Çocukluk Aşkım -ASKIDA-

8.Bölüm ~Mutlu Dönüş ve Oyun Başladı~

******4 Yıl Sonra******

Elimde bavulumla havalimanından çıkıyordum. Annem ve babam birşeyler konuşup gülerlerken, ben sadece güzel özlediğim şehrime odaklanmıştım.

Havası yine güzel kokup, tatlı tatlı esiyordu.

Buradan uzak kaldığım zamanlarda neler oldu anlatayım. Yaz tatilinde buraya geldim, arkadaşlarımla görüştüm. Eren ve İrem Ceren'lerin oraya taşınmışlar. Birgün Eren'lere gittiğimde bizim kızlarda vardı. Ve az kalsın Ediz'e yakalanıyorduk.

Ediz kısmına gelirsek eğer, unutamadım... Kalbim hâlâ ısrarla onun adını çarpıyor... Onu görmediğim süre içerisinde, onun için üzülmedim ve hep gülümsedim.

Araba durduğunda, kapıyı açıp dışarı çıktık. Arkadan bavulumu ve sırt çantamı aldım. Hemen merdivenleri koşarak çıktım babam arkamdan yavaş diye sesleniyordu. Ama ben dinlemiyordum. Kapının açık olduğunu görünce içeri girdim. Babaannemin katına çıkarak kapıyı çaldım.

Babaannem kapıyı açınca, hemen ona sarıldım ve eşyaları bırakıp koşarak aşağıya indim. Annemler daha yeni yukarı çıkacaklardı. Babama sarıldım ve buralardayım dedim. O ise gülüp onay verdi.

Hemen bizimkilere haber vermek yerine biraz rahatlamalıyım dedim ve arka bahçeye indim. Keşke inmeseydim... Gördüklerimden dolayı elim direk ağzıma gitti... Ediz ve Gizem oradaydı... Ve, ve öpüşüyorlardı... Ediz'in bir eli Gizem'in yanağında, diğer eli ise belindeydi. Gizem ise kollarını Ediz'in boynuna dolamıştı...

Daha fazla dayanmayıp geri geri giderken, tam önüme dönecekken birşeye çarptım ve devrildi. Bunun üzerine Ediz ve Gizem ayrılıp, bana döndüler. Ediz hafif kaşlarını çattı, tanımak istercesine bakıyordu.

"Evren?..."

"Evet benim, şey kusura bakmayın rahatsız ediyorum.. Biraz dolaşıyordum da"

Dedim saçlarımı kaşıyarak. Bana hiçbir şey demeden yanıma geldi ve dibimde durup bana sarıldı. Ne yapacağımı şaşırmıştım, yaklaşık 1 dakika sonra ellerimi ona doladım ve sarılışına karşılık verdim. O ise kafasını boynuma gömmüş, kokumu içine çekiyordu... Neydi ondaki bu değişik haller?

Gizem öksürünce, benden ayrıldı. Ve gülümsedi. O gamzeleri hâlâ yanaklarında gel beni öp diye bağırıyordu.

"Sen çok değişmişsin ya... Daha bir güzel olmuşsun."
Dedi kıkırdayarak. Bende gülümsedim. Gizem ise gözleri ve ağzı açık bizi seyrediyordu.

"Şey ben bizimkilere haber vereyim."

Dedim ve ön tarafa çıktım. Gözümden bir damla yaş düşmüştü. Onlar sevgili miydi yani? Bana neden söylememişlerdi? Hepsini öğrenecektim. Gözümdeki yaşı silip Selin'lerin zilini çaldım.

"Kim o?"
Dedi kahkaha attım ve cevapladım.

"Evren Atan, tanır mısınız hanfendi?"

Diyafondan bir çığlık yükseldi anlatamam. Hemen diyafonu kapattı ve ayakkabılarını giymeye çalıştı. Yan bloğa giderek Ceren'in zilini çaldım.

"Kimsiniz?"

Onada aynı cevabı verdim.

"Evren Atan, tanır mısınız hanfendi?"
Dedim ve güldüm oda hemen güldü ve ayakkabılarını giymeye başladı.

İki apartmanın ortasında durdum. Ve onların gelmelerini bekledim. Hepsi aynı anda çıktılar apartmandan ve koşarak bana sarıldılar. İremde buradaymış. Oda sarıldı bana.

Sonra Ceren dayanamadı ve üstüme atladı. Sarılırkende sıkıyordu birden bırakınca ikimizde dengemizi kaybettik ve az kalsın düşüyorduk.

Tam geriye düşecekken birisi tuttu beni. Yavaşça gözlerimi açtım ve kimin tuttuğuna baktım... Ediz tutmuştu beni,ellerim boynuna sarılıydı, düşmemek için sıkıca tutunmuştum ona, onun ise elleri bellimdeydi ve sıkıca kavramıştı beni. Alınlarımız birbirine değiyordu ve nefeslerimiz birbirine karışıyordu...

Bir öksürük böldü anımızı, ah hadi ama yine mi Gizem? Bırakta azıcık mutlu olalım dimi?.. Oysaki saatlerce onun kolları arasında kalabilirdim...

Doğruldum ve kendime çeki düzen verdim. Sonra gözüm Eren'e kaydı. O ne ara geldi ki? Ceren'i o tuttu demek... Vaaay.. Güzel iş sevdim ben bunu.

"Eren'im..."
Dedim ve sinsice sırıttım

"Evren'im...'
Dedi ve oda benim gibi sinsice güldü.

Kahkaha attık ve birbirimize sıkıca sarıldık. Beni kucağına aldı ve döndürdü... Biz gülerken, herkes tebessümle izliyordu. Yere indirdiğinde, yanaklarımdan kocaman kocaman öptü. Bende onu öptüm.

"Görüşmeyeli daha iyi misin birtanem?"
Dedi ve kolunu omzuma attı. Güldüm ve cevapladım,

"Gayet iyiyim canım.."
Dedim. Sonra ise kulağına eğilerek fısıldadım...

"Onlar hakkında konuşacağız..."
Dedim ve huzursuzca sırıttım. Oda benim kulağıma eğilerek,

"Ah!.. Ve yine Evren Atan, geri döner..."
Dedi ve sırıtıp burnunu kulağıma sürttü.

Bu hareketinde bir amaç vardı. Anlamıştım, Ediz'i kıskandırmak istiyordu.Ediz'e yandan baktım. Kaşlarını çatmış bize bakıyordu.

Demek ki Eren, amacına ulaşmıştı...

İşte bundan sonra top bendeydi... Ve oyun başlamıştı...