Özlüyorum çok özlüyorum. Anne seni çok özlüyorum. Çocukluğumu özlüyorum. Hiç bu kadar yalnız hissetmedim. Sensiz her geçen gün biraz daha yalnız kalıyordum, ama sensizliği bu kadar hissetmiyordum. Belkide kabullenmiyordum.
Kabullenmedim, sensizliği hiç bu kadar kabullenmedim.
Çok yalnızım anne, sensiz çok yalnızım. Sensiz hiç kimsem yok, sensiz hiç kimseyim.
Gelsen rüyama görsem seni, sarılsam sana, öpsem koklasam. Okşasan saçlarımı, Güneşim desen, sevsen beni.
Rüyada bile mi seni görmem yasak?! Fotoğrafın bile yok anne, bazen öyle unutuyorum ki yüzünü. Her kesin yüzünü çize biliyorum, ama bir tek senin yüzünü çizemiyorum.
Gözlerini çizemiyorum anne, gözlerindeki çimenleri çizemiyorum. Ezbere bildiğim yüzünü unutuyorum anne. Seni hatırlayacak hiç bir şeyim kalmadı anne, hepsini yaktılar, kırdılar yok ettiler anne!
Unutmak istemediğim tüm anılarımı unutuyorum anne.
Seni unutuyorum...
•••
Diğer sayfaya geçerken, varlığını unuttuğum Arjen'in verdiği telefona bildirim düştü.
Telefonu elime aldım ve gelen mesajı açtım. Bilinmeyen bir numaradan gelmişti.
'Bazı insanların yaptığı yanlışların bedelini başkaları öder. Yemek hiç soğuk yenir mi? Tabiki de hayır! İntikamda öyle!'
Gözlerim mesajın üzerinden çekemiyordum. Bu ne demekti?!
'Bazı insanların yaptığı yanlışların bedelini başkaları öder.'
Ne yanlışı?! Kim ne yanlış yaptı?! Ben mi?! Ben olamam ben hiç kimseyle konuşmuyorum bile! Benim hiç kimseye yanlışım olamaz ki! Yoksa oldu mu?!
Peki ne bedeli?! Kim neyin bedelini ödüyor?! Sen ne yaptın Güneş?!
'Yemek hiç soğuk yenir mi? Tabiki de hayır! İntikamda öyle!'
İntikam mı?!
'Hiç düşünmedin mi?! Seninle berdeli neden, kabul ettiği apaçık ortada. Amcasının intikamını senden alacak belli.'
Gözümden bir yaş usulca yanağıma süzüldü.
O mu?! O mu yapıyor yoksa?! Gerçekten babamın yaptığının bedelini ben mi ödeyeceğim?!
Neden apaçık yüzüme söylemiyor ki? Neden yapıyor bunu? İntikam alacaksa neden söylemiyor?! Karşı çıkacağımı mı sanıyor?! Ben nelere susmuş um ona mı karşı çıkacağım?!
Gerçekten bir umut etmiştim, iyi biri olduğunu sanmıştım. Meğerse yanılmışım.
Gözyaşlarımı sildikten sonra yastığımı düzeltip uyumaya çalıştım.
Yarın büyük gündü. Birilerinin intikam aldığı, birilerinin de intikama kurban gittiği gündü.
•••
"Kuzum hadi uyan"
"Anne bu böyle uyanmaz ben tanımıyor muyum malımı yaa"
"Yeter Dilan sabahtan başımın etini yiyorsun"
"Ne?! Doğru söylüyorum. Buz gibi suyu alıp dökeceksin bunun yüzüne oh mis"
"Ya havlee"
Duyduğum seslerle gözlerimi açmaya çalıştım. Gülsüm teyze ve Dilan başımın üstünde durmuş bana sesleniyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE GÜNEŞİ
RomanceKim bilebilirdi ki, Güneş huzuru Gece'de bulacak. "Sevdan biter mi?" Diye sordum. Sakallarını saç diplerimde hissettim önce, sonra dudaklarını. "Nefesim bittiğinde mi?" Diye karşılık verdi. Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü...
