go ahead and cry little girl,
nobody does it like you do,
I know how much it matters to you,
I know that you got daddy issues.
and if you were my little girl,
I'd do whatever I could do.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
daddy issues | ryomen sukuna.
Final Part!
•
You're my,my,my,my kind of woman. My,oh my,what a girl, You're my,my,my,my kind of woman. And I'm down on my hands and knees, Beggin' you please,baby. Show me your world.
"If you live to be a hundred,I want to live to be a hundred minus one day so I never have to live without you."
1000 sene sonra,Tokyo/Shibuya.
soluk soluğa kaldığımda,diz kapaklarımı soğuk enkaza bastırarak nefes almayı deniyordum. daha evvel tanık olmadığım bu alan,tamamıyla savaş meydanından farksızdı. lakin bunu umursamıyordum,şu anda umursadığım nihayi şey Lordum,Ryomen Sukuna'yı ve biricik kızım Hera'yı seneler sonra,onlardan ayrı yaşadığım 1000 senenin ardından tekrardan,dünya gözüyle görerek onlara sıkı sıkıya sarılmaktı.
heyecan duygusu kalp atışlarımı parçalayarak dışarıya fırlayacaktı sanki,bakışlarımı yerden ayırmıyor ve Yüce Lordumun karşısında saygıyla selam veriyordum. yanımdaysa Uraume vardı,beni hala yaşadığımız o saraydan alarak bana tekrar Lordumu ve kızımı görme şansını sunan oydu. hayatımın son anına kadar ona minnettar kalacaktım.
"sen kimsin?"
bu ses kulaklarıma,daha evvel tonlarca kez duymuş olduğum ancak ardından notasını aklımdan çıkararak unuttuğum çok güzel bir melodiyi andırıyordu. yanaklarıma doğru akan sıcak gözyaşları,dudaklarımın arasından kaçan titrek nefesler onun kim olduğumu anlayarak omuzlarının üzerinden bana doğru bakmasına sebep olmuştu.
duygularımı açıklayamayacak,anlatamayacak kadar yoğun yaşıyordum. nerdeyse 1000 senedir,onu dünya gözüyle tekrardan görmeyi,ona tekrardan sımsıkı sarılmayı ve bir daha asla bırakmamayı istiyordum. Hera ve Sukuna,arkalarında şehrin yarısı yıkılıyorken duraksayıp yalnızca bana odaklandılar. yutkundum,hasret duygusu ayaklarımın bağını çözmeseydi eğer koşar adım onların boynuna atlayacak ve bu 1000 sene boyunda devam eden lanet özlemi sonlandıracaktım.
"Aya.." Sukuna fısıldadı,onun bu mırıldanışı kulaklarımda uğulduyordu. ardından,Hera daha fazla bekleyemeden bana doğru atıldı. "anne!"
yerde kalakalmış bedenime sımsıkı sarıldı,o da benimle beraber gözyaşı akıtıyordu. onun varlığını,o açık pembe saçlarını,kokusunu,vücudunu ve sevgi dolu ruhunu.. o kadar korkunç bir hasretle anıyordum ki. kollarımı onun boynuna sardığım anda,hatıratımda onun doğduğu ve hayatımın en güzel günü olan o mutlu hatıra canlandı. tamamıyla aynı duyguları yaşıyordum,sanki benim biricik kızım tekrardan doğmuştu.
ne kadar o halde,yalnızca şehirden yayılan yıkım ve savaş sesleri arasında,hayatım boyunca sahip olduğum en değerli olan varlıkla sarılıp kaldık anlamamıştım. zaman algımı kaybetmiş olmalıydım,Hera'nın benden ayrılarak başını omzuma yaslaması,benim onun çocukluğunda örgüler yaptığım pembe saçlarını okşamam kalp atışlarımın arasında daha evvel yalnızca kızımla beraberken tattığım o huzuru tekrar yaşamamı sağlamıştı.
en sonunda,Hera benden ayrılarak hala bizi seyreden Sukuna'ya bakmamı sağladı. bakışlarımız buluştuğunda,onun parlak kırmızı gözlerine 1000 sene boyunca bakamadığımı hatırladım ve bu,ruhumun tekrar ve tekrar paramparça olmasını sağladı. oturduğum yerden doğruldum,ona doğru attığım her bir adımda,bakışlarımız bir anlığına da olsa birbirinden ayrılmıyordu.
onun yanına vardığım anda,hala alışık olduğum bir edayla,kollarını belime sararak beni vücuduna bastırdı. beklemeden,narin parmaklarıyla gözyaşlarımı tenimden ayırırken,dudaklarımızı buluşturdu. onun sıcak öpücüğü,uzun zamandır tatmamış olduğum o güzel duyguyu bana tekrar yaşattı. soluklarımız birbirine karıştı,yanaklarımı kocaman avuçlarıyla sardı,dudaklarımı soluklarımız kesilene kadar birbirinden ayırmadı.
benden biraz ayrıldığında,bu tatlı öpücük duraksamıştı. alnını alnıma yasladı,burunlarımız birbirine dokunurken,dudaklarının arasından fısıldadı. "sana daha evvel bunu söylediğimi anımsamıyorum Aya,lakin.." duraksadı,aldığı sıcak soluklar dudaklarıma doğru çarpıyordu.
"seni seviyorum."
"my soul and your soul are forever tangled."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aya'ya,Sukuna'ya ve Hera'ya veda ediyorum..
yorumlarınızı bekliyorum,umarım okurken keyif almışsınızdır,benim gerçekten yazmaktan çok çok zevk aldığım bir kurguydu.
