Çocukluk Aşkım -ASKIDA-

14.Bölüm ~ -KıskançGünday ~

O. Bana. Fahişe. Mi. Dedi?!
Hemen suratına bir tokat yapıştırdım. "Beni aşağılamandan sıkıldım tamam mı? Sen kim olduğunu sanıyorsun be! Sen beni kimin altında gördün ki fahişe demeye hak kazandın ha!? Bana bak Ediz, daha fazla ileri gidersen sevgimi bir kenara bırakırım ve seni mahvederim! Duydun mu beni!" dedim ve ona bağırdım.

Ben onu seviyordum hemde dibine kadar ama bana fahişe diyemezdi,kimin altında görmüştü ki? Hakkı yoktu. Sırf bana laf etti diye onu sevmekten vazgeçmezdim ama sevgimi bir kenara bırakıp ağzının payını verirdim.

Yutkundu ve "Duydum." dedi. "Artık kendine gel Ediz.6 yaşında değiliz." dedim kulağına doğru. Arkamı dönüp hastaneye adımladım. Kızlar arkamdan koşturdular. Hemen tuvaletlere ilerledim. Kabinlerden birine girip kapıyı kilitledim.

Gözyaşlarım akmaya ve ben yine sessizce ağlamaya başladım...

*****************

Şuan babaannemlerdeydik. Ev uzak olduğu için babam ısrar etmiş ve burada kalmaya karar vermiştik. Saat akşam 10'du. Kapı çaldı ve annem kapıya baktı. Gelenler bizim kızlardı. Kapıdan bir ses duydum, "İzniniz varsa yatıya kalabilir miyiz Seray Teyze?" dedi Selin. Annem sanırım izin vermişti. Kızlar içeri girdiler ve sarıldık.

"Biz odama geçiyoruz anne."dedim ve içeri geçtik. Yatağıma oturdum, ben sadece susuyordum,onlarda susuyordu. Boş boş oturuyorduk. "Şey Evren, Ediz.." derken Ceren, sözünü kestim. "Ceren hayır, artık Ediz'i konuşmayacağız." dedim sert bir şekilde. "Ama.." dedi İrem şaşırarak. "Aması falan yok İrem." Selin bana sarıldı ve, "Bu en doğru karar kardeşim. Ben daima arkandayım." dedi sinsice sırıtarak. Bende güldüm ve onlara göz kırptım.

********************

Sabahleyin kalktım, bizimkilere baktığımda daha uyuyorlardı. Arka balkona çıktım panjurları açtım ve bana bakan bir çift göz gördüm.Tahminler doğru gençlik. Ediz bana bakarken kafamı başka bir yöne çevirdim ve temiz havayı soludum. Telefonum çaldı, sanırım o da duymuştu çünkü kaşlarını çatmıştı.Aha ! Bora arıyor. Bora kim diyeceksiniz sonra anlatırım.

"Bora'mmm!" dedim hafif bağırarak,sanırım Ediz'in duyduğunu söylememe gerek yok dimi? "Evren'im, çok özledim seni bir tanem. Ve sana bir haberim var canım!" dedi bağırarak. "Ne oldu söylesene Bora!" dedim heyecanlanarak. "Sizin oraya taşınıyoruz! Senin gittiğin okula geliyorum, senin sınıfına..." dedi. Sesi mutlu geliyordu, bende sevindim ve "Ne zaman burada olursun?" dedim, "Öğlen 3-4 gibi." diyince ufak bir çığlık attım. "Hemen gelince benim yanıma geliyorsun duydun mu Bora!" dedim. Güldü ve "Tamam canım,sonra görüşürüz." diyip kapattı. Ben hâlâ sırıtırken, Ediz bana bakıyordu. Telefonuma bir mesaj geldi.

"Hayırdır sabah sabah? Neden bu kadar sevinçlisin? -Ediz"

Mesaja bakıp güldüm ve cevap attım.

"Bunu bana Fahişe diyen biri mi söylüyor... Vay be, balık hafızalıymışsın, ya da sende saksı biraz geç çalışıyor... -Fahişesanılankız"

"Bak, bir yanlış anlaşılma oldu tamam mı? Özür dilerim. Sen Fahişe falan değilsin. -Herşeyinsorumlusuolankişi "

Oha, o nasıl uzun bir addır? Neyse.

"O değilde, sen neden Berkay'yı kıskandın ki hâ? -Meraklıgörl"

"Berkay kimdi? Hâ senin şu eski sevgilin. Neden kıskanayım ki onu? Emin ol ben daha yakışıklıyımdır. -Egoluboy"

"He Ediz he.. Bi kere sen kıskandın kabul et, ayrıca Berkay çok yakışıklı tamam mığğ? *-* -Berkayındostu"

Son bir mesaj gönderdi, bütün herşeyini belli edecek. Tüm kıskançlığını, tüm sevgisini...

"Sikerim Berkay'ı. -KıskançGünday"