THE PHOTOGRAPH // MICHAEL CLIFFORD

26. Hella much

'Back on 6th street'

"Heeft ze dit echt gewoon gedaan om ons tijd samen te geven?" Ik glimlach. Ja. Eline is geweldig goed in zo'n dingen organiseren. Ik draai een pirouette in het rond en kijk nog eens verwonderd rond in de gigantische slaapkamer van het hutje. Door de glazen wanden zie je de groene bomen. Je kan niet anders dan genieten van de zon. Ik wandel naar de kleine en gezellige eetkamer. Verbaasd pak ik de brief op die op de keukentafel ligt. Ik voel armen rond mijn middel en Michael laat zijn hoofd op mijn schouder rusten om mee te lezen. Zonder aarzelen scheur ik de brief open.

'Lieve schatten, we vonden dat jullie een beetje alone time nodig hadden dus heb ik ervoor gezorgd dat jullie hier kunnen blijven. Oké, de anderen hebben geholpen, maar ik heb alles geregeld. Wees me maar eeuwig dankbaar. Jullie hebben nu een weekend samen. Geniet ervan. We zien jullie allemaal enorm graag. Kusjes,

Eline, Celien, Aaron, Ashton, Calum, Luke, Finn, Charlie, Moira, Eliana, Luca, Margot xxx'

Ik hoor Michael grinniken en draai me om. "Dus, wat denk je dat we die twee dagen gaan doen." Fluistert hij. Ik kijk hem dromerig aan. Ik heb zin om van alles en nog wat te gaan doen. Mijn oog valt op een houten richtingaanwijzer. Opgewonden bijt ik op mijn lip en kijk Michael met grote ogen aan. "Gaan we een meer-picknick houden?" Hij draait zich om en kijkt naar het bordje met 'Dot-meer.' Met een brede glimlach kijkt hij me aan. "Alles voor jou." Ik druk een kus op zijn lippen en ren naar de koelkast. Mijn ogen worden groot bij het zien van de verrukkelijke inhoud. Snel steek ik een paar dingen in een mand die in de woonkamer stond en leg er een handdoek over. Michael is bezig met zijn zwemspullen te pakken en ik doe hetzelfde.

En dan dringt het tot me door. Eline heeft mijn valies ingepakt. Hoe weet ze nu wat wij gaan doen. Misschien heeft ze niet eens een bikini mee. Ik rits de valies open en kijk verbaasd naar de inhoud. Overal zitten pakjes. Het pakpapier is krantenpapier en overal hangt een kaartje aan. Ik lees enkele: 'open wanneer je gaat slapen.', 'Open wanneer je avondeten eet.', ... En zo gaat het maar door. Ik kijk naar Michael en ziet dat ook hij verbaasd naar de pakjes kijk. Ah ja, dan zoek ik er maar eentje met zwemmen hé. Daar zal je het hebben. Ik haal een twee pakjes uit. 'Open als je op stap gaat.' En 'Open als je gaat zwemmen.' In het ene zit een rugzak waar Michael en ik de pakjes in steken en enkele handdoeken. Volgens mij heeft ze enkel de kleren ingepakt. En maar goed ook.

Wanneer we eindelijk klaar zijn pakt Michael mijn hand en lopen we zo op het smalle paadje naar het meer. Het is fijn zo. We praten over muziek en hebben een schattige discussie over het kleur dat hij zijn haar zou moeten geven. In mijn ogen kan er niets perfecter zijn dan dit moment. Tot het moment dat we bij het meer aankomen dan.

Ik krijg bijna tranen in mijn ogen bij het zien van de schoonheid van de plek. Als we iets verder naar beneden lopen is er een klein uitsteeksel met een stenen vloer en enkele Romeinse zuilen eromheen. Verder zien we een beekje in het water stromen. Het is niet echt een meer. Het is een soort rustig stuk van een rivier. Het water is niet zo heel diep. Ik laat me zakken om mijn hand in het koele water te steken. Een eindje verderop is er een rotsformatie waar je op kan klimmen en van daar kan je het water in springen. Ik kijk naar Michael en zie zijn ogen stralen. Hij merkt niet dat ik naar hem kijk. De blik in zijn ogen is verwonderd. Alsof je een klein kind net een enorme zak snoep hebt gegeven. Zijn bleke huid wordt verlicht door het warme zonlicht en ik kan mijn ogen niet van hem afhouden. Hij is prachtig en hij is van mij. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen rond hem heen. Hij laat zijn kin op mijn hoofd rusten en zo blijven we even staan.

"Deze zijn verrukkelijk." Mompelt Michael voor hij nog een aardbei in zijn mond steekt. We hebben ons laken uitgespreid en zitten van de koekjes en het fruit en de zelfgemaakte brownies te eten die in de kast klaarstonden. Ik tover een gelukzalige glimlach om mijn lippen en ga met gesloten ogen neerliggen. Een gilletje ontsnapt uit mijn mond als ik koude waterdruppels op mijn huid voel. Ik schrik recht en kijk naar Michael die me met een duivels glimlachje aankijkt. "Doe je bikini aan. Het is tijd om in het water te gaan." Hij tilt me op, pakt de zak en draagt me naar een plek achter de rotsen. Daar geeft hij me Eline's pakketje in mijn handen en verdwijnt met een knipoog om de hoek. "Ik zal niet piepen!" roept hij nog en dan is hij weg. 

Ik laat mijn rok zakken en trek mijn shirt over mijn hoofd. Mijn all stars dump ik op de grond. Ik ruk het pakpapier open. Ongelovig kijk ik naar wat Eline voor me heeft ingepakt. Dat kan ze niet menen. Ik grinnik zacht en haal mijn schouders op. Ik heb niets anders dus moet het maar. Mijn ondergoed leg ik op mijn stapel kleren en in geen minuut heb ik de bikini aan.

In de witte bikini verschijn ik weer aan de rand van het water. Michael glimlacht naar me en voetje voor voetje ga ik het water in. Weet je wat het punt is met de meeste witte bikini's. Vanaf je in het water gaat kan je er alles door zien. Deze die ik aan heb is geen uitzondering, want ik zie Michaels ogen groter worden. Hij zegt er niet van, maar ik kan het zien aan zijn ogen. Maar hé. Waar maak ik me druk om. Hij is mijn vriendje en dit koele water is verfrissend. Perfect

Het begint te schemeren als we terug naar huis gaan. Ik zit op Michaels rug en hij draagt me de hele weg. Het is stil, maar de stilte is comfortabel. We genieten gewoon van het moment. Ik kan niet wachten tot we terug zijn. Alleen op deze prachtige plek. "Ik hou van je Michael." zeg ik en ik druk een kus in zijn nek.

"Ik ook van jou Luna. I love you hella much."

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Voila, een nieuw stukje. Zeg me wat je ervan vindt en smut of niet? Gewoon een vraagje. Kusjes Luna