Julie Weasley'in dilinden bir Hayran Kurgu kitabı.
"Dağınık, kuzgun karası saçlı, yemyeşil, parlak gözlü bir çocuk bir gün hayatıma girdi ve hayatım artık hiçbir zaman eskisi gibi olmadı. Ve olmayacak da..."
Göğsüm daralıyor, nefes alamıyordum. Boğazımdan bir hırıltı yükseliyor, ama ne olduğunu bilemiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zorla nefes almaya çalıştım. Biraz sonra ayakta durabilecek duruma geldim ve dik durup etrafıma baktım, Hermione ve Harry gitmişti. Sonra biraz bekledik ve birden olanlar oldu:
Neville birden kolunu kurtardı ve asasını kapıp, Ginny'yi tutan Crabbe'yi asasız bıraktı ve Ginny de kurtuldu. Onlar bunu yaparken Ron da zorla kendini Zabini'den kurtarmaya çalışıyordu. Luna da etrafında dönerek Goyle'ı alt etti ve o da asasını aldı. Ben de kolumu hafifçe tutan Malfoy'dan çektim ve asamı alıp ona bir uğursuzluk büyüsü yaptım, bu sefer acımayacaktım. Hem, ne de olsa sonra geri düzeltirlerdi.
"Ducklifors!"
Ama inanılamaz bir şekilde büyü işlemedi, odaklanamamıştım ve bu ilk defa olmuştu. Bu sefer daha çok dikkat etmeli ve bu kadar da acımasız (!) olmamalıydım.
"Herbifors!"
İşte, işe yaramıştı! Şimdi Malfoy'un üzerinden bitkiler uzanıyordu. O sırada Ginny de bir Yarasa-Umacı büyüsüyle Crabbe'yi yıkmaya çalışıyordu. Neville, Goyle'u sersemletmişti, Luna ise Zabini'ye beden kilitlenmesi büyüsü yapmıştı. Ginny'nin yanağı çizilmiş, benim bacağım sıyrılmış, Neville'in gözü morarmıştı. Asaları ellerinden aldık. Şimdi hepsi yere yıkıldığına göre gidebilirdik.
"Eee, ne duruyoruz?" dedim.
"Hadi, gidiyoruz-" dedi Ron.
"Nereye?" dedi Luna.
"Harry ve Hermione'nin yanına tabii ki, ormana doğru gidiyorlardı en son gördüğümde." dedi Ron.
Koşarak merdivenleri indik ve ormanın derinliklerine doğru koşmaya başladık. Tam o sırada Hermione'nin sesini duyduk.
"Eh, asalarımız olmadan hiçbir şeyyapamayız, neyse, Harry, taLondra'ya nasıl gitmeyi düşünüyordun kizaten?"
"Evet, biz de onu merak ediyorduk," dedi Ron, çalılardan çıkarak. Harry'ye ve Hermione'ye asalarını uzattı.
"Eee, fikri olan?"
"Nasıl kaçtınız?" dedi Harry.
"İki Sersemletme, bir Silahsız Bırakma Büyüsü, Neville gerçekten güzel küçük bir Engelleme Büyüsü çaktı, Ginny Zabini'ye bir Yarasa-Umacı yolladı, Julie de çok iyiydi, Malfoy'un her tarafından bitkiler çıktı. Neyse, pencereden sizin Orman'a doğru gittiğinizi gördük ve peşinizden geldik. Umbridge'i ne yaptınız?"
Onlara olanları kısaca anlattık. Sonra iki saat de siz gitmeyeceksiniz diye Ginny, Luna ve Neville'le tartıştık. Sonuç olarak, Testral'lerle Bakanlık'a gidiyoruz!
***
Şimdi Bakanlık'ın telefon kulübesindeydik. Hemen ahizeyi çevirdim: 62442
"Harry Potter, Ron Weasley, HermioneGranger, Julie Weasley, GinnyWeasley, Neville Longbottom, LunaLovegood... birini kurtarmaya geldik, tabiiBakanlık'ınız bunu bizden önceyapabilecekse, o başka!"
"Teşekkürler, ziyaretçiler, lütfen rozetlerinizi alın vecüppelerinizin önüne takın."
Rozeti aldım, üzerinde "Julie Weasley, Kurtarma Görevi" yazıyordu.
"Bakanlık ziyaretçileri, güvenlik masasında biraramadan geçmek ve asalarınızı kayıt içinsunmak zorundasınız, güvenlik masasıAtriyum'un öbür ucundadır."
"İyi!" dedi Harry. "Gidebilir miyiz artık?"
Ve birden telefon kulübesi aşağı doğru bir asansör gibi inmeye başladı. Aşağı inince bir ses daha geldi.
"Sihir Bakanlığı, iyi akşamlar diler."
İçeri girdik ve Harry'yi uzun süre takip ettik. Uzun süre koştum ve gerçekten fena halde yoruldum. Nefes nefeseydim. Nefes almaya çalışıyordum, ama olmuyordu. En sonunda nefesim gittikçe daraldı. Ellerimi dizime koyup öksürmeye başladım.
"Julie?" dedi arkasını dönen Hermione. "İyi misin?"
"Birimiz Julie'yi dışarı çıkarabilir, iyi olunca geri getirir. Olur da öksürmeye devam ederse, yetkili birini bekler." dedi Hermione.
"Tamam, ben çıkarabilirim." dedi Luna ve beni alıp dışarı çıkardı. Oradaki bir su bidonundan su doldurup verdi. Daha iyiydim, ama hâlâ öksürüyordum. Gözümün karardığını, Luna'nın beni tuttuğunu ve birinden yardım istediğini duydum. En son biri beni kolumdan tuttu ve cisimlendik. Neredeydim, hiç haberim yoktu.
***
Diğer bölümde görüşürüz, "ANMA YAZISI" deyip geçmeyin, duyuruyu da okuyun. Bir sonraki bölüme çok önemli bir duyuru yazacağım. Üstteki şarkı da bununla biraz ilgili.
