Hazan

-Bölüm 15- "Bomba"

❤ Bazı karakterleri belirledim. Aslında herkesin aklında karakterler nasıl canlanıyorsa öyle kalsın istedim ama bazı okuyucuların istemesi üzerine belirledim. Hâlâ bir karakterde sorun yaşıyoruz. Barış karakteri, eğer aklınızda hayal ettiğiniz bir ünlü varsa yorumlarda söyleyebilirsiniz. Ayrıca bana karakter seçiminde çok fazla yardımcı olan Selenayalar a çok teşekkür ederim. Yardım ettiğin için teşekkür ederim şirine.

Yine karanlığa hapsedilmiş gibiyim gözlerimi açmaya çalışsam da açamıyorum.

"Küçük hanım yavaş yavaş uyanıyor galiba ne dersin Ozan?" Bunlar kimdi böyle? En son hatırladığım bizim evin arka tarafındaki salıncaktaydım. Sonra... Sonra da bir adam geldi önce ben ne olduğunu anlamadan kolumdan beni ayağa kaldırdı yanımızda fotoğraftaki çocuk belirince kolumdan tutarak beni sürüklemeye başladı. Sadece bağırabildim ama sonrası... Sadece... Karanlık.

"Bizi duyuyor musun? Gerçi ağzındaki banttan dolayı konuşman zor." Adını öğrendiğim fotoğraftaki çocuk yani Ozan gelip bantı çekti.

"Evet, şimdi neden burda olduğunu düşünüyorsundur değil mi Hazan? Baban o kadar çok yanlış yaptı ki hatalarını nedense hep çocukları çekiyor."

"Benim babam bir şey yapmamıştır. Emin ol senden daha iyi birisi. Sana da az bir nebze güvenmiştim ama içimde hep kötü bir his vardı."

"Bak ben aramızın hiç kötü olmasını istemem. Aksine sana yardım etmek istiyorum." Bütün bu kelimeleri uyuşuk bir biçimde söylemişti. Kim olduğunu bilmiyordum ama adam beni gayet iyi tanıyor olmalı. Daha önce bir yerde gördüğümu de hatırlamıyordum. Adamı incelediğim de bir ayağı sakat gibiydi elinde çok farklı bir baston vardı sanki özel tasarlanmış gibi.

"Sizin yardımınızı falan isteyen yok."

"Bana sesini yükseltme küçük hanım! Biz senle tanışmamıştık galiba benim adım Kenan." Adı sanki bana bir şey çağrıştırıyor ama ne olduğundan emin değilim.

"Hiç memnun olmadım. Sen neden susuyorsun hani yardım ediyordun bana bu mu senin yardımın?"

"Hazan, bak sana burda kötü bir şey yapma gibi bir niyetimiz yok sadece babanın gözünü korkutacağız o kadar."

"Sence ailemi korkutmanız beni sevinderecek mi ne kadar perişan olmuşlardır. Mutlu musunuz şimdi?!"

"Ne çok konuşuyorsun sen be! Ozan geri kapat şunun ağzını!" Tıslar gibi konuşmuştu. Bu sırada Ozan hemen yeni bir bant kesmeye başlamıştı.

"Sen kukla mısın da bu adamın her dediğini yapıyor-" Ağzım bantlanmıştı bile.

"Şimdi biz gidiyoruz sen de biraz burda dur bakalım. Acaba baban bana ulaşabilecek mi?" deyip histerik bir kahkaha atarak gitti.

Babamgil ne kadar olayı bana anlatmasalar da ne kadar beni dahil etmek istemeseler de bu olayın asıl kahramanı bendim. Bu adamın ismi hâlâ tanıdık geliyor. Kenan... Kenan... Kenan...

Doğru ya bana gelen notun arkasında bir K harfi vardı büyük ihtimalle bu notu da gönderen oydu. Bulunduğum yer rüyamda gördüğüm yeri anımsatıyor gibiydi. Bundan farklı olarak beni bir sandalyeye oturtmuşlardı. Umarım beni en kısa zamanda bulurlar.

Çınar'dan

Eve geldiğim sırada Eymen'in arka taraftaki çıkıştan bir arabanın arkasından koştuğunu gördüm ve ardından bir küfür savurdu. Yanına doğru ilerlediğim de hâlâ beni fark etmemiş ve arabanın gittiği yöne doğru bakıyordu.