S7VEN (La Familia Kingpin Series #1)

63. The Singing Ts

SANTY

"MAY sinabi ba siya kung anong oras siya uuwi, Romano?" Malamig kong tanong. Humigpit ang hawak ko sa tasa. Kasalukuyan kaming nasa kusina't sinasamahan ako nila Romano at Chinnie na maghintay kay Sven.

Hindi kasi ako mapakali sa loob ng kuwarto kaya naisipan kong ihinto muna ang ginagawang project nila Trixie at bumaba sa kusina. Sakto namang naabutan kong nag kukwentuhan ang dalawa kong butihing staff, I decided to join them.

These past few days, grabe ang cravings ko pagsapit ng madaling araw. Its ranges from fruits to a certain meat na sa Spain lang nabibili. My mouth waters at the thought of the Iberico ham Seven ordered three days ago after learning na iyon nag pinag iinitan ng anak niya.

Mabilis kong hinipo ang impis pang tiyan nang maalala ang asawa.

"Wala ho, Señora. Pilit ngang pinauuwi na ni Sir Bob kaso–err,lalo lang hong nagalit. Kabisado na namin si Señor. Magwawala ho 'yon kapag pinilit. Ihahatid daw ho siya ni Boss Shamie."

Tumaas ang kilay ko sa huling tinuran nito, but I let the question passed. Marahas akong napabuga ng hangin. The picture that Romano's painting in my head doesn't sit well in my chest. Seven's drowning himself with expensive whiskey with his siblings and cousins while I'm here all alone in his fortress. A battlefield of emotions surrounded by tall walls and shattered hearts. Anxious, guilty, and angry. It's all been brewing inside me since this afternoon. But the most prominent one is pain.

He ignored me and I felt rejected three time today. Seven's deliberately avoiding me na tila ako may nakakahawang sakit. Ilang beses akong nag- attempt na lumapit sa kanya kanina nang nasa bahay kami nila Eris, pero panay ang iwas nito. Para kaming nasa isang endless loop ng asawa. Every step I make towards him, he's taking two steps backwards.

There's this one time na kinailangan ko pang maghintay ng halos ilang oras dahil may importante raw itong meeting kasama ang mga kapatid sa entertainment room. I don't know what hurts the most, the notion that I've been pushed aside or the fact that I saw him emerge three hours after with a fresh shirt. At basa ang buhok!

Anong klaseng meeting iyon at kailangan niyang maligo? The green eyed monster's peeaking its nasty head and showing me red. Right there and then, I want to gouge his eyes. Is he cheating on me sa mismong pamamahay ng pinsan niya? Alam ba ito ng mga kapatid niya? Kinutsaba–

"Anong ingay 'yon?" Boses ni Chinnie ang pumutol sa tinatakbo ng utak ko.

Kunot ang noong nilingon ko ang dalaga habang sa gilid ng mga mata ko'y nakita ko ang mabilis na pagtalilis ni Romano, his hand on his waist. Pareho kaming nakinig ni Chinnie sa tunog na alam kong nanggagaling sa foyer.

Wordlessly, my feet followed my loyal bodyguard. I stopped in my tracks and gasped when I saw Bob and some of the security milling around the stairs.

"Buwaka ng ina, Enzo. Tantanan mo ako. I know how to use this fucking guitar. Go home bago pa kita gawing pagkain nila Tofu."

Is that Shamie?

"Bob?" Tawag pansin ko sa kanang kamay ng asawa.

"Señora...nandiyan na pala kayo," tarantang anito pero lagpas sa kanya ang tingin ko.

Why is Shamie here? Kasama pa ang dalawang binatang Torrevillas, Colton and Onze.

"Hello, sis." Shamie waved at me while craddling a guitar. Inambahan nito ng suntok ang kanang kamay na walang nagawaw kung hindi ang kumamot sa batok matapos akong batiin.