BÖLÜM 12 LUCIFER YÜKSELİYOR

36 12 26
                                    

SAMİRA

 "Hayır!"

Hatırlıyorum.

Ah, evet, hatırlıyorsun.

Lanet osun!

En sevdiğim.

Kalakalmış Gardiyan ve Koruyuculara bakarak;

"Les!" diyorum verdiğim savaş nedeniyle zar zor konuşarak "Çıkart onları buradan!"

Bu olmamalıydı. Hayır. Hayır. Hayır! Lanet olsun!

Gözlerim bir an bana cevap vermemiş olan Les'i ararken o, hızla görüş açıma girerek Fragarach'ı alıyor.

Kızdan yükselen çığlık bana ulaşmadan acının ulaşması çok garip.

İki saniye? Üç? Koşmadığını biliyorum, bir bulutmuşçasına koruyucumdan bile önce bana ulaşıyor.

Karnımda asılı duran kılıca bakarken çevremdeki bütün sesler varlığını yitiriyor ve ben, hayatımda atmadığım kadar büyük bir çığlık atıyorum.

Cehennemin ateşi bu sefer her şeyi fethetmek için damarlarıma hızla yayılır ve varlık son bulurken son bir zafer kahkahası duyuyorum.

Zihnimden ve dudaklarımdan.

NİHAYET!

...

Çevremdeki sesler yerine gelir ve ben bıçağı çıkartırken, yayılmakta olan fazlasıyla tanıdık karanlığı durdurarak yalnızca kendi çevreme topluyorum.

Ah tatlı zafer.

Koruyuculardan birinin onu tutanları geçip yanıma gelmeye çalışışını neredeyse eğlenerek izliyorum. Onu durduransa tahminen her birinin önünde güçlü birer ışıkla yoktan var olan dört kişinin şoku oluyor.

En yüce sırıtışımla yeni gelen dört misafirime de bakarken her biri, cehennem Dünya'ya çıkmışçasına birer ifadeyle bana karşılık veriyorlar.

Onun da sırası gelecek tabi.

"Lucifer." diyor Cebrail gizlemeye çalıştığı korku dolu sesiyle.

 "Kardeşim."

Seni içine hapsettiğim ateşle beraber Dünya'ya attım. Seni takip edenlerle beraber sonunuz ateşler içinde küle dönecek.

İncil'den Ezekiel 28:11-19

GARDİYANLAR 'L'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin