Çocukluk Aşkım -ASKIDA-

3.Bölüm ~Ediz'e Not~

Uzun süre cevap vermeyince Ceren beni kontrol amaçlı seslendi.

"Evren orada mısın? Bak biliyorum özür dilerim fa-,"

"Ceren sonra konuşuruz."

Diyip cevap beklemeden telefonu kapadım ve yatağa bıraktım.

Yavaşça yataktan doğrulup, kütüphanemden onun için yazdığım defteri aldım ve bir sayfa açıp yazmaya başladım...

"Merhaba Asla Benim Olmayacak Sevgilim...
Nasılsın? Ben çok kötüyüm Ediz... Ben seni severken, senin başkasına bakman, başkasıyla olman beni yıkıyor. Bugün birşey duydum Ceren'den. Gizem'le çok yakınmışsınız. Ediz sen benim Çocukluk Aşkımsın... Yapma bunu bana, seni senelerdir severken yapma bunu bana...
Seni koruyamamaktan o kadar çok korkuyorum ki... Onun olacaksın diye çok korkuyorum. Beni sevmemeni anlayamıyorum ki... Çirkin miyim? Bunu düzeltemem ama senin için değişirim ha? Olmaz mı? Yeter ki sen başkasına bakma sevgilim, yeter ki o gözlerin benden başkasına bakmasın...

-Evren"

Gözümden düşen bir tane yaş sayfaya damladı, yavaşça kapağı kapadım ve defteri yerine koydum.

Yavaşça yastığıma gömüldüm ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya ve fısıldamaya başladım...

"Olmaz Ediz... Yapamazsın, beni bırakamazsın..."

Neredeyse hıçkırıklarımda boğuluyordum, nefes alamıyordum ama yine de ağlıyordum...

"Seni kendi gözlerimden bile kıskanırken olmaz, onun olamazsın."

"Lanet olsun Seni Seviyorum!.. "

Diye hıçkırdım ve sesimi yükselttim. Ağlamaktan gözlerim şişmişti...

******************
2 saat boyunca sessizce, hıçkıra hıçkıra ağladım,nasıl olduğumu kimse sormadı.

Şimdi ne mi yapıyordum?

Hissizce karşımda ki duvarı seyderiyordum, duvarda birden Ediz ve Gizem belirdi.

Yavaşça doğruldum ve gözlerimi kısıp daha dikkatli baktım. Ediz onun elini tutmuştu ve kulağına onu sevdiğini fısıldıyordu. Gizem ise tebessüm edip ona sarılıyordu. Ve sonra Ediz onu öptü...

Ne yaptı?

Öptümü?

Ediz?

Yok artık!

Hızla duvara yaklaştım ve beklemeden sert bir yumruk attım. Elim ağrıdan çatlayacaktı neredeyse ama bu kalbimin ağrısının yanında hiçbirşey idi...