That Property Is Mine|COMPLETED|

Epilogue

"ANG laki na nila 'no?"Tanong ko sa asawa ko, naka yakap ako sa kanya at nakatalikod siya sakin Habang nakatingin kami sa tatlong anak namin na naliligo.

"Yeah ang bilis ng panahon."May pagka emotional niyang sabi. She's being emotional even in the smallest things. Dulot ng pag bubuntis niya.

It's been three years since we married. And now, dinadala niya ang ika apat namin anak. Medyo malaki-laki na rin ang tiyan niya and isa lang ang masasabi ko. Ang hirap mag alaga ng buntis, but never akong nag sisi na nabuntis siya. Pinag planohan na namin ang pag bubuntis niya.

Sa loob ng tatlong taon na nakalipas mula noong ikinasal kami ay puro travel lang ang ginawa namin mag pamilya. Halos sa isang bansa ay tig-isang buwan lang ang tagal namin. At sa loob naman ng isang buwan na iyon ay nilibot namin ang buong bansa. Kumakain, nag picture at kung ano-ano pa.

Kada isang bansa ay tig-isang buwan lang ang stay nami kaya halos sa loob ng tatlong taon ay halos kulang nalang ay libutin na namin ang buong mundo.

Sa loob ng taon na iyon, I'm happy. Dahil nakasama ko ang babaeng nag babago sakin, ang babaeng minahal ko ng totoo, ang babaeng ika mamatay ko kapag nawala pa sakin. I'm so lucky to have her. To be loved by Zianna Tequila Madril.

Ang mga anak namin ay ang daling lumaki. Para na silang mga dalaga't binata. And I'm happy and proud to say na nagagampanan ko ng maayos ang tungkulin ko bilang isang ama. Na didisiplina namin sila ng maayos at tinuturuan ng magandang asal. Well, thanks to my lovely wife.

Pero ang di lang nami kayang baguhin ay ang cold personality nilang tatlo kapag once na ayaw nila sa isang tao. Well, nakikipag usap naman sila pero malamig. Ewan ko ba, sa akin siguro nila namana. Indeed.

Magka sundo at magka intindihan silang tatlo. They always have everybody's back. Ang nag iisa nilang babaeng kapatid ay minsan napaka girly at minsan napaka boyish na dinaig pa ang lalaki. Sa ina nila na mana yan, I'm sure.

I don't know what my life would be if I didn't found her, Zianna. I can't imagine my future without her. What my future and life would be if I didn't found her? If I didn't meet her. Are we destined to each other?

Dati, di ako naniniwala sa destiny. It's cliché. But now, I do belive. I belive that we destined to be each other. I know that she didn't deserve a person like me, But i change my self and becoming a better person for her and for our children's. To be a good husband and father.

She's indeed a good mother just like what my niece says, amethyst. But not just a mother but also a wife. Wala siyang pag kulang sa amin. Natapos ang Three years na puro travel lang kami. Kahit na minsan pagud siya dahil nag ta-trabaho parin siya sa organization as agent but she still manage to spent time with us.

Natigil lang muna ang trabaho niya sa organization noong buntis siya. Ayaw niya pa sana pero no'ng nalaman ng kasamahan niya ay pinag tulakan siya na mag leave muna kaya wala siyang magawa. Makikita ko sa kanya ang pag mamahal niya sa trabaho niya kaya sinuportahan ko siya.

"Daddy!! I'm hungry na po."Nilapitan ko ang anak kong babae at pinangko.

"What my princess want to eat?"Malambing kong tanong. Bumungisngis siya at itinuro ang ice cream.

"My princess wanted an ice cream!"

"Ice cream? Kain muna ng kanin bago ice cream, okay? Tawagin mo muna mga kambal mo."Malambing na Utos sa kaniya ni Zianna kaya napanguso siya at sinunud ang utos ng ina.

Napa iling iling ako at natawa ng mahina.

Pagdating sa pagkain, laging kontra nila ang kanilang ina. Ayaw kasi niya na kakain ang bata, tulad ng ice cream na wala pang kain na kanin. I agree with that, mawawalan kasi sila ng gana if uunahin ang ice creams.

"Let's eat na mens! I want to eat ice cream na kasi."May pagka maarteng sabi ni Chiharu.

"Dinamay mo pa kami. Sege na nga. Salamat ka la-love ka namin."Birong sabi ng dalawa niyang kapatid sa kanya at kumuha ng kanin.

Pinag masdan lang namin sila ng asawa ko habang nag subuan ng kanin at nag asaran.

"Di kayo mabubusog kakatingin samin dad."May pagka masungit na saad ni Zhein kaya sabay kaming natawa ng ina nila.

Without this person, I felt like I'm nothing. Because of them,, especially my wife I learned how to value even the smallest things and also relationships. They made me realize what is love truly is.

Akala ko noong una di ko na siya makikita pa. Ang babaeng nag pa baliw sakin, Si Zianna. Pero pinang hahawakan ko ang pangako niya na babalik siya. And just like what she said. Bumalik nga siya, kasama ang mga anak ko. I thought they're not mine. I thought may asawa na siya but I'm wrong. They're mine. I'm angry and happy when I find out na may nabuo kami noong pag alis niya.

Pero agad ding nawala ang galit na iyon nang narinig ko ang explanation niya.

Buwan ang nakalipas mula noon at nag propose ako sa kanya and finally! She said yes!

Grabe ang kaba ko non. Practice pa ako ng practice at sinusulat ko pa ang speech ko 'kuno'.

I love her and I can't live without her. Cliché but I don't care. My life is nothing without her.

May 8, 2009
We married.

I, Zianna tequila breille fire Madril–Forbes,
And Leighton Alejandrie Forbes, my husband.
Ang unang taong nag patibok ng puso ko.

I, Leighton Alejandrie Forbes and my beloved wife,
Zianna Tequila Breille Fire Madril–Forbes
The most precious property that I own.

I'm his property, and he is mine.
We, officially signing off.

Until my next journey FLARES!!!

Hoping na makasubaybay at makakasama
ko parin kayo sa susunod
Na kwentong gagawin ko, FLARES!!!

THANK YOU SO MUCH PO!!!

I LOVE YOU ALL!!!

FB ACC: Introvertfires WP