go ahead and cry little girl,
nobody does it like you do,
I know how much it matters to you,
I know that you got daddy issues.
and if you were my little girl,
I'd do whatever I could do.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.7'
mothers hold their children's hands for a short while,but their hearts forever.
•
10 sene sonra.'
"baba,her ne kadar benden memnun olmasan da ne kadar gelişme kaydediyor olduğumu kabul etmen gerek."
onların saray kapısına doğru yaklaşan fısıldaşmalarını duyduğumda,çatık kaşlarımla ve nerdeyse öfke duygusuyla buruşmuş suratımla sarayın kapısına doğru yaklaştım. bu sırada onların konuşmalarını duyabiliyordum.
"yalnızca o çeneni susturup bana odaklanmalısın Hera,aptal sızlanmalarını dinlemeyeceğim. gücüne odaklan,potansiyelini ortaya çıkartmaya odaklan. anlaşıldı mı?"
"baba,gerçekten çok sıkıcısın. anne? bizi karşılamaya-"
"siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz?" nerdeyse haykırmıştım,o kadar öfke ve korkuyla doluydum ki soluk alışlarım hızlanmıştı. Hera ve Sukuna şaşkınlıkla bana bakarken,bunun neden olduğunu anlıyordum. evet,sanırım onlar beni daha evvel hiç kızgın görmemişlerdi.
"hey,ses tonuna dikkat et. yalnızca ormanda antrenman yapıyorduk,bana bağırmaya cesaret etmene sebep olan ne?" Sukuna