Libertad

"Berki de Kaçmalıyım"|2.Bölüm

İnsan neden  evinden bir gün kaçamak ister ki. Dertlerden kurtulmak için mi, yoksa derslerden ve gördüğü şiddetten dolayı mı. Hiç biri benim kaçma isteklerimden biri değildi. Ben sadece özgür olmak için özgürlüğümü bulmak için kaçıcaktım.
  
                                 ✩

Beyza'nın dediklerini çok derin düşündüm. Fakat ailemin bunu kabul etmiceklerini biliyordum.

Eve vardım. Arabadan inerken derin bir nefes alıp verdim. Çünkü içerde aynı nefesi solamicaktım. Dışardan eve gelen kişiler ayağını yıkaması gerekiyordu bizim evin saçma kurallarından biri işte. Bu yüzden kapının tam yanında bir musluk bulunuyor. Ordan suyu açıp ayaklarımı yıkayıp koşarak içeri girdim. Ardından odama çıktım.

*
Kapıyı açtığımda annem yatağıma oturmuş bacak üstü atımış beni bekliyor gibiyidi. Beni görümce "Hoşgeldin canım " dedi ve keskin bir gülüş attı.
Hiç bir şey anlamadan "hoşbulduk anne " dedikten sonra "Noldu?" dedim titreyen sesimle .

" sana güzel bir haberim var. Artık tek başına memlekette yaşicaksın ve babanın mezun olduğu okulundan mezun olucaksın " dedi. Kulaklarım duyduklarıma inanamıyordu.

İçimden " Asla asla gitmem oraya. Memlekettime dönenmem" diyordu.
Ama ağzım başka bir şey demek zorunda kaldı. "Ne güzel habermiş, ne zamanmış uçağım" dedim. "YARIN SABAH" dediğinde kafayı sıyırmıştım.
Nasıl olabilirdi bu . Beyza ile gitme hayalim varken bir anda bu nasıl olur.

Annem başımı okşiyarak "iyi geceler tatlım yarın için hazırlan tam 9.00 şöför seni kapıdan alıcak " ve odadan çıktı.

Artık beğnim basmıyordu. Memlekette asla özgür olamicaktım orda babamın babası olan dedem ve babaannem beni asla yaşatmazlar Derken bir yandanda odamı sinirden altüst etmiştim. Farkında bile olmadan her yeri fena hâle getirmiştim.

*

Plan A; Beyza ile kaçıcaktım

Plan B ; pes edicektim.

*

Çok fazla düşünmeden plan A'yı seçerek. Telefonumu hemen kaptım ve Beyzayı aradım. İki aramadan sonra şükür açmıştı .

"Beyza ne zaman gidiyoruz?" dedim selam bile vermeden.

Beyza şaşkın şaşkın " izin verdilermi yes be demiştim sana" dedi acelemden dolayı sert çıkıştım.
"UÇAK Ne zaman!?"dedim bağararak.

" Tamam sakin ol, biliyorum heycanlısın. 2 gün sonra sabah"dediğinde çıldırdım benim bu akşam gitmem gerekiyordu.
"Acilen bu akşam gitmeliyiz" dedim sanki onun yapabiliceği bir şeymiş gibi.

"Neden noldu ne bu acele " dedi. Haklıydı fakat hiç bir şey bilmiyordu.
"Lütfen erkene all" dedim ve beni rahatlatan bir cevap aldım "tamam" direk kapatı.

*

Hem tedirgin hemde korkuyordum. Çünkü ilk defa evden çok uzağa kaçıcaktım hemde geri dönmemli bir kaçıştı bu. Küçükken kaçardım dayanmazdım, evde kurallar bana ağır gelirdi. Ama büyüdükçe alışmaya başlamıştım. Ama artık kurallar haddini açmıştı....