ANLAŞMALI

-15-

"Bismillahirrahmanirrahim"

Sahurluk bir çıtır yolluyorum size.

Bu bölüm @Medineahin261  e gelsin...

----

"Güzelmiş."

İlk defa Baranla birlikte mahallemize çıkmıştık.Baran da benim gibi etrafı meraklı gözlerle inceliyordu.Baran işe gidip gelmek dışında bende ev ve birkaç yer dışında hiç mahalleye adım atmamıştık.

Güzel bir mahalleydi.Sakin ve samimiyet kokan bir mahalleydi.Sanki her adım attığımız yerde her geçtiğimiz yolda her duvarın dibinde bir hikaye varmış hissi uyandıran bir mahalleydi.

"Baran bak çiçekler ne kadar güzel."

Ellerimle sol tarafta gördüğüm ama adını bilmediğim çiçekleri Baran'a da gösterdim.Ben çiçeklere doğru ilerlerken oda arkamdan gelmeye başlamıştı.Çok güzel kokuyordu.Huzur kokuyordu.

"Nergis."

Dedi Baran benim gibi çiçeklere bakarken.

"Ne?"

"Nergis çiçek dedin ya adı nergis."

Anladım dercesine kafamı salladım.Güzeldi,hoştu.Biraz daha nergislerin tam içine giremeden en yakın mesafeden izledik ve kokusunu hissettik.Baranın da yönlendirmesiyle yürümeye devam ettik.

Mahallenin sol köşesinden döndüğümüzdeyse sonunda beklediğimiz asıl hedefimize geldik.Mahallemizin samimi,iman kokan camisi Hz.Osman Cami.İsmi gibi güzel cami.İsmi gibi güzel caminin güzel mahallesi.

Camiyi gördüğümüz anda Baran sağ tarafımda kıpırdanmaya başladı.Hissediyordum heyecan dolu bir kıpırtıydı bu.

"Gidelim mi?"

Sağ tarafıma dönüp gözlerine,yüzüne bakmaya başladım.Mimiklerini kaçırmadan analiz yapmak istiyordum.Derin bir nefes aldı.O da bana döndü ve kafasını salladı.

Caminin bahçesine doğru yürümeye başladık yan yana.Bahçesinde bir çok çiçek vardı.Ama ilk göze çarpan güllerdi.Kırmızı Peygamber Efendimiz(sav)'i hatırlatan,onun kokusunu hatırlatan güller.

İkimiz de ilk çiçeklere,güllere ardından da sağ taraftan çıkan gürültüye odaklandık.Baran hafif kaşlarını çatmış ne olduğunu anlamaya çalışan bir ifadeyle bazıları ayakta bazıları ise bahçedeki banka oturmuş hararetli bir şekilde tartışan genç gruba bakıyordu.Benim de ondan kalır yanım olduğunu sanmıyordum.

3 erkek 4 tane de kızın olduğunu gördüğüm grup hararetli bir şekilde birbirleriyle tartışıyorlardı.Ve biz de yan yana durmuş onları izliyorduk.

"Sence ne oluyor?"

Diye sordum artık sessizliğe son vererek.

"Bilmem ama bayağı önemli bir meseleye benziyor bu kadar telaşa ve sese bakılırsa"

Ellerini gelişi güzel sallamış ve hiç duruşunu bozmadan izlemeye devam etmişti.Sanki film izliyordu.

Sonunda birisi fark etmiş olacakki kaşlarını yukarı kaldırarak bize baktı.Sonrada diğerlerine bizi işaret etti.Onlar bize biz onlara bakıyorduk artık.

"Selamünaleyküm"

Dedi aralarından uzun boylu bir adam bu anlamsız bakışmayı bozarak.

Baran da yavaşça onların yanına yürümeye başladı bende arkasından.

"Aleykümselam.Kusura bakmayın rahatsız ettiysek."

"Yok birader ne kusuru.Asıl biz kaptırmışız kendimizi."

Diğer adam da Baran'a cevap verdi ardından hepsi birbiriyle tokalaşmaya başladı.Bense hafifçe kızların arasına gidip onlara selam verdim.

"Kusura bakmayın tekrardan biz mahalleye yeni taşındık sayılır.Bugün de mahallemizin camisine gelmek istemiştik.Elif ben."

Elimi kızlara uzatarak tanıttım kendimi.İlk başta gözleri hafif yeşile çalan bir kız elini uzattı.

