'Well, that's OK, baby, only words bleed'
Het was al een week aan de gang. Het verbaast me dat niemand het nog had opgemerkt. Ik en Michael daagden elkaar zo hard uit. We dreven elkaar tot het uiterste en telkens wanneer ik dacht dat we misschien toch niet helemaal gebroken waren. Dat alles weer als vroeger kon worden trok hij zijn muren weer op. Ik was zo in de war. Waarom in hemelsnaam? Wat kon het me zelfs schelen? Ik was niet verliefd op hem of zo. Ja Luna, doe je best maar om dat nog te ontkennen. We weten allemaal wel beter.Ik knipperde met mijn ogen tegen de felle zonnestralen die door het raam naar binnen vallen. Oh god! Ik moet naar school vandaag. Hoe kon ik dat nu weer vergeten. Ik spring in mijn kleren en sluip langs de slapende lichamen heen die overal op de grond liggen. Hebben we een feestje gehad? Dat kan de koppijn wel verklaren. Ik grits mijn zak van de grond en ren naar school.
Zuchtend roer ik in mijn kop chocomelk terwijl Eliana me bestuderend aankijkt. Ik zie wel dat ze het doet. Ik doe gewoon alsof ik het niet zie. Arg, ze blijft maar staren. Ik begin het beu te raken en kijk haar eindelijk aan. "Wat is er? Ik bedoel ik heb heus wel door hoe je kijkt." Met een zucht zet ze haar Cappuchino op het tafeltje en slaat haar armen over elkaar. Ze is prachtig. Op haar hoofd prijkt een zonnehoed en ze draagt een lange lichtblauwe jurk. Haar verschijning doet iedereen anders verbleken. Ik hou van die meid. "Oké, er is iets aan de hand dat je me niet verteld. Ik begrijp wel dat het beter voor je was toen jij en Zeno uit elkaar gingen, maar nu ben je opeens heel gelukkig. Alsof je ..." ze pauseert even. "Verliefd bent." Vervolgt ze vertwijfeld. "Ik heb je nog nooit zo gelukkig gezien." Verschrikt staar ik haar aan. Ik ben niet verliefd. Hoe komt ze erbij. Ze kijkt me met een sarcastische grijns aan. "Wacht, ga je me zeggen dat je niet verliefd bent?" Voorzichtig knikte ik. Een zachte zucht verlaat haar mond.
"Ik zou je willen geloven, maar dat doe ik niet. Ik zie namelijk goed genoeg dat je smoor bent op die jongen daar." Glimlachend wijst ze naar een plek achter me en zwaait. Ik draai me om en zie een roodharige Michael de koffieshop binnen. "Je ex Michael." Fluistert ze er nog achterna.
Maar ik luister al niet meer. Al mijn aandacht gaat naar de roodharige jongen voor me. Ik voel mijn adem stokken en tranen in mijn ogen komen. Hij glimlacht lief naar me en begroet Eliana voor hij plaats neemt bij ons. Ik wil iets zeggen, maar alle woorden blijven steken in mijn keel. Maar het is niet eens nodig dat ik iets zeg, want Michael neemt het woord. Hij richt zich rechtstreeks tot Eliana. "Vind je het erg als ik Luna even van je leen?" Met een stralende glimlach stemt mijn vriendin toe. Iedere jongen zou gesmolten zijn voor zo'n glimlach, maar Micheal glimlacht enkel vriendelijk terug. Eliana staat op, geeft me een luchtig kusje op mijn wang en fluistert. "Gelukkig staat je beeldig lieverd, je zou het altijd moeten dragen." Statig als een echte koningin loopt ze de zaak uit. Ik grinnik zacht als ik alle hoofden haar kant op zie draaien.
