Julie Weasley'in dilinden bir Hayran Kurgu kitabı.
"Dağınık, kuzgun karası saçlı, yemyeşil, parlak gözlü bir çocuk bir gün hayatıma girdi ve hayatım artık hiçbir zaman eskisi gibi olmadı. Ve olmayacak da..."
Bu gün uçma dersimiz vardı, ama kötü yanı şuydu ki: Slytherin'lerle çalışacaktık. Uçmayı çok merak ediyordum ve hemen öğrenmek istiyorum. O zamana kadar Hermione Çağlar Boyu Quidditch'i elinden bırakmadı. Ama ben uçmanın kitaplarla olacağını düşünmüyordum. Neville ise uçmaktan fna halde korkuyordu. Bu sabah ona bir hatırlatmaca geldi, ninesinden. Onu denemek için sıktı ve kıpkırmızı oldu. Daha sonra o da küre kadar kızardı:
"Ama ne unuttuğumu hatırlayamıyorum!"
O anda Malfoy yanımızda bitmiş ve onun hatırlatmacasını almıştı. Ama Profesör McGonagall da aynı anda yanımızda bitince geri onu Neville'e verdi.
Uçuş dersinde dersimize Madam Hooch geldi:
"Bir süpürgenin yanına geçin, sağ ellerinizi süpürgenin üzerine tutun ve 'Yukarı!' diye bağırın: Kesin, ve kararlı..."
Herkes birden"YUKARI!" diye bağırmaya başladı. Sonuçlar söyleydi:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ron'un süpürgesi uçup Ron'un burnuna çarptı. Hepimiz ona kahkahalarla güldük.
"Kapa - çeneni - Harry-!" dedi Ron gülerek, ama en sonunda o da ciddileşti. "Hey, kesin gülmeyi!"
Harry ilkte yaptı. Hermione ise bir türlü yapmamıştı. Ben ikinci denememde başardım.
Daha sonra Madam Hooch süpürge ile 1 metre kadar havalanmamızı söyledi. Neville bunu yapayım derken fazla uçtu ve yere düştü.
