THE PHOTOGRAPH // MICHAEL CLIFFORD

2. koffie en chocomelk

'But it's the only thing that I know
When it gets hard'

De volgende morgen was rustig verlopen. Ik was opgestaan, had Zeno al lachend mijn bed uit gejaagd, had ontbijt gegeten en was naar school gegaan.

Ik hou echt van mijn studies. Journalistiek was het beste wat ik ooit kon kiezen. En we hebben vandaag een stage opdracht gekregen. We moeten een week artikels schrijven voor een bepaald blad. Interviews en zo. Ik ben zo enthousiast! We beginnen volgende week. Vandaag is vrijdag en ik heb er zoveel zin in. Eliana deelt mijn enthousiasme en na school gingen we koffie gaan halen in de Starbucks dicht bij school.

Eliana was een natuurlijke schoonheid. In haar lange rode jurk en hoge hakken loopt ze als een koningin de koffiezaak binnen. Ik loop naast haar met mijn green day shirt en gescheurde skinny jeans. Oh ja, we zijn een vreemde combinatie, maar ze is geweldig.

"Een Frappuchino voor mij." Glimlachte ze charmant naar de bediende en ik grinnikte wanneer hij naar haar keek alsof hij een ijsklontje was dat smolt in haar handen. "Voor mij een medium chocomelk alsjeblieft." Vraag ik zacht aan de jongen die iets te enthousiast onze namen vraagt. "Zet maar op mijn rekening." Knipoogt Eliana en ik wil tegenspreken, maar ik denk niet dat deze hopeloze jongen ook maar een beetje naar me zou luisteren. Met een zucht pak ik de warme beker en ga aan een tafeltje zitten waar enkele tijdschriften wachten om gelezen te worden. We laten ons in de zachte zetels zakken en pakken alk een tijdschrift. Zorgeloos kletsend en bladerend zitten we daar een tijdje.

Plots verstijf ik. Een klein artikel had mijn aandacht getrokken en ik liet mijn blik over de woorden heen glijden. Eliana's bezorgde ogen belanden op mijn verschrikte gezicht. "Hé, alles oke? Je ziet er nogal geschrokken uit." Ze draait het tijdschrift haar kant op en leest de titel van het artikel dat ik aan het lezen was. "Michael Clifford al kussend gespot met Olivia Osbarn. Nieuw sterrenkoppel in de maak?" Er gaat een steek door mijn hart. Hij heeft iemand anders. Ik weet niet hoe ik me hierbij voel. Ik zou blij moeten zijn. Ik heb Zeno toch ook. Ze fronst en kijkt me verward aan. "Wie is dat?" Ik haal diep adem, maar er komen geen woorden uit. Mijn vingers spelen met de ketting die rond mijn hals hangt.

Ze slaakt een zucht. "Oh nee, dit laat je aan je ex denken." Ik frons naar haar en een geheimzinnige glimlach vormt zich om haar lippen. "Je grijpt altijd naar die ketting als je aan hem denkt of over hem praat. Kijk niet zo geschrokken. Ik ben je vriendin en vriendinnen merken die dingen." Ik slaak een zucht en kijk naar de foto van een kussende Michael met een onbekende slutty brunette die blijkbaar model is. Het doet een beetje pijn. Vanonder mijn wimpers kijk ik Eliana bedachtzaam aan. Ze is te vertrouwen. Ik haal diep adem voor ik de woorden uitspreek die ik de laatste maanden zo weinig mogelijk te zeggen, want het doet nog altijd pijn en ik zal die blik nooit vergeten voor hij wegliep. Koud.

"Michael Clifford is mijn ex, Eliana." Even keek ze me aan alsof ik me had uitgekleed en naakt single lady's was gaan dansen. Ik duwde haar mond met een trieste glimlach dicht. "Maar maar... hij is beroemd." En toen vertelde ik het haar. Ik had altijd vaag gedaan over mijn ex, maar nu stroomden de woorden eruit.
"Ik vermoord die gast!" Brieste ze na het hele verhaal. Ik maakte wat kalmerende geluidjes en dacht na over wat ik net verteld had. "Hij heeft gelijk. Hij mocht kwaad zijn, maar het was gewoon echt extreem en ik weet nu tenminste dat hij niet van me houdt." Ze knikte opeens veel kalmer en gaf me een knuffel. "Kom, ik breng je naar huis."

