Beni Buldu

Pislikler.

Efe ile birlikte antrenman yapıyorduk. Doğrusu efe ağzıma ediyordu.

"Varlık... Allah rızası için dur- ay ölüyorum galiba."

Mindere yatıp derin derin nefes aldığımda baştan aşağı terli olan Efe gülerek bana bakıyordu.

"Ne gülüyon be! Valla bugün koltukta yatarsın beni sinirlendirme."

Minik bir tehdit den sonra Efe hemen gülmeyi kesip yanıma geldi.

Elime bir su verip içmemi sağladıktan sonra belimden tutup beni tek hamlede kaldırdı.

"Ya nolur yapmayalım artık."

"Az kaldı güzelim. Bana beş kere vurabilir sen seni bırakıcam söz."

"Sonra beraber duş alıp uyuycaz ama."

Masum bakışlarımı ona gönderirken Efe bana yaklaşıp burnumu öptü.

"Emredersin küçüğüm. İlk sen bana vur da sonrasını düşünürüz-"

Yüzüne yumruğu geçirdim.

Ne yani kimse bana ne zaman başlamam gerektiğini söylemedi!

Efe geriye doğru afallerken bunu fırsat bilip bir tane daha yumruk geçirdim.

"Aha iki oldu."

Tam bir yumruk daha atacakken efe'nin kendine gelmesi ile geriye  çekilmek zorunda kaldım çünkü bana doğru ani bir atak yapmıştı.

"Sinsi miniğim benim çok akıllısın ama ben de bu taktikleri işe yaramaz küçük."

Bana doğru bir hamle yaptı, tam ona  doğru yanaşıp vurmaya çalıştığımda  yumruğumu engelledi

"Bu kadar kolay olmamalı değil mi miniğim."

"Kes sesini"

Yeniden atak yaptım. Bu sefer onu şaşırtarak etrafımda bir tur döndüm ve iki kere ardı ardına yumruk attım.

Eliyle dudağındaki kanı silip bana sırıttı.

"Aferim miniğime."

Bende sırıttım.

"Dört oldu."

"Hadi bakalım."

Etrafımdan belime ulaşıp beni havaya kaldırdığında yeterince hızlı olamayıp ona gafil avlanmıştım.

"Ah acıyor!"

Hemen beni yere indirdi.

"Neresi miniğim. Göster bakalım kuzum."

Bende hasar olup olmadığına bakınırken bu sefer bacak arasını tekmeledim.

"Kazandım.."
O ise yerde kıvranıyordu.

~••~•~•~•~•~•~••~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Ben kazandığım için beraber duş alıp biraz dinlenmiştik.

En son salona geçip bir film izlemeye kara verdiğimizde oraya doğru geçip kendimize yer hazırlamaya başladık.

Efe bataniyelerle ortam hazırlarken ben mutfağa geçip iki kadeh kan ile yicek hazırlamaya başlamıştım.

Bu sırada mutfağın balkonunda oturan iki tane kızın konuşmaları dikkatimi çekmişti.

"Şu Efe denilen çocuk çok yakışıklı değil mi."

"Ay evet valla her gece odasına gelip biraz izliyorum. O salak kızla sarılıp uyuyolar ne buluyorsa onda."

"Gerçekten ne o öyle turuncu saç falan hiç güzel değil."

"Naptım biliyor musun. Odalarına gizlice girip Efeye dair eşyalar aradım. Tişörtünü aldım hergün kokluyorum."

"O ikisini ayıralım. Bir şey buluruz."

"Haklısın."

Daha fazla dayanamadım.

"Siz ne hakla böyle konuşursunuz!"

Aniden çıkmam ikisinide ürkütmüş olucak ki yerlerinden sıçradılar.

"Ne hakla diyorum böyle konuşuyorsunuz! Kim var arkanızda."

Kız aptal bir gülümsemeyle bana yaklaşıp parmağıyla beni itmeye başladı.

"Ben bir omegayım. Çok değerliyim çünkü tek omega benim. Ama sen aptal bir vampirsin. Benim arkamda bir Kürt sürüsü var. Bu kür sürüsü sizin gibi bokları ölmekten kurtardı. Ah tabiki bu bokların içinde efem yok. O bir tanem benim."

"O senin değil. Olamazda bu surata."

"Sen ne kadar iğrençsin böyle."

Kız sinirle bana saldırmaya başladı.

Aptal kız.

Karnına bir tekme atmamla yere yığılıp ağlamaya başlayan kız ile herkesin buraya toplanması bir olmuştu.

"Naptın sen pis sürtük vampir."

Tanımadığım bir alfa kızın yanına eğilip karnına baktı. Kızarmamış bile.

"A-alfam o b-bana vurdu ben birşey yapmadım."

"Sen başlattın-"

"Kes!" Beni yere itmesi ile karnım masanın keskin tarafına denk gelmişti.

Efe koşarak yanıma geldi. Büyün vampirler kurtların etrafını çevirmiş kırmızı gözlerle bakıyolardı.

Çağatay bile.

"Lara! Bana bak güzelim iyi misin!"

"Karnım..."

Tişortüm yavaşça kana bulanmaya başlarken korkum dahada arttı.

"Siktir. Oruspu çocuğu ne hakla dokunursun  sen ona!"

"Omegama dokundu!"

"Hiçbir yerine birşey olmamış bile!"

Herkes birbirine sinirle bakarken aptal kız yerde ağlayarak konuştu.

"E-efe Lara yalan söylüyor ben yapmadım o bana aniden saldırdı napıcağımı bilemedim."

"Emin misin."

Efe kıza baktı.

"Sizi izliyordum ona neler dediğini ve naptığını gördüm aptal kız."

Kurtlar tetiklendi ve herkes saldırı moduna geçti.

Ama beni umursayan yok ölüyorum burda!

"Efe karnım..."

Yorgunca söylediklerim ile Efe hemen bana dönüp beni kucağına aldı.

"Biz gidiyoruz."

"Çağatay hiçbir yere gidemez."

Diye çıkıştı Yavuz.

Çağatay sırıtatak;

"Sen öyle san."

Dedi ve Çağatayın işaretiyle herkes bir anda birbirine girdi.

Yeniden kaos evet yine kaos vakti.
Sizcee nolucak?

Acaba saçma mı oldu bu bölüm ya
Ne bilim ayırmak istedim konu bulamadım ayırcak böyle birşey ortaya çıktı.

Neyse hadi byee 💓💞💗😘