Beni Buldu

Kararın Nedir?

Masaya herkes oturmuş konuşmaya başlamak için işaret bekliyor gibiydik.

Doğu derin nefes alarak konuşmaya başladı.

"Evet. Kim şimdi bunlar düzgünce anlat kerem."

Abime baktım. Bana bakıyordu.

"Annem ve babam... Bizi bulmuş olmalılar. Beni geri istiyorlar. Larayı geri istiyorlar. Beni... Ülkenin başına geçirmek istiyorlar."

"Bunu biliyor muydun. Bunu bilerek mi buraya gelip hepimizin hayatını tehlikeye attın!"

Efe ayağa kalkarak Kereme doğru konuştu.

"Efe ,otur lütfen zaten... İyi hissetmiyorum."

Efe bana endişeli gözlerle baktı.

Birkaç saniye bana baktıktan sonra kereme döndü.

"Napcaksan yap. Ama bizi ve burdaki kimseyi bu işe karıştırmıyorsun. Tamam mı?!"

Kerem ayağa kalkıp bana baktı.

"Lara... İki saniye gelir misin. Lütfen."

Efeye doğru baktım. Gitme der gibi bakıyordu.

Sorun yok tarzında bakışlar atarak keremi takip ettim.

Odaya çıkıp kapıyı kapattık.

"Lara. Bir kere mantıklı düşün abicim. Burda seni koruyabilecek tek kişi benim. Yanlış anlama hepsi güçlü ama ben seni ailemden koruyabilirim. Bana birşey yapmazlar ama onlar napabilir."

Ellerimden tutarak beni yatağa oturtup ellerimi okşadı.

"Hadi Lara. Sen zeki birisin. Benimle kalırsın beni bırakmazsın."

Dahada yaklaştı.

"Doğduğundan beri seni tanıyorum. Beni seçersin değil mi minik."

Gözyaşlarım yanaklarımdan dökülürken Efe girdi içeri.

"Lara... Niye ağlıyorsun güzelim. Bu şerefsiz üzdü mü seni hm?"

Efe yanıma geldi. İlk birleşmiş olan ellerimize sonrada bana yeniden baktı.

"Lara... Gelicek misin benimle."

Kereme baktım yeniden.

"Ben..."

Şak.

O ney lan öyle?!

Biliyorum biliyorum kısa oldu ama heyecanlı yerde bitiresim geldi.

Normalde daha yazcaktım.

Şimdilik byee 💞💓💗

Yorumları ve fikirleri bildirin 🤧