Terug thuisgekomen ging ik op mijn bed zitten en piekerde ik een hele poos over alles. Was ik niet te snel weer in een relatie gedoken? Waarom kon het me zelfs iets schelen dat hij een ander had? Had hij echt nooit van me gehouden? Als ik hem terug zou zien, zou ik dan weer voor hem vallen? Zou ik hem eigenlijk nog durven aankijken? Al deze vragen spookten door mijn hoofd en ik merkte niet eens op dat Celien binnenkwam.

"Hé schat. We moeten praten." Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk fronsend naar haar bezorgde gezicht. Ik frons te veel. Misschien krijg ik zoveel frons rimpels dat ze me in een bejaardentehuis steken voor ik twintig ben. Ik ga rechtop zitten en klop op het plaatsje naast me.

Ze haalt nerveus een hand door haar blonde haar en kijkt me dan recht aan. Ik zie hoe ze aarzelt om te zeggen wat ze wil zeggen dus ik geef haar een bemoedigend kneepje in haar hand. "Toe maar. Het kan toch niet zo erg zijn?"

Ze slaakt een zucht. "Ik heb het veel te lang voor me gehouden. Dus... de jongens komen naar België en ze blijven hier slapen."

"Wanneer?" Zeg ik zacht.

"Volgende week dinsdag in de avond." Ik sper mijn ogen wijd open en val met een grom terug op mijn bed. Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van de jongens en ben enorm blij om ze terug te zien. Alleen...

"Oh, Michael blijft hier niet."

Een golf van opluchting gaat door me heen. Ik heb geen zin om heel de tijd herinnerd te worden aan het feit dat onze relatie een leugen was. Opeens heb ik al veel meer zin in volgende week.

" Hij en zijn nieuwe vriendin Olivia blijven slapen in het hotel hier om de hoek."

En daar gaat mijn humeur weer. Het is alsof iedereen vandaag zijn best doet om me aan Michael te herinneren. Ik slaak en zucht.

"Wie slaapt waar?" Vraag ik geïrriteerd.

"Ashton gaat bij Aaron slapen dus daar moeten we ook niet om kijken. En Luke slaapt natuurlijk bij mij."

Ik trek mijn neus op. Luke en Celien hebben altijd zoveel seks en altijd enorm luid. Ze kijkt me afkeurend aan en ik grinnik. Mijn glimlach wordt nog breder als ik besef wie bij mij gaat slapen.

"AAAH CAL-PAL IS MIJN NIEUWE ROOMMATE!" schreeuw ik.

"Jap, dat betekent minder seks met Zeno." Grijnst Celien.

Oh ja, Zeno. Ik was die lieverd bijna vergeten. Ah, ik laat Cal wel op de bank slapen.

"Oh en dan nog iets." Ze aarzelt weer. "Hoe gaat het met je?" Ik frons. "Het lukt me heel goed zonder hem. Ik zweer het. Mijn schat is geweldig." Celien kijkt me met een droevig gezicht aan. "En de foto dan?" Ik slaak een zucht. Het lukt me wel. Ik ben over hem.

"De foto is niks bijzonders en het blijft tussen ons." Ze knikt bezorgd en en wil net opstaan wanneer Margot de kamer binnen komt gestormd.
"Wie wordt vermoord? Ik hoorde iemand schreeuwen en dacht..." Celien grinnikt. "Ah lieverd toch, gewoon Luna's flipmomentje." Margot rolt lachend met haar ogen en loopt dan samen met Celien de kamer uit.

----------------------------------
Echt het grootste deel van dit boek zal op mijn gsm geschreven zijn dus pas alsjeblieft niet op schrijffouten. Ik hoop dat het chills is... meer 5sos later.

Oh by the way... Raad eens wat mijn nieuw lievelingsliedje is? *wink wink*

Bye, veel liefde

Vote en comment zoveel als je wil :)