HMS #2 My Bully Lover (R-18) Complete

Chapter 4

Kimberly

2nd year,D-Death Anniversary ngayon ni Lola Andrea, Namatay siya dahil sa sakit na asthma. Huli ng malaman namin na mahina ang baga niya at nagkaroon ng tubig, inalis ang tubig sa baga niya. Kalahati galon ng tubig ang nakuha sa baga niya. Hindi nasagip ang buhay niya noon naghihingalo si lola sa Hospital. Tanggap narin namin lahat ang mangyayare kay lola dahil nagsabi na ang Doctor na Tanging dasal nalang ang maibibigay kay lola.

Ang bilis-bilis ng panahon, Mag two years na si Lola wala sa mundo ito. Miss na miss ko na siya. Bumili ako ng bulaklak sa labasan ng sementeryo, may nagtitinda ng mga bulaklak sa gilid at kandila. Ako lang mag-isa kasi may ginagawa ang mga kapatid ko sa bahay.

G-Gusto ko dalawin ang puntod ni lola sa Sementeryo. Bitbit ko ang dalawa piraso ng bulaklak at kandila habang papasok sa loob ng sementeryo. Malapad ang sementeryo ito. Medyo nakakatakot mag isa pumasok dahil wala masyado tao at nag-iisa pa ako. Binilisan ko nalang ang paglalakad ko para makarating agad sa Puntod ni lola. Pagdating ko ay nilagay ko ang bulaklak at sinindihan ko ang kandila.

"Hi lola kumusta kana diyan sa langit,alam mo ba miss na miss na kita. Na miss ko yun palagi mo ako pinapagalitan kapag hindi ako natutulog tuwing tanghali. Sabi mo pa sakin wala ako meryenda kapag hindi ako matutulog. Ang dami ko talaga na miss sayo lola. Sana magparamdam ka naman sakin oh, kahit sa panaginip masaya na ako." Wika ko habang Pinupunasan ko ang lapida niya.

"Lola love has always chased away the fears from me.Miss you,lola,your kisses, your hugs, your gifts, your scoldings, and your snuggling with me in bed.lola you will always be in my heart,I will always miss you till I am alive.missing you badly, want to see your smiles, want to feel your hugs, want to hear your voice, and want you to wipe away my tears.you may not be with us physically, but you will always be in our hearts forever.I cannot see your sweet smile or your lovely voice, but it will echo in my heart forever.Today your memories are all in a photo frame, missing you badly, dear grandma.Miss you,grandma, will love you my entire life."I wipes my tears.

Medyo gumaan ang pakiramdam ko dahil nasabi ko yun lola. Inayos ko ulit ang bulaklak at nilinisan ko ang puntod niya. Namatay ang kandila kaya sinindihan ko ulit.

Medyo lumalakas ang ihip ng hangin kaya namamatay ang kandila kapag sinindihan ko.

Bigla may tumabi sakin. Sinandal niya ang ulo nito sa Balikat ko kaya nagulat ako. Tinulak ko siya.

"Aray ang sakit ah" napakamot siya sa ulo nito. Naka jacket at naka cap ng Nike. Pinasadahan ko siya ng tingin. Ang bango-bango niya!

Brett!

"Ikaw! Wait ano ginagawa mo dito sa sementeryo? Sinusundan mo ba ako?" Tanong ko sa kaniya.

"No way! Ako susundan kita at bakit ko naman gagawin yun, may dinalaw lang ako diyan, sakto nakita kita dito ng dumaan ako, Sa totoo lang pauwi na sana ako" Aniya.

Totoo kaya sinasabi ng lalaki ito oh Coincidence lang na magkita kami dito sa loob ng sementeryo.

"Teka kung may dinalaw ka dito sa sementeryo,sino?" Na intriga tanong ko.

"Lolo ko" matipid na sagot niya.

"RIP sa lolo mo Brett kung totoo man yan sinasabi mo" sabi ko sa kaniya.

"Nagsasabi ako ng totoo Kim,ikaw sino ba dinadalaw mo dito?"

"Lola ko" sabi ko.

"Ganun ba!"

S-Sa akto tatayo na sana ako ay bigla niya hinawakan ang kamay ko, mas mahigpit pa. Ayaw niya bitiwan ang kamay ko kaya pumalag ako.

"Bitiwan mo nga ang kamay ko!" Prangka sabi ko!