Beni Buldu

Okul Time~

Sabah uyanıp duşa girdim. Varlık hala yatakta yatıyordu. Bornozumu giyip dışarı çıktım.

"Varlık! Çık dışarı canım."

Yavaşça uyandırmaya çalışıyordum. Ama hayvan uyanmıyo. Yastığımı alıp kafasına vurdum.

"Varlık! Uyan ve çık dışarı!"

"Noluyo be."

"Üstümü giyinicem çık dışarı"

Bana söylenerek yatakta oturdu. Gözlerini ovarken ne kadar yakışıklı olduğunu düşündüm.

" Miniğim. Beni bu yüzden mi uyandırdın. Cidden mi?"

"Başka ne için olucaktı sapık varlık. Çık dışarı."

"Yakında çıkmıycam..." Sesiz bir şekilde.

"Ne dedin sen?!"

"Yok bişe güzelim hadi sen giyinde okula gidelim minik.'

"Çık dışarı be varlık."

Çıkınca kapıyı sert bir şekilde kapattım. Çıkmıycakmış falan falan. Hıh.

"Sapık varlık. İyice delirdi."

Hızlıca üstümü giyindim ve saçıma şekil verdim. Dalgalı saç yakıştı aslında.

"Ay çok güzel oldum." Seviyorum kendimi. Aşağı indiğimde hazırlanmış bir masa ve masanın basında kan içen bir adet varlık gördüm.

"Afiyet olsun varlıkcım. Bol bol iç yine aynı olayı yaşamak istemiyorum."

Ağzımdaki kanı yuttu ve kırmızı gözlerle beni süzmeye başladı.

"Emredersiniz efendim. Bu arada çok güzel olmuşsun saçların çok yakışmış."

"Teşekkürler varlık."
Bir insan okul üniformasıyla bu kadar mı çekici olur.

"Minik."

"Hm."

"Daldın."

"Hm hm."

"Çok mu yakışıklıyım."

"Hm hm." Sonradan ne dediğimi anlayıp kızardım.

"Utangaç sevgilim benim."

"Ay höst- yani teşekkür ederim varlık. Neyse hadi biseyler yicem. Sonra gideriz yoksa geç kalıcaz."

"Emrin olur miniğim."

Gülümsedim...

Okulun kapısının önünde varlığı tembihliyordum.

"1. Kimseyi kıskanıp okuldan atma. 2. Kan içmek istediğinde yanıma gel. Etrafta kırmızı gözlerle gezme. Yanımda kan bulunduruyorum senin yüzünden. 3. Dersi dinle sapıkça şeyler yapma döverim seni valla."

Varlık sadece gülerek beni dinliyordu.

"Ya gülme!"

"Tamam tamam. Hepsini yapıcam şimdi ilk derse geç kalmadan girelim mı."

"Olur." Onu arkamda bırakıp okula girdim.

Sıramıza oturduk. Niye beni camdan tarafa attıysa.

"Evet çocuklar dersimiz matematik açın defterleri yeni konuya geçicez.

"Çattık ya." Söylenerek ona zorla verdiğim defteri açıyordu.

" Noldu varlıkcım yüzün düştü sanki."

"542 yaşındaki adama matematik mı öğretceksiniz."

"NE" çığlık atınca hoca bana döndü.

"Bir sorun mu var Lara?"

"Y-yok hocam siz devam edin."

Hoca ders anlatmaya devam ederken varlık gülmemek için dudaklarını ısırıyordu...

Zil çaldığı gibi varlığa döndüm.

"Kaç yaşındasın lan sen?!"

"542 güzelim."

"Oha. Aramızdaki yaş farkına bak. Biz seninle nasıl sevgili oluyoruz?!"

"Güzelim. Bu vampirler için normal bir yaş. Normal yani senin için rahat olsun."

"En yaşlınız kaç yaşındaydı."

"Rahmetli dedem. Ne çok severdim onu. 2345."

"Varlık tut beni bayılcam. Adam tarihimizi görmüş!"

Varlık ölmeyim diye benim kolumdan tutarken bir yandanda kantine doğru yürüyorduk.

"Evet biraz öyle oldu." Dedi gülerek.

"Biraz kelimesi hiç yakışmıyor."

Kahkaha atmaya başladı.

"Varlık benim canım bişey istemiyor sen alıcaksan al ben şu alıp kenara çekilicem."

"Öyle şey olmaz miniğim. Kahvaltıda yapmadın düzgün. Bişeyler alım ye."

"Yokkk ay. İnat etti illa alçak yok istemiyorum. Hadi zil çalmadan gidelim.

"Bir saniye şu piç sana mı bakıyo."

"İlk madde varlık. İlk madde."

"Ama yicek gibi bakıyor."

"Hani nerde."
Göz devirip onun baktığı yere baktım. Heh kelimenin tam anlamıyla sıçtın kızım. Zorbam benim o. Ortaokul zorbam. O zamanda kendimi ezdiren biri değilim ama ne kadar olsa insanım yani duygularım var.

"Lara yüzün düştü bana kim olduğunu söyliycek misin yoksa ana avrat dalım mı?!"

"Sakin olur musun... Zorbam o. Ortaokulda bana sözlü zorbalık yapıyordu. Umursamaz davranıyordum ama ne kadar olsada canımı yakıyordu işte."

"Güzelim benim. Gel minik bir ders verim ona."

"Hayır Efe. Bana karışmadıkça bişe yapma. He bulaşırsa özgürsün. Şimdi sınıfa çıkalım mı keyfim kaçtı."

"Ama senin keyfini kaçıran herşeyi ortadan kaldırmak istiyorum ben. Dudağını büzüp bana baktı.

"Ne yapım varlık. Olur adamın ağzını burnunu kırabilirsin izin mi veriyim."

"Evet miniğim. Çok kolay." Sıramıza geçip oturduk.

"Varlık... Lütfen."

"Tamam. Hadi dinlen."

Kafamı sıraya koyup uyudum.

Normalde yazmaya devam edicektim ama üşendim.🤭

Yorum pls 💓💗