A jeśli wygram, my wygramy to będę szczęśliwy. Ale jeśli przegram, przepraszam kochanie, chyba niewystarczające było moje staranie. Przepraszam jeśli zawiodłem, przepraszam jak zraniłem. Przepraszam jak dupkiem byłem. Bo w moich oczach wciąż jest szansa, że ujrzę świat innymi oczami, innym ciałem. A może nawet lepszym, bardziej wspaniałym. Może wtedy łatwiej będzie mi zdanie ułożyć, literki lepiej będą mogły same jakoś się złożyć. Bo gdy leżę na podłodze ze słuchawkami na uszach i myślę- co mogłem lepiej zrobić. Czemu mogłem zapobiec. I co powinenem zrozumieć. Nie jestem wybitny, nie jestem wspaniały a to dziecko, które tyle rysowało- zabierzcie mu papier, zabierzcie mu kredki. Bo na nic się tak starało.
