053*; Denemede birinci olmuşsun
053*; Bu kadar çalışmayla hukuk gelir mi hocam?
İrem; Köpek gibi çalışıyorum herhalde gelir
İrem; Tabii ileride kraliçe gibi yaşamak için
053*; Bende köpek gibi çalışıyorum
053*; Seni kraliçe gibi yaşatmak için
14.12...
Poyraz'ın attığı mesajları okuduktan sonra sırıtarak çantamı aldım ve aynadan son kez kendime baktım. Çiçekli bir elbise giymiştim. Havalar serindi fakat üzerine kot ceketimi de aldığım için üşümeyeceğimi düşünüyordum.
Mutfağa girip hazırladığım çantayı aldım. Bugün Poyrazla piknik yapacaktık.
Geçen gece onunla konuşurken oyun oynamak istemişti. Kim kaybederse kazananın istediği bir şeyi yapacaktı ve oyunu kazanan Poyraz olmuştu. Karşılığında piknik yapmak istemişti. Baş başa.
Tüm enerjim ve mutlu halimin bozulmaması için dualar ederek açtım kapıyı. Bugün ikimiz içinde sorunsuz ve güzel bir gün olsun istiyordum.
Apartman önünde omzunu direğe yaslamış elindeki telefonla ilgileniyordu. Ses çıkarmadan yanına gidip hızlıca yanağından öptüm. Onun şaşkın ve afallamış haline gülümserken, "Ben geldim," dedim uzatarak.
"Sevgilim," deyişi yüzünden sırıtışım genişledi. Çok güzel bir şekilde söylemişti. Ben omzumda ki çantamı düzeltirken yüzümün önüne uzatılan papatya buketiyle bakıştık. Sadece göz kırpıştırdım.
Poyraz saçlarımı kulağımın arkasına iteleyip kopardığı bir dal papatyayı kulağımın arkasına sıkıştırdı. Sırıtan yüzü gözümün önündeyken göz göze geldik.
"İşte benim çiçeğim." Utanarak ona arkamı döndüm. Neden yaptığımı bilmediğim bu hareket Poyraz'ın hoşuna gitmiş olmalıydı ki keyifli gülüşü çalındı kulaklarıma.
Çok güzel gülüyordu.
Arkadan kollarını karnıma sarıp saçlarımın üzerine öpücük bıraktı. Taşıdığım çantayı benden alıp kendisi taşıdı. Elimde papatyalarla gülümsedim Poyraz'a. Aklıma aniden gelen fikirle birlikte hevesle baktım yüzüne.
"Fotoğrafımı çeker misin?" Tatlı tatlı sırıtıp göz kırpıştırınca dayanamayacağını biliyordum. Öyle de oldu.
"Tamam," dedi cebinden telefonunu çıkarıp düzgün bir açı yakalamak için kenara kayarken. Elimde ki çiçeklerle arkamı dönüp birden çok poz verdim. Bazılarında yüzüm tam görünürken bazılarında görünmüyordu.
"Bakacağım," dedim hevesle Poyraz'ın yanına gidip ekrana eğilirken. Çektiği fotoğraflara baktığımda önce hepsini kendime gönderdim. Ardından güzel olan bir tanesini seçmeye çalıştım ama zordu.
Kaydırdığım resimler arasında biri hoşuma gitmişti. Poyrazla el ele bir şekilde kaldırımda yürürken, "Bu nasıl?" diye sordum beğendiğim fotoğrafı gösterip.
"Çok güzel." Aldığım karşılığı göz devirdim. Neredeyse on tane fotoğraf göstermiştim hepsine çok güzel diyordu.
"Of Poyraz ya," diye sızlandım telefonunu ona geri verip kendi telefonumu çantamdan çıkarırken.
"Ne Poyraz ya? Bilmiyorsun sanki hiçbir şekilde eleştiri yapamayacağımı."
"Biliyorum ama en azından, evet bu güzel bunu paylaş, diyebilirsin sevgilim."
Elimi bırakıp beni kolunun altına çektikten sonra saçlarım üzerine öpücük bıraktı. Beğendiğim resmi düzenledikten sonra Instagram'a girdim. Bu sefer story değil post atacaktım fotoğrafımı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
