4.BÖLÜM:SUÇ

9 4 1
                                    

4.BÖLÜME HOŞGELDİNİZ EFENİM...
KEYİFLİ OKUMALAR...

Ofisime girdiğim gibi odama koştum. Hava serindi. Masama oturup yarın ki siparişleri kontrol ediyordum. Yarın verilmesi gereken 3 elbise vardı.
Telefonumun çalmasıyla gözlerimi ovuşturup elime aldım telefonumu.
Arayan Çağan'dı. Telefonu açıp kulağıma dayadım.

"Alo."

"Alo. Yaz ben ofisin önündeyim."

"Tamam odama gel."

"Tamam." dedi ve kapatıp masama koydum telefonumu.
5 dakika sonra odamın kapısı çalındı.

"Buyrun!" dediğimde kapıyı Çağan açtı.

"Selam."

"Selam,hoşgeldin."

"Hoşbuldum,kolay gelsin."

"Teşekkür ederim. İşlerim de bitti zaten çıkalım istersen."

"Olur."

Montumu ve çantamı askılıktan alıp çıktık odadan. Kapıda Amara'yı görüp,"Biri gelirse veya bir şey olursa sen ilgilenirsin Amara." dedim ve çıktık Çağan ile.
Ofis binasından çıkıp ilerlerken her ikimizde konuşmuyorduk. Yürüdüğümüz sırada sohbeti ben açtım.

"Aaa... Az kalsın unutuyordum... Benim sana bir sürprizim var..."

"Sürpriz mi? Ne sürprizi?"

"5 gün sonra birlikte Türkiye'ye uçuyoruz. Biletleri aldım."

Şok olmuştu. İlk tepkisini anlayamadım. Sevinmemiş miydi acaba? Emri vaki mi yapmıştım?
Birden yüzündeki şok ifadeyi bırakıp bana döndü.

"Kusura bakma ben şok oldum. Çok sevindim... Teşekkür ederim."

"Biliyorum biraz emri vaki oldu ama bunu yapmalıydım. Sen kendini buraya hapis etmişsin. Biraz özgür ol. Hem sana bir şey sorabilir miyim?"

"Tabii."

"Sen... Türkiye'de ne iş yapıyordun?"

"Ben... Müzisyenim."

"Ciddi misin?"

Müzisyen olan biri nasıl da garson olabilir? Çok etkileyiciydi. Ya da artık ailesinden nasıl bezmişse de diyebiliriz.

"Evet. Müzisyenim. Niye şok oldun ki?"

"Ben seni babanın holdinginde çalışıyorsun sanıyordum."

"Babam her ne kadar istese de ben o holdinge pek gitmiyordum. En son 6 yaşımda babamla birlikte gitmişiz... Yani,annem anlatır. Küçük yaşlarımdan beri hiç gitmemişimdir."

"Anladım." diyip başımı salladım.

Binamın önüne geldiğimizde yine bir ayrılık vakti gelmişti. "Hoşçakal!" diyip fam veda edecekken telefonum çaldı. Çantamdan telefonu çıkardığımda Amara arıyordu.

"Alo,Amara."

"Alo,Yaz hanım acilen buraya gelmeniz lazım."

"Ne oldu Amara?"

"Lütfen... Çabuk buraya gelin..."

Telefonu kapattığımda Çağan bana döndü.

"Bir sorun mu var?"

"Anlamadım ki. Amara çabuk buraya gelin dedi ve kapattı."

Çağan yoldan taksi çevirdi ve bindik. Çağan yolu tarif ederken ben bir kez daha Amara'yı aramaya koyuldum.
Yok... Açmıyor...
Taksiden apar topar inip ofis binasına girdiğimizde polislerin içeride olduğunu gördüm. Polislere dönüp,

TERZİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin