Armageddon

10| "Kan Ve Gül"

V: " Güçlerim yok oldu diyorum anlamıyor musun Blake? "

B: " Geri kazanabilirsin Vexana, sonsuza kadar böyle olacak hali yok ya! Bir an önce toparlan ki güçlerinin peşine düşelim. İkimiz beraber bu işin üstesinden gelebiliriz! "

V: " Kahretsin elim kolum bağlanmış gibi hissediyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. "

Vexana'nın elini tuttu ve gözlerini Vexana'nınkilere dikti.

B: " Endişe etme, ne olursa olsun ben senin yanındayım. "

Fakat Vexana bu büyüye kapılmayı reddetti, elllerini kendine çekti ve derin bir nefes aldı.

V: " Yanımda olduğun için teşekkür ederim. Şimdi halletmem gereken bir şey var, müsadenle. "

B: " Müsade senin Vexana! Hoşçakal! "

Çardaktan ayrılıp okula girdi, sağında kalan kantinin içine girip dümdüz ilerleyerek odaların olduğu koridora girdi. Biraz daha ilerledikten sonra Darth Vacate yazılı kapının önünde durdu. Derin nefesler alıp kapıyı çalmaya başladı. Ryan karşıladı onu.

Ry: " Şuan hiç sırası değil Vexana, git. "

V: " Ryan, lütfen. "

Ryan oflayarak Vexanaya müsade verdi.

C: " Ne o Vexana, bu sefer öldürmeye mi geldin? Sen artık iyice cığırından çıktın! "

V: " Kes sesini ve kaybol Carmilla. Takım arkadaşlarının yanına dön. "

R: " Gitsen iyi olur Carmilla. Teşekkürler geldiğin için. "

C: " Pekâlâ, zaten ben de kalkıyordum. "

V: " Bi ara görüşelim Carmilla. "

C: " Görüşeceğiz, Vexana. "

Sinsice kapıya ilerlerken Vexana'ya bir omuz atıp gitmişti. Vexana sakin olmaya çalıştı ve boğazını temizledi.

V:" Bizi biraz yalnız bırakır mısınız? "

R: " Söylemiyeyim bir sebebi vardır diyorum ama yeter! Aklını mı kaçırdın sen? Darth'ı hançerle yaralamak ne demek? Sen ne olsun istiyorsun Vexana! "

V: " Çok özür dilerim ben kendimi kaybetmiştim. "

D: " Ne oluyor bu bağrışmalar da ne ya! Vexana ne işin var burda!? "

Herkes Darth'a döndü. Zavallı Darth uykusundan uyanmış boynunu kaldırmış
takım arkadaşları ile bakışıyordu. Gözleri Vexana'da durdu, genç kızın gözlerinin içine içine bakıyordu. Neden ona bunu yapmıştı?
Vexana'nın ondan farkı yoktu. Son zamanlarda yaşadıkları çok ağırdı. Derin nefes aldı tekrar.

V: " Ben küçükken.." Biraz durdu, odada ki herkesi süzdü ve devam etti. " Çoğu zaman olduğu gibi yine zorbalığa uğrayan bir arkadaşımı kolluyordum, ama bu sefer beni de yere itip tekmeleye hakaretler etmeye başlamışlardı. Canım çok yanıyordu. Hem psikolojik hem de fiziksel acıydı, herkesin içinde... " Kendini susturdu ve devam etti. " İşleri bitince beni bırakıp gittiklerinde güçlükle ayağa kalkıp ismimin Liliana olduğunu ve hepsini öldüreceğimi söylemiş, bana bunu yapan kızı ardından tüm bunlara gözünü yuman öğretmenimi hançerlemiştim. Ölmediler fakat beni bir hastaneye götürüp ruhsal sağlığımı kontrol ettiler." Acılı bir sırıtıştan sonra devam etti. "Çoklu kişilik bozukluğum olabileceğini söylediler."

Durdu Vexana. Gözyaşlarına hakim olmaya ağlamamaya çabalıyordu, başardı da. Bacağından o hançeri tekrar çıkardı. Yüzünde duygusuz bir ifade vardı. Elinde ki hançeri kasığı ve bacağı arasında ki yere -Darth'ı hançerlediği yerden- hizaladı ve sapladı.