Elysium

Bölüm 7

(yıl-1994)

(Elysium)

Sınıfa girdiğimde Archie sımsıkı sarılıp etrafında döndürmeye başladı. Nereden geldiğini dahi anlayamamıştım. Kasıklarım da olan acıyı görmemezlikten gelmeye çalıştım. Galiba özlemiştim onları.

"Nerelerdesin fıstık? Özlettin kendini."

Yere bıraktığında kolundan tutuyordum. Kıkırdayarak cevap verdim.

"Buradayım ya işte."

Sanki sözleşmişler gibi Nate kolumdan tuttu ve koltuğunun altına aldı. Sitem eder gibi:

"1 haftadır nerelerdesin böyle, kaçak?"

Nick kolumdan tutup ondan ayırdı beni ve kendi otururken yanına yerleştim. Kolunu omzuma attı ve beni kendine yasladı.

"Burda işte, nedir bunca soru? Hadi bir yerlere gidelim dersten sonra. Mezuniyet de yaklaştı belki de elbise falan buluruz."

Nick ondan uzaklaşmamla homurdandı ama sonra bir şey demedi. Sanki unutmuş gibi Nate iç çekti. Sonra yüzünü Archie'ye döndü.

"Ah, mezuniyet gecesi. Sonunda kurtuluyoruz burdan. Söyle bakalım Archie kimle gideceksin?"

"Tabii ki yan sınıfdaki Melany. Güzel bir kız, sorduğumda boynuma atladı neredeyse. Galiba birini bulmadın sen."

Piç sırıtışı yüzünü kapladı. Nate kahkaha ile karşılık verdi.

"Şimdi saçmaladın işte. Beni Nick'le karıştırma. Nathaly eşlik edecek bana. Nick, sapsın galiba."

Nick huzursuzca kıpırdandı.

"Sizin gibi düşüncesiz değilim. Els ile birlikte katılacağım.-yüzüme baktı- daha sormadım ama okulun en bilmiş kızını yanımda isterim."

Gülümsedim ve sonra söyleyeceklerim için özür dolu bakışlarla onlara baktım.

"Ben de sizinle konuşmak istiyordum. Nick sana eşlik etmeyi çok isterim ama yarın ayrılıyorum."

Nate inanamaz gözlerle bana baktı.

"Ne demek ayrılıyorum?"

Derin bir nefes daha Elysium...

"Sadece dinleyin. 2 gün önce 1 hafta erken gelmem için bir telefon aldım. Bunun benim için ne kadar önemli olduğunu zaten biliyorsunuz. Ben de kabul ettim. Yarın gidiyorum. Bu yüzden akşam takılalım mı diye soracaktım."

"Delirmişsin."-Archie'nin sert çıkışı canımı sıkmıştı ve aynı anda da şaşırmıştım biraz. Aslında uzun zamandır bir birimizle vakit geçirmediğimiz için belki de bu tepkisi normaldi. Sahi, 5 yılı aşkın bir süredir birlikte takılıyorduk ve ben 2 aydır yanlarına bile gelmemiş ve şimdi de ayrılacağımı söylüyordum.

"Zaten iki ay önceden gidiyorsun Els. Sikilmiş 2 ay! Ve lanet olası iki aydır da ortalıkta yoksun. İki aydır ne dönüyor bilmiyorum ama bu bizim mezuniyet törenimiz. Bizim! Neredeyse 6 yıldır bunun hayalini kurmuyor muyuz? Burada olmalısın."

"Archie, çocuklar, bakın anlıyorum. Ama siz de beni anlayın. Buna ihtiyacım var. Çalışmak zorundayım. İşe ihtiyacım var. Kalacak yere de ihtiyacım var. Gelecek kurmak zorundayız. Hepiniz iyi durumdasınız, ailelerinizin yeterince parası var ama beni biliyorsunuz. Ailemi. Yapmam gerekenler çok fazla. Lütfen, lütfen kalbimi kırmayın. Size güzel bir şekilde veda etmek istiyorum."

"Her zamanki gibi kararı vermiş ve uygulamaya da başlamışsın. Sanki seni yolundan çevire bilirmişiz gibi. Neyse. Archie sakinleş. Sakinleşemeyeceksen çık dışarı sakinleş öyle gel. Saat yedide alalım mı seni?"