Armageddon

8| "Tek Beden Çift Ruh.."

R: "Oh ezik Vex'e de bakın" Dedi küçük kız alaycı ve ağlamaklı bir sesle.
Etrafında ki öğrenciler zavallı Vexana'ya hunharca gülüyor, atılan tekmeleri zevkle izliyorlardı.

R: "Bundan sonra benim eğlencelerime burnunu sokma, anladın mı seni küçük Cadı" Ve bir tekme daha...

V: " Rosalie yapma. " Canı acıyordu. Hem Rosalie'nin attığı tekmeler hem de arkadaşlarının izlemesi canını acıtıyordu.

R: "Yoksa ne? Görüyor musunuz bir de beni tehdit ediyor! " Vexana'nın üstünde ki üniformayı yırtmaya, onu soymaya başladı. Bir hortum getirerek buz gibi tazzikli suyu tuttular küçük kıza.

V: " Rosalie, seni öldüreceğim! "

R: " Sen hiç akıllanmıyorsun Vex. "

V: "Ç-çok soğuk." Küçük kız titremeye başlamıştı, çok üşüyordu ama bunun intikamını alacaktı.

R: "Bu günlük bu kadar ders yeter, umarım akıllanmışsındır. Gidelim kızlar"

Gidiyorlardı. Vexana derin derin nefesler almaya, gücünü toplamaya çabalıyordu. Rezil olmuştu, ona öylece işkence etmelerine sessiz kalmıştı. O da bu işkenceyi izleyenlerdendi. Ayağa kalktı, sanki işkence gören kendisi değilmiş gibi hem ruhsal hem de fızıksel olarak sağlıklıydı. Üşümüyordu. Yaraları bedenini terk etmişti.

V: "Ben Liliana! " Diye bağırdı.
Herkes küçük Vexana'ya dönmüştü. O ayaktaydı, yaralı değildi. Nasıl olabilirdi, az evvel yerde kıvranan Vexana'ya ne olmuştu birden?

R: " Ne Lilianası Vex. Yoksa rezilliğinden kimliğini değiştirmeyi mi  düşünüyorsun? "

L(V): " Benim Vexana olmadığımı şimdi göreceksin! "
Saçında ki çubuğu çekti ve çıkardı. Saçları bir bir salınıverdi Liliana'nın. Elinde ki çubuğu bir hançere dönüştürdü. Vakit kaybetmeden Rosalie'nin üstüne koşar adımlarla yürüdü ve hançeri sapladı. Bir kez daha ve bir kez daha...
Küçük kızcağız acı içinde yere yığılıverdi. Arkadaşları hemen başında toplanmıştı. Korkuyorlardı. Ağlamaya başlamışlardı.
Kısa sürede öğretmenleri gelmişti. Vexana'yı durdurmaya çalışıyorlardı ama nafileydi.
Liliana öğretmenlerden ve öğrencilerden teker teker Vexana'nın intikamını almaya başlamıştı. Onu hor gören ve sürekli aşağılsyan sınıf öğretmenine de saplamıştı o bıçağı. Ellerine baktı, kana bulanmıştı. Birden gözleri karardı küçük kızın. O da yığılıverdi yere. Gözlerini kapatmadan önce son bir kez daha nefes verdi bu fani olmayan dünyaya. Uzun süre içine çekilecekti Liliana.
...

Ry: "Günaydın güzel bayan, kahvaltı için kantine kadar bana eşlik etmeye ne dersiniz? "

V: "Edebiyat yapma Ryan, açım ve uykusuzum. " Hızlı adımlarla uzun koridoru bitirmeye başladı.
Ryan'ın arkasından seslenişini işitti.

Ry: " Hey nereye?! Rhea'yı beklemeyecek miyiz? "

V: "Sen istersen bekle, ben gideceğim. "

Arkasından öylece bakakalmıştı Ryan.  Bir anda Rhea'nın kapısı açıldı.

R: " Uh hala gitmedin mi kahvaltıya? "

Ry: "Vexana ve seni bekledim. "

R: " Vexana nerede, hala uyuyor mu? " Dedi Vexana'nın kapısını tıktıklerken.

Ry: "Hayır, uyandı ama hemen gitti. Morali de bozuktu. "  Yürüyerek sonu kantine çıkan uzun ve gösterişli koridoru bitimeye koyuldular.

R: " Darth yüzünden olabilir, belli ki araları hâlâ düzelmemiş. "

Ry: " Bir şekilde halledecekler artık. Ne olursa olsun aynı takımdayız. "

R: " Katılıyorum" kafasını onaylar biçimde sallladı. Nihayet kantine vardıklarını farketti. " Sonunda vardık ha! "