Başa Gelen Çekilir~Abilerim

9

Eymen indiği taksinin kapısını kapattı ve yarım açık ağzıyla karşısındaki evi süzdü.

Kendilerininki kadar lüks veya büyük değildi fakat oldukça güzeldi. Üstelik aile evi olmaması da güzelliğine güzellik katıyordu. Eve erkek atsa abisi izin verir miydi?

Duraksadı birkaç saniye. Her ne kadar Kaan'la ikisini shipliyor olsa da kendi kendisine kuruyor da olabilirdi. Abisi homofobik falan da olabilirdi?

Düşen moraliyle, kenarda bekleyen iki korumaya bir bakış atıp kapıya ilerledi. Zili çalarken Kaan abisinin ağzını yoklamaya karar verdi.

Yiğit esneyerek kapıyı açtığında, Eymen onu iteleyerek eve daldı ve salona koştu. Boş koltuklar ve koca bir sessizlik onu karşıladığında uyuşukça ardından gelen abisine döndü.

"Kaan abim yok mu?"

Yiğit yeni kalktığı koltuğa tekrar uzanarak Eymen'e götünü döndü. Dün gece yine iş güç zırvalıklarıyla uğraşmıştı ve uykusuzluktan geberecekti.

"Birazdan gelir. Okuldadır."

Eymen çantasını çok düşünmeden bir kenarıya bırakıp Yiğit'in ayaklarının ucuna oturdu.

"Evin güzelmiş."

"Hmm."

"Baban da sana iyi bakmış, benim babam asla ev almaz bana. Abilerime bile almadı, hepimiz aynı evdeyiz."

"Hmm."

"Abi, bu ev ikimizin olsun mu?" Eymen pişkince sorarken sırıtıyordu.

"Ya abim, özür dilerim ama, al götüne sok evi! Uykum var, gel yatalım siktir et."

Eymen abisinin homurdanmasına gülerken geniş koltukta kendisini abisinin arkasına attı. "Ev benim o zaman." Sıkıca ona sarılırken mırıldandı.

"Offf."

Yiğit, Eymen'e dönüp sarıldı bu sefer. Kafasını konuşmaması için göğsüne yasladı sıkıca.

"Abi hani sen ayıcıksız uyuyamıyordun lan!" Eymen'in boğuk sesi kulaklarına iliştiğinde gözlerini hızla araladı. Daha sonra ayıcığı birkaç hafta önce oraya gittiğinde kendi evine getirdiğini hatırlayınca tekrar kapandı gözleri.

"Geceleri o. Sus artık, lütfen, çok uykum var."

"Peki."

Eymen birkaç dakika sessizce durmaya çalıştı. Abisinin gecelere kadar ders çalıştığını sanıyordu. Çünkü bu derece bir uykusuzluk ve gerginliği açıklayamıyordu.

"Öf, Kaan da sevgilisine takıldı herhalde." diye yem attı. Uykusu varsa kahve içsindi! Burda shipini merak ediyordu.

Balık yemi yiyip hızla doğrulurken kıkırdadı Eymen.

"Ne demek Kaan'ın sevgilisi var!"

Uyku mahmuruyla bir sarhoşunkiler gibi yuvarlanarak ağzından hiddetle dökülen kelimeler Eymen'i daha da mutlu ederken yattığı yerden söylendi.

"Sen ona aşıksın değil mi? İtiraf et."

Yiğit yorgun gözlerle karşısındaki çocuğa baktı şimdi. Bazı gaylerin gay radarı olduğu doğru muydu gerçekten?

"Yok öyle bir şey, olamaz."

Eymen, abisinin herhangi bir homofobik tepki göstermediğini görünce devam etti.

"Nedenmiş o?"

Yiğit bayıkça gülümsedi. Çünkü kendisinin sonu hiç belli değildi.

"Benim gelecek ayaklar altında, hem artık bana bakacak bir babam da yok." Son kısımdaki alayı sadece kendisi fark edebilirdi.