Εσύ έχεις αναρωτηθεί ποτέ;

Κεφ 34: Κύριε πρόεδρε

Η Μέλανι είναι ένα κορίτσι που ζει εδώ και πέντε χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ήρθε από το χωριό με τους γονείς της.

[ Ξέρω ότι αυτό το όνομα δεν θυμίζει επαρχία αλλά αποφάσισε να το αλλάξει.

Από Μαριγώ το έκανε Μέλανι τι θέμα έχεις εσύ τώρα; ]

Σήμερα άργησε να σηκωθεί και αγχώθηκε μήπως χάσει την πρώτη ώρα, πάει 3η λυκείου φέτος.

Οι γονείς της είχαν ήδη φύγει για τη δουλειά.

Αυτό βέβαια την παραξένεψε διότι ποτέ δεν φεύγουν από το σπίτι πριν πάει 8, δεν είχε χρόνο όμως να τους πάρει τηλέφωνο.

Στο προαύλιο δεν βρήκε κανέναν, υπέθεσε ότι άργησε τόσο πολύ που όλοι είχαν μπει στις αίθουσες και το μάθημα είχε ξεκινήσει προ πολλού.

Κατευθύνθηκε προς το γραφείο του λυκειάρχη για να της δώσει χαρτάκι.

Χτύπησε την πόρτα διστακτικά μα δεν έλαβε απάντηση.

Τι άλλο να έκανε; Πήγε στην τάξη της χωρίς την άδεια του διευθυντή της αν και σε αυτά είναι πολύ τυπική.

Το θέαμα που αντίκρισε την άφησε άφωνη!

Ούτε ένα παιδί δεν υπήρχε μέσα στην αίθουσα...

Αλλα το ακόμα πιο περίεργο ήταν ότι δεν υπήρχε ούτε καθηγητής.

Άρχισε να τρέχει στους διαδρόμους του σχολείου και όλες οι πόρτες των τάξεων ήταν ορθάνοιχτες και άδειες.

Μα τι διάολο;

Ξύπνησε σε κάποιον άλλο κόσμο ή σε σκηνοθετημένο θρίλερ εναντίον της;

Ξαφνικά μέσα από την τσάντα της ένιωσε το τηλέφωνο της να δονείται, το πήρε στα χέρια της και είδε στην οθόνη το όνομα της Θάλειας.

«Πες μου ότι μπορείς να μου εξηγήσεις αυτό που συμβαίνει σήμερα! Κοντεύω να τρελαθώ εδώ πέρα» είπε στη φίλη της με τη σύγχυση εμφανή στη χροιά της.

«Μα καλά εσύ δεν είδες ειδήσεις χθες το βράδυ;»

« Θάλεια πότε είδα εγώ ειδήσεις για να δω τώρα; Τώρα που τίποτε άλλο δεν κάνω από το να διαβάζω για την κύλιση χωρίς ολίσθηση και τα ατομικά τροχιακά του Bohr και,,,» άρχισε να αραδιάζει όλη την ύλη της γ τάξης.

«Μέλανι το ξέρω ότι τα έχεις παίξει και εγώ σε παρόμοια φάση ήμουν μέχρι χθες»

«Τι σκατά έχω χάσει που έγινε χθες και τους έχει καταπιεί όλους η γη, μου λες;»