That Property Is Mine|COMPLETED|

Chapter 11

This chapter is dedicated to etherealary

NAGISING si Zianna dahil may nararamdaman siyang mabigat na naka dagan sa kanyang katawan. Nang imulat niya ang kanyang mata ay bumungad sa kanya ang gwapong mukha ni Leighton na mahimbing na natutulog habang naka unan sa kanyang dibdib at ang kamay naman nito ay naka yakap sa bewang niya.

Malungkot siyang ngumiti at hinaplos ang mala adonis na mukha ng lalaki. "Until next time Leighton. Be happy with my sister. I love you." Malungkot na saad niya at dahan dahang bumangon at pinulot niya ang kanyang mga damit at isinuot.
She admit that she like him-no! She love him.

Lumapit siya sa study table ng binata at nag iwan ng sulat. Bago siya tuluyang lumabas ay lumapit muna siya rito at hinalikan ang labi nito sa huling pag kakataon bago tuluyang lumabas ng kwarto ng kwarto ni Leighton at dumeretso sa parking lot. Nang maka pasok sa sasakyan ay agad niya itong pinaharot pa alis.

NANG maka rating sa bahay ng magulang niya ay agad siya pumasok at dumeretso sa kanyang kwarto. Pagka rating niya roon ay nadatnan niya ang anak na bagong gising.

Binati niya ito ng magandang umaga at hinalikan sa noo bago ito pinaliguan. Ngayong alas syete ang flight nila paalis kaya nag mamadali siya. They only have 29 minutes.

Matapos paliguan ang bata ay sumunod naman siya. Pagka tapos maligo ay agad siyang nag bihis at bumaba kasama ang anak. Buti nalang at nasa loob na nang sasakyan niya ang nga maletang dadalhin nila.

Pagka baba niya ay nandon na ang kanyang ina't ama at dalawang kapatid. "Good morning everyone."

"Good morning Zia and Era. Aalis na kayo?" Tanong nang kanyang kapatid na si Elvaña. Alam kasi ng mga ito na aalis silang dalawa ng bata.

"Yeah."

"Mag ingat kayo roon Zia."Ani ng ina at lumapit sa bata." I will miss you baby."Malungkot na ani ng kanyang ina at niyakap ang bata.

"I will miss you po lola. Babalik naman po kami. Right mommy?"

"Yup, of course uuwi kami sa kasal ni Hara." Naka ngiting ani niya pero di parin maitago ang pait sa boses niya. Its hurts.

Ngumiti ang kanyang ina at niyakap siya. Yumakap din siya sa kanyang dalawang kapatid at sa ama bago nag paalam na aalis na dahil kunti nalang ang oras.

"Bye guys! I will miss you. Ingat kayo palagi ha. I love you all." Huling saad niya at pumasok sa kanyang sasakyan kasama si Emerald at agad pinaharot ang kanyang sasakyan paalis. Parang piniga ang puso niya habang nag drive papunta sa airport. Iiwan niya ulit ang bayang ito, dati umalis siya ng Pilipinas na masaya pero ngayon iba, may iiwan siya-ang taong may ari na ng puso't isil niya.

Masakit pero kailangan niyang umalis dahil kung mananatili siya rito ay palagi niyang makikita ang lalaki at palagi siyang masasaktan. She do this for herself. Sarili niya muna ang iisipin niya ngayon.

Nag dial siya ng numero sa kanyang cellphone habang nag drive parin.

"Hello?" Ani niya nang sagutin ng kanyang boss ang tawag-her agent boss.

"Yes?" Napairap sa dahil sa sagot nito.

"Paalis na ako ng bansa. And about my mission is patuloy ko parin siyang babantayan so don't worry. One more thing hindi challenging ang mission na binigay mo."Deretsong sambit niya at pinatay ang tawag. Alam niyang sesermonan siya ng matanda kaya agad niya itong pinatayan ng tawag.

Di paman niya naitago ang kanyang cellphone nang mag vibrate ito hudyat na may nag text. Nang Tingnan niys kung saan galing ay sa matanda pala.

"its challenging, hindi ngalang baril at dagger ang gamit kung hindi puso at isipan.