"Bahar ben.Kusurluk bir şey yok canım abimin de dediği gibi kaptırmışız kendimizi."

Bahardan sonra gözleri çekik ve kahverenginin en güzel tonlarından olan kız tanıttı kendini Mira imiş adı.Sonra birbirlerine benzeyen diğer iki kız ardı ardına söyledi isimlerini.Boyu daha kısa olan Leyla diğeri ise Ahsen.Kızların hepsi ile tanışmış Baran erkekler ile muhabbet ederken bende kızlarla muhabbet etmiştim.

Bizi ilk farkeden adam Kerem,Bahar'ın abisi olan Seyit diğer adam ise Fıratmış.Hepsi küçüklükten beri bu mahallede yaşıyormuş ve yakın arkadaşlarmış.Ahsen ile Leyla kardeşler ve Keremle de süt kardeşleriymiş.kerem aynı zamanda mahallenin de müezziniymiş.

Kızlarla ezan okunana kadar konuşmuş ardından ezan okununca hepimiz toplu bir şekilde camiye girmiştik.Baran ayrılmadan önce yanıma gelmiş "Allah kabul etsin hanım"deyip hemen yanımdan uzaklaşmıştı.Biliyordu tabi kızacağımı kaçıyordu.

Ezan okunmuş biz namazlarımızı huşu ile kılmıştık.Tesbihatımızı yapmış dualarımızı etmiştik.Bugün son 2 haftaya göre hatta 23 yıllık hayatıma göre dualarım daha bir mutluydu.Bunda Baran'ın etkisi büyüktü.Kuran tecvitini öğrenmek istemesi,ne kadar zoraki de olsa evde bana olan davranışları ve benimle bu camide namaz kılması benim için mutluluktan ağlamam için yeterdi.

Ne olmuştu bilmiyordum.Evlenene kadar ettiğimiz kavgalar,evlendiğimiz gece yaptığımız o konuşma bir anda sanki hiç yokmuş gibiydi.Sanki bir kabus görmüştüm ve diğer gün bitmişti.Şimdi hayatımda eşim olan adam ve ben var gibiydim.Bana bütün kötü anlarımı unutturacak umutlar serpiyordu kalbime.

"Elif"

"Efendim."

Baran caminin kapısından çıkmamla birlikte yanıma gelmiş bana bakıyordu.Bende onda baktım merak ediyordum nasıl hissettiğini.

"Nasıldı?"

Dedim ayakkabılarımı ayağıma geçirmeye çalışarak.Ayakkabılarıma baktı ve onu eğilmeden geçirmeye çalışan bana.

"Çok güzeldi.Sanki yeniden doğmuşum gibi hissettim.Sanki uzun zamandır beklediğim bir kitaba başlamışım gibi,sanki deniz kenarında uçsuz bucaksız yürüyormuşum,dertsiz tasasız bir hayat gibi,en sevdiğim yemeği yiyormuşum en sevdiğim hayvanı seviyormuşum gibi,uçurumun kenarında manzaraya bakıyormuşum gibi."

Gözlerimin içine bir heyecanla bakıyordu bir saflıkla bakıyordu.Gülümsedim onun böyle hissetmesine tüm kalbimle tüm yüzümle gülümsedim.Benimle birlikte o da gülümsedi.Sakallarının arasında şu ana kadar hiç görmediğim gamzesi çıktı.Ben o gamzenin güzelliğine hayran olmuşken Baran da ayaklarımın ucuna eğildi.

Hiç beklemediğim bir şey yapıp ayakkabılarımı giymeme yardım etti.Ben şokla ona bakarken o ayakkabılarımı giydirip çözdüğü ipleri bu sefer daha sağlam bağladı.

Hala yaptığı hareketten arınamamıştım ben ona hala aynı ifade ile bakarken o ayağa kalkıp daha büyük bir şok yaşamamı sağlayan o sözleri söyledi.

"Sen gibi,sana bakıyormuşum gibi hisettirdi."

------

Buraya bir şarkı bırakıyorum.Bu Baran'ın şarkısı olsun.Elif ile Baran'ın şarkısı olsun.(Fariborz Lachini-Soltane ghalbha)

Tutunacaksan birine Allah'a tutun.O seni asla yarı yolda bırakmaz.

Allah'a emanet olunnn:)