GARDİYANLAR 'L'

BÖLÜM_15 KORUYUCU

                                                             ...

MELL

"Ne zamandır bu halde?"

"Son iki gündür neredeyse hiç kıpırdamadı."

"Geri döneli zaten o kadar oldu."

"Biliyorum."

Koltuklardan birinde öylece oturup içkisini yudumlayan Craig'e bakarken, hemen yanımda duran Minkabh üzüntüyle başını iki yana sallıyor.

"Bunun geleceğini görmemiz imkansızdı. Anlatmaya çalıştım ama beni duyabilirmiş gibi görünmüyor."

"Hiçbirimizi duyabilirmiş gibi görünmüyor." diyor Matheson beni bir koltuğa yönlendirirken.

" Diğerleri de birkaç saat içerisinde burada olurlar."

Hızla ayağa kalkarak odaya yeni girmiş kadına bakıyorum. Benzerlik göz ardı edilemez. Adı Nil, evet ama ona nasıl hitap edeceğim ki? Nil abla, Nil teyze, Nil Hanım?

Of...

"Otur lütfen." diyor Samira'nın annesi hafifçe gülümseyerek. Bana sadece ismimle seslenebilirsin, Nil demen yeterli."

Zihnimi mi okuyor?

"Hayır hayır." diyor yumuşak bir gülüşle "Ben zihin okuyamam. Sadece öğrendiğim birkaç büyü var, o kadar. Çektiğin sıkıntıyı yüzünden okuyabilmek mümkün. Kızım da aynı sorunu yaşardı, insanlara nasıl hitap edeceğini bilemezdi."

Dalgınca Craig'e bakan kadına yaklaşarak elinden tutuyorum.

"Gerçekten üzgünüm. Sizin için yapabileceğim herhangi bir şey var mı?"

"Teşekkür ederim." diyerek beni yeniden koltuğuma yönlendiriyor.

"Henüz her şey bitmiş değil Nil." diyor Minkabh elini ona uzatarak.

"Cehennem ateşi Minkabh... Nasıl anlamam? Ben onun annesiyim!"

"Bilemezdin Nil, hiçbirimiz bilemezdik."

"Belki sadece anlatsaydım-"

"Sen sadece onu korumaya çalışıyordun."

"O iblisi bunun için yok edeceğim."

Bir şey söylemektense ona sarılmakla yetinen büyücüye kısa bir an da olsa garipseyerek bakıyorum.

Ne zamandır tanışıyorlar ki?

Görmeyen gözlerle yerinden kalkıp içki dolabına giden Craig'i sessizce izlerken ne kadar şanslı olduğumu düşünüyorum. Her ne kadar ailemi bir kez daha bırakmak zor olduysa da en azından hepsi güvende ve Math de yanımda.

Ve ben, hala benim.

CRAIG

"Ne kadar zamandır"

"İki gün."

"Ama bu-"

"Evet, biliyorum."

Konuşanlardan biri Jack, cehennemin çocuğu. Bir diğeriyse ilk gelen gardiyanlardan biri. Her neyse, bir şişeye daha ihtiyacım var. En sonuncuyu alalı sadece birkaç saat mi oldu? Çok çabuk bitiyorlar.

Ayağa kalktığımda sessizleşen ortam kısmen de olsa beni memnun ediyor. Vızıldanan boş sözler yok en azından.

Aradığım şişeyi bulur bulmaz eski yerime dönerek yeniden yayılıyorum.

"Craig?"

Bir yudum.

"Craig?"

Bir yudum daha.