiç gözüm tutmadı. Grubun diğer üyelerinin suratı bir karış bizim etrafımızı çevrelemiş bir şekilde yürüyolardı.

"Böyle yürümenizin nedeni nedir?"

Alfa sürüsüne yan bir bakış atıp yoluna devam etti.

Kadenin elini daha sıkı tuttum ve yoluma devam ettim.

~•~••~•~••~•~••~•~••~•~•~••~•~•~•~••~•~

Eve geldik. Aşırı kasvetli bir havası vardı.

Katanlık. Soğuk ve tuhaf.

Uzun zamandır kimse böyle bir yere girmemiş gibi tozlu ve bakımsızdı.

"Burda yaşadığınıza emin misiniz."

"Yaşadığımız yeri bilmeyecek değiliz."

"Tabi..."

Yandan Laraya bir bakış attım. Efenin elini sıkıca tutmuş yanındaki kurda ölümcül bakışlar gönderiyordu. Belli ki o da benim gibi buraları güvenli bulmamış.

Efe ise süt dökmüş kedi gibi etrafa bakınıyordu. Yanındaki kız ise onu kesiyordu.

Lara bunu görürse olay çıkar...

Hafif bir tebessümle giderken herkesin bir anda durmasıyla durdum.

Yavuz Çağatayı yavaşça yere indirdi ve kapıyı açtı.

Evin içi dışarı kadar olmasada kasvetliydi.

Eve hepimiz yavaşça girerken Kaden elimi daha sıkı tuttu. Elimi beline koyup yürümesi için hafif öne doğru ittim.

Kaden yavaşça yürüyüp Yavuz'u takip etti.

Lara

Efenin yanındaki kıza ölümcül bakışlar atarken Yavuz isimli şahısın konuşmasıyla ona döndüm.

"Bundan böyle burdasınız. Ev yeterince büyük herkesi alır. Biraz dinlenin sonra size olayları anlatırım."

"Pardon da biz böyle hizmetçi miyiz?!
Bundan sonra burda yaşıycaksanız.
Oldu canım.
Kalacak başka yerimiz de var."

Aniden ortaya atlamam ile herkesin bakışları bana döndü.

Efenin nerdeyse ağzına düşücek olan kız için sinirliyim zaten birde ben burda hizmetçi muamelesi göremem!

"Sakin ol bakalım güzellik... Sizi korumak için burdayız."

Efe sinirle adama baktı.

"Başlatma şimdi güzelliğine. Biz siz olmadan da yaşayabiliyorduk ne koruması?"

"Nasıl korunduğunuzu gördük Efe lütfen olay çıkarmayın ve içeri geçip odalarınıza çıkın."

Efe sinirli bir şekilde adama bakarken ben elini tutup hızlı bir şekilde odadan çıkardım. Efe de en az benim kadar sinirli olduğu için beni söyletmeden merdivenleri çıktı ve herhangi bir odaya girdi.

Efeye ani bir haraket ile döndüğümde benim belimden tutarak duvara yasladı.

"Adam ağzının içine düşücekti... Benim olana güzel dedi."

Gözleri yavaş yavaş kırmızıya dönerken ilk hamleyi ben yapıp dudaklarına kapandım...

Beni hırçın bir şekilde öperken bende elimden geldiğince karşılık vermeye çalışıyordum.

Elleri yavaşça vücudumda gezinirken hafifçe gülümsedim.

Ondan ayrılıp gözlerine baktım.

"O kızın sana bakmasına nasıl izin verirsin? Sana ceza veriyorum sevgili varlık devamını getiremezsin."

Bana yalvaran gözlerle bakarken ben sırıtıp ondan ayrıldım.

"Çok kötüsün minik."

"Sen istedin varlık."

İkimizde üstümüzü değiştirip az da olsa huzurlu bir uyku için yatağa yattık.

Yiğit

Doğu ile birlikte aynı odayı paylaşıyorduk. Bunu ben istedim çünkü kendimi bu yabancı yerde yanlız hissetmek istemedim.

"Yiğit... Çok strese giriyorsun. Ellerin titriyor biraz sakin olur musun."

"Engel olamıyorum. Burası bana iyi gelmiyor."

Gözlerim renk değiştirirken yiğit bizim için hazırlanan dolaptan kan alıp yanıma geldi.

"İç hadi. Rahatla ben burdayım."

Kanı içip rahat bir nefes alırken doğu beni kucağına alıp yatağa yatırdı. Üstümü örtüp yanıma uzandığında hiç vakit kaybetmeden ona sarıldım.

Hiçbirimiz burayı güvenli bulmamıştık ama burdan çıkamıyorduk

Bitti.

Artık az normale dönelim kıskançlık falan 😌🤌

Neyse ramazan ayınız mübarek olsun byee 💗💞💓