go ahead and cry little girl,
nobody does it like you do,
I know how much it matters to you,
I know that you got daddy issues.
and if you were my little girl,
I'd do whatever I could do.
yansıyan karanlık,loş ışıklar göz bebeklerime birtakım yansımalar ve buğulanmalar bıraktı. şu anda nerde bulunduğumu,neden burda olduğumu ya da neler olduğunu anlayamıyordum. kavrayabilecek kadar tanıdık olduğum tek bir duygu vardı ki bu,korkuydu. korkuyordum,onu kaybetmekten korkuyordum. onu benden almalarından,onu benden ayırmalarından ve onu bir daha asla göremeyecek olmaktan korkuyordum.
"Sukuna-sama,durun! sadece biraz daha dayanmalısınız Lordum,sizlere yardım edeceğim! yalvarırım,yalvarırım biraz daha dayanın! yakında orda olacağım,size zarar vermelerine asla müsaade etmeyeceğim! sizlerin uğruna canımı vereceğim,Sukuna-sama! yalvarırım sabredin.."
bu sözcükler dudaklarımın arasından çıkıveriyordu lakin onları ben kontrol etmiyordum,yalnızca kapkaranlık bir yansımayla boğuşuyor ve alnımdan soğuk terlerin aktığını hissedebiliyordum. o nerdeydi? onu benden almaya,Lorduma zarar vermeye hangi mahlukat cesaret edebilirdi? ona zarar gelmesine müsaade edemezdim,onun değerli canının yanında benim varlığım yalnızca bir hiç olmaya layıktı,ben onun uğruna yaşıyor ve yalnızca ona hürmet ediyordum.
onu seviyordum ve.. onu benden alamayacaklardı.
"Sukuna-sama,sabredin! sizleri asla yalnız bırakmayacağım,size yardım edeceğim ve kurtulacaksınız! olamaz,sizleri benden alamayacaklar!"
onu göremiyordum,yalnızca onun canı pahasına savaştığını sezebiliyordum ve her ne kadar ona yardım etmek istesem de,bu karanlık toz bulutundan kurtulamıyordum ve bedenim adeta bana karşı çıkıyor ve kıpırdamıyordu. kulaklarımda çok uzaklardan gelen ve güç bela duyabildiğim bir ses yankılandı.
"Aya,burdan uzaklaş."
bunu yapamazdım,nasıl olurdu da hayatımın en değerli ve en çok sevgi duyduğum varlığını bırakıp giderdim? seneler boyunca asla cesaret etmediğim ve asla da etmeyeceğim tek bir husus vardı,onun emirleri dışına çıkmak. lakin bu sefer durum farklıydı,onu kurtarmalıydım. onu canım pahasına korumalıydım,onun uğruna her şeyi.. her şeyi yapmaya hazırdım. o bana bir can bağışlamıştı,o bana yepyeni bir hayat sunmuştu,bana babalık yapmış ve hiç tatmadığım duyguları hissetmemi sağlamıştı. o benim her şeyimdi,sahip olduğum ve olabileceğim her şey. bu yüzden,onu asla terk edemezdim.
"Sukuna-sama,burdayım! size yardım edeceğim,yalvarırım dayanın! yalvarıyorum,beni bırakmayın Lordum!"
