That Property Is Mine|COMPLETED|

Chapter 15

PABALING baling ako sa higaan ko upang maka tulog ulit pero di parin ako makatulog kaya napag pasiyahan kong bumangon at maligo nalang.

Matapos akong maligo ay nag suot ako ng Silky top at maong short bago bumaba. Pagka rating ko sa ibaba ay nakita ko doon sila mommy na naka upo sa single couch habang si Leighton at ang mga bata ay nasa malaking couch at nag kukulitan.

"Morning mom, dad." Bati ko sa kanilang dalawa at humalik sa pisngi nila.

"Let's talk Zianna." Seryosong sabi ni Mommy at nag lakad palabas ng bahay kaya tumango lang ako at tumingin sa mga bata bago sumunod kay mommy. Alam ko kung ano ang gusto niyang pag-usapan namin kaya di na ako magugulat.

"Si Leighton ba ang ama ng mga bata?" Diretsong tanong niya nang makarating kami sa garden.

"Yeah, he is." Walang alin langan kong sagot.

"Kaya ba umalis ka ng bansa?"

"Of course not, hindi ko alam na may nabuo nung pag alis ko."

Bumugtong hininga siya at umupo sa upuan na nandon."Kung di lang talaga at gwapo't maganda ang mga 'yon ay nako pero pa salamat ka at mga gwapo' t maganda sila."

Napahagikhik ako sa sinabi ni mommy."Edi salamat." Pilisopo kong sagot kaya nakurot niya ako sa tagiliran dahil malapit lang namana ko sa kanya.

"Aray! Ikaw mom ha namumuro kana." Naka nguso kong sabi at umupo sa tabi niya at niyakap siya.

"Sorry mom kung nabuntis ako ng maaga."Malambing kong sabi at nanatili paring naka yakap sa kanya.

Iwinaksi niya ang kanyang kamay at tumingin sakin ng masama." Anong maaga? Dapat nga 23 kapa binigyan mona kami ng apo." Napanguso ako sa sinabi niya.

"Si ate wala paba? Wait! Kamusta na si Hara?"

"Ay ewan ko sa mga batang iyon at ang ate mo at may dalawa nang anak at ang gwapo at ganda rin."Naka ngiti niyang sabi at parang proud na proud siya, aba dapat lang!

"About sa korona at kung sino ang mag mana no'n." Napa seryoso ako dahil sa sinabi ni mommy. Muntik ko nang makalimutan na may tungkulin kaming iniwan at iyon ang pagiging prinsesa, were royal at sila mommy ang kasalukuyang namuno sa kaharian ng Girona.

"What about that mom." Malamig kong tanong at napansin naman ni mommy ang pagbago ng mood ko.

"Don't worry kung wala sa inyong tatlo ang gustong mag mana ay hindi namin kayo pipilitin dahil mahirap mamuno ng isang bansa Zia. And since hindi naman required na kailangan talagang anak ng hari at reyna ang mag mana, its okay." Naka hinga ako ng maluwag dahil sa narinig mula kay mommy.

"But kahit na di na tayo ang mamuno sa bansang Girona tandaan mo, your still the lady of balaguer. Ang mga karatig na kaharian ay nag expect na isa sa inyong dalawa ni Hara ang sumunod samin—ang mag mana sa trono pero alam ko naman na di ka papayag kaya si Hara nalang ang pag-asa namin pero kung ayaw niya di namin siya pipilitin. " Mahabang lintaya ni Mommy.

Oh god! Thank you! Being belong in a royal family is not easy. Akala nila madali maging isang princessa but they are wrong dahil wala kang kalayaan. Bawat galaw mo ay naka bantay at di ka pwedeng sumimangot. Kaya pinili namin ang buhay na normal dahil ayaw ko do'n I want to explore the world at hindi ang makulong sa palasyo, though hindi naman talaga literal na kulong but it's boring kaya kapag wala kang ginagawa.

"Thanks mom." Sinsero kong pahayag. "Thank kasi di mo kami pinilit at pinag tulakan sa tungkulin namin.

"Nah, it's okay baby, ang gusto lang namin ng ama mo ay maging masaya kayo. As long as di nakakasira sa inyo ang kasiyahan nyo we will support the three of you." Malambing na sabi ni mommy at niyakap ako.