go ahead and cry little girl,
nobody does it like you do,
I know how much it matters to you,
I know that you got daddy issues.
and if you were my little girl,
I'd do whatever I could do.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.3'
şiddet öğeleri,tetikleyici olabilecek içerik!
•
"burda olmamalısın,yatağına geri dön."
dudaklarımın arasından bıkkınlık dolu bir uğultu çıkardım,son zamanlarda bana karşı herkes o kadar hassas davranıyordu ki bu durumdan epey bunalmıştım. gebe olduğum süre boyunca çok fazla ağrılarım,sancılarım olacaktı ve bu durum epey doğaldı. karnım henüz bebeğimin bir aylık olmasına karşın epey büyümüştü,nasılsa ben tamamıyla insan olan bir bebek doğurmayacaktım. son zamanlarda yatağımdan çıkamaz olmuştum,Sukuna yalnızca bazı geceler beni kontrol etmeye geliyordu ve eğer o gün havasındaysa benimle beraber uyuyordu. bu durum artık beni üzüyordu.
"yanınızda kalsam olmaz mı,Sukuna-sama?" mırıldandım,onun odasında olmamdan pek hoşlanmıyordu. çalışma masasından doğruldu ve bana doğru adımladı,soğuk bakışlarının arasından beni seyrederken adeta ürperiyordum. "yorulmaman gerekiyor Aya,durumun senin açından ne kadar ağır olduğunun hala farkına varamadın mı? ayakta duracak kadar gücün yok,yatağına geri dön."
"her şey yolunda,ben iyi-" karnıma saplanan sancıyla beraber canım epey yanarken onun çıplak tenine dokunarak destek aldım,bu sıralar bu sancılardan çok fazla oluyordu ve nerdeyse bu duruma alışmıştım. beni derhal omuzlarımdan tutarak yatağa oturmamı sağladı. "evet evet,mutlaka her şey yolunda olmalı.." bana kızmıştı,avuçlarını karnıma bastırarak soğuk pembe ışıklar yayarken kaşları koyulaşıyordu.
"sorun yok Lordum,nasılsa geriye kalan sekiz ayım bu sancılarla beraber geçecek ve bu duruma alışmalıyım." fısıldadım,ben ne olduğunu anlayamadan başım yumuşak yastığa yaslanmıştı. onun saçtığı ışıklar ağrılarımın biraz olsun azalmasını sağladı. "seni kaç defa daha uyarmam gerekiyor,hm? ben müsaade buyurmadıkça o yataktan asla çıkmayacaksın,anlaşıldı mı?"
başımı yukarı aşağı kıpırdattım, "e-evet.. nasılsa,siz yalnızca çocuğumuzun ve benim sağlığımı düşünüyorsunuz." yanıma uzandı,onun kulağıma fısıldadığı sesi ve tenime dokunan pembe saçları gıdıklanmama sebep oluyordu. "sana söylemem gereken bir şey var Aya." mırıldandı,merakla bakışlarım onu bulduğunda kırmızı benekleri adeta parıldıyordu.
"o.. bir kız."
nerdeyse boğulacaktım,kaşlarım şaşkınlıkla yukarıya doğru kıvrıldı ve o anın yoğun heyecanıyla beraber uzandığım yataktan biraz doğrularak ona bakmaya koyuldum,ben.. bu kadar hızlı olacağını düşünemiyordum,doktor kadınların her gün beni tedavi ediyor olması yalnızca sağlığım içindi ancak bu muayeneler sırasında bebeğimizin cinsiyeti ortaya çıkmış olmalıydı. tabi,bu durumu Sukuna'ya ulaştırmaları pekte zamanlarını almamıştı. kalp atışlarımı kulaklarımda duyabiliyordum,onun kısılmış bakışlarının arasında anlamlandıramadığım tuhaf bir duygu vardı sanki.
