&&&&&&&&&&&&
3 gün sonra ;
Eve gelmiştim ama Mehmet'le hala konuşmamıştım. Odamdan çıkmıyordum, yemeğimide odamda yiyordum. Beni hastaneden eve de babamlar getirmişti. Ee artık miniğimin cinsiyeti belli olduğuna göre alışverişe çıkabilirim. Hazır o pislik herif yokken. Saate baktım daha 15:20. Hemen banyoya girip güzelce banyo yaptım. Banyodan çıktım saçlarımı kuruttum. Daha sonra üstüme krem rengi bir gömlek ve altımada kot pantolonumu giydim. (Medyada var) . Kaç aydır kuaföre falan gitmiyordum. Hemen bir taksiye binip kuaföre girdim. Önce ağdaydı kaş bıyıktı manikürdü falan hallettim. Sonrada saçlarıma düz fön çektirdim. Sonra taksiye binip Avm'ye girdim. Bebek mağazasına girdiğimde hiç hamile kıyafetim olmadığını ve yakında karnımın büyüyceğini düşünerek kendime birsürü hamile kıyafeti aldım. Sonra da minik oğluşuma iciler biciler aldım. Mağazadan çıktığımda acıktığım için Mcdonalds'a girip hamburger yedim. Yemek yerken oğluma isim düşündüm. Sonunda Dorukhan isminde karar buldum. Ve Mehmet'i aradım donuk bir sesle konuşmaya başladım
Ben : Oğluma Dorukhan ismini vericem.
Dedim ve birşey demesine izin vermeden telefonu kapadım. Avm'den çıktım ve bir taksi bulmaya çalıştım. Ama taksi yoktu. Otobüse falan binerim diye düşündüm ve yürümeye başladım. Allah'ım bütün aptal serseriler beni mi bulur. Valla kafalarını koparıcam bunların. Adam dibime dibime girdi.kolumu tutmaya çalıştı. Tek çarem Mehmet'i aradım.
Ben : Mehmet hemen gel beni al
Dedim ve telefonum yere düştü. Telefonu elime alıp koşmaya başladım. Ve otobüs durağına kadar koşup ilk bulduğum otobüse bindim. O sırada Mehmet'in aradığını farkettim ve telefonu açtım. Ağlıyordum. Çok korkmuştum. Mehmet'le buluşabiliceğim bir yer seçtim ve Mehmet'e oraya gelmesini söyledim. Vardığımda Mehmet beni görür görmez kollarının arasına aldı. Hiçbirşey yapmadım. Sadece ağlıyordum ve çok korkmuştum. Mehmet'e sıkıca sarıldım ve koluna girip arabaya bindim. Tek kelime konuşmadık. Öfkesi gözlerinden yeterince belli oluyordu. Bir anda bağırmaya başladı arabanın içinde.
Mehmet : Bu adi kim biliyormusun Arya
Ben : Yolda bana saldırmaya çalışan adamın kim olduğunu bilmiyorum özür dilerim Mehmet. Bunun için mi bana bağırıyorsun. Durdur şu arabayı inicem ben.
Mehmet : Yeter Arya saçmalamayı kes. Sana ve oğlumuza birşey olsaydı ben ne olucaktım ?
Ben : Oğlumuz değil o benim oğlum. Ha bu arada bana birşey olsaydı hiçte üzülüceğini düşünmüyorum. Ebru'yla tekrar evlenip evlatlık alırdınız. Bu kadar basit.
Mehmet : Sen cidden saçmalıyorsun sus eve gidiyoruz arabayı falan da durdurmuyorum. Sen benimsin ve her zaman benimle olucaksın. Şimdi eve gidicez odamıza giricez ve uyuycaz. Biliyorum hayvanın tekiyim hamile karımı gecenin bir yarısı keyfi olarak yanlız başına bıraktım adi herifin tekiyim ama bana bir fırsat ver Arya.
Ben : Senden nefret ediyorum senin yüzünden bebeğim ölebilirdi. Ben ölebilirdim.
Dedim ve onun omzuna vurup ağlamaya başladım. O da arabayı durdurdu ve bana sarıldı.
&&&&&&&&&&&&
Eve geldiğimizde odama çıktım. O da pijamalarını giyip geldi. Geldiğinde dolabımdan bana pijama seçti bende kalkıp banyoya gittim ve seçtiği pijamaları giydim. Dişlerimi fırçaladım, saçlarımı taradım ve banyodan çıktım. Çıktığımda yatağın içine girmişti bende girdim. Elini belime doladı. Nasıl oldu hatırlamıyorum ama hemen uyumuşuz. Sabah uyandığımda hala sarmaş dolaştık. O benden önce kalkmış olmalıydı. Bana bakıyordu.
Mehmet : Artık burası senin odan değil. Bizim odamız.
Ben : Rüyanda belki hadi naş canım.
Mehmet : Dün gece beni bırakma diyene de bak :D
Ben : Uydurma Mehmet ben ne dediğimi gayet iyi hatırlıyorum valla şimdi kafana yastığı yiceksin.
Mehmet : Allah Allah :D
Ben : Ha bu arada Mehmet oğlumuzun adını sana sormadan düşündüm yani aklında bir isim varmıydı ?
Mehmet : Aslında evet. Aras.
Ben : Tamam o zaman Dorukhan'ı boşverelim ortak bir karara varalım Aras Doruk Karakaya.
Mehmet : Düşünceli karım benim.
Dedi ve yanağıma öpücüklerini kondurdu. Şapşal mapşal ama seviyorum ya :D
Ben : Ha bu arada hamileler ve kocaları içim egzersiz kursu varmış doğum için faydalıymış. Yani benimle gelmek istermisin ?
Mehmet : Bunu sormana bile gerek yok tabiki gelirim. Ha bu arada ablam. Yani yurtdışında yaşıyan bir ablam var. Adı Meltem. Kocasıyla birlikte buraya tatile geldiler ve 4 yaşındaki yeğenim. İnan onalrı tanısan çok seversin. Yarın onlarla akşam yemeği yiyelim. Annemlerin evinde kalıyorlar.
Ben : Evet hastanede ablan ve enişteni gördüm. Tabiki gideriz yarın akşam