"Kom je mee." Michael steekt zijn hand naar me uit en onzeker neem ik hem aan. Hij trekt me met een ruk recht en ik bots zak tegen hem aan. Snel zet ik een stap naar achter. Ik wil zijn hand loslaten, maar hij blijft hem stevig vasthouden als hij me meevoert naar een parkje vlak voor onze deur. "Michael, waarom zijn we hier?" Hij slaakt een diepe zucht en kijkt me diep in de ogen. Hij leunt tegen een boom en haalt zijn hand door zijn haar. "We hebben nooit echt uitgepraat wat er gebeurt is en dat wilde ik doen. We kunnen niet doen alsof alles oké is en er nooit meer over praten." Met een zucht ga ik zitten op een bankje en Michael volgde me. Hij haalt diep adem voor hij begint.
"Ik wil je zeggen dat het me spijt. Ik kan zo hard mijn best doen om alles goed te maken en me eruit praten, maar ik weet dat ik fout zat. Als ik echt van je had gehouden dan zou ik moeten hebben geluisterd. Ik zou je moeten hebben vertrouwd, maar ik was te blind. Ik zag wat ik wilde zien. Ik zag jou die je liefde aan anderen gaf. Als ik er nu terug aan denk besef ik wel dat jij zoveel voor me deed. Liefde. Er lag altijd zoveel liefde in je ogen als je naar me keek."
"Michael..."
"Nee, laat me uitpraten. Ik hield zo veel van je, zo veel dat ik je alleen maar voor mezelf was. Maar nu heb ik Zeno gezien en besef ik dat ik precies zo was. Zonder het gewelddadige deel."
"Michael, ik begrijp dat het je speet, maar ik had je zo hard nodig toen. Ik had afschuwelijke dingen meegemaakt en ik had je nodig, maar je was er niet. En daarna, toen je weg was. Was ik bang dat ik nooit goed genoeg was geweest voor je. Denk je dat het makkelijk voor mij was zonder jou? Ik hoorde niets meer van je. Besef je niet dat elke dag een godverdomse marathon was zonder je."
Zonder het te beseffen stromen de tranen langst mijn wangen. Ik probeer ze weg te wrijven, maar ze blijven komen. Een gekwelde blik verschijnt in zijn ogen en hij gaat rechtstaan. Ik ga zelf ook rechtstaan en Ga verder. Mijn stem verheft zich en ik wil het niet, maar ik kan er niets aan doen.
"Ik deed zo hard mijn best om niet opnieuw gekwetst te worden en kijk wat ervan komt. En heel stiekem blijf ik hopen dat dingen terugkeren naar hoe ze ooit waren, maar dat kan niet, want jij hebt me zo veel pijn gedaan en toch!"
Ik richt mijn ogen op de grond.
"Toch hou ik nog van je..."
In geen seconde was hij bij me. Hij tilde mijn kin op. Zijn lippen raakten de mijne en ik vlieg. Vuur, passie, sterren, hoop, liefde,... Het wervelde diep in me. Zachtjes trekt hij me dichter tegen zich aan. Een traan ontsnapte me. Ik heb deze lippen gemist. Ik heb zijn geur gemist. Ik heb hem gemist. Euforie stroomt door mijn aderen. Plots besef ik wat er gebeurt. Hij Kijkt me aan.
"Het werd moeilijker schoonheid. Elke. nieuwe. Dag. Ik weet niet hoe langer ik het nog kan volhouden in je buurt zonder je in men armen te nemen en mijn liefde te uiten. Ik hou van je. Zielsveel. Ik wil mijn dancing queen terug."
Hij kust me weer, maar ik duw hem weg.
"Jij fucking bastard. Het ging beter met me veel beter, maar nu voel ik me het slechts dat ik me ooi heb gevoeld.
Zonder nog om te kijken loop ik weg.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Shit what did i do again. Zeg me wat je vind. Ik hou van jullie <3
JE LEEST
THE PHOTOGRAPH // MICHAEL CLIFFORD
Fanfiction"Het lukt me heel goed zonder hem. Ik zweer het. Mijn schat is geweldig." Celien kijkt me met een droevig gezicht aan. "En de foto dan?" Ik slaak een zucht. Het lukt me wel. Ik ben over hem. Ik zit nu al zes maanden op de univers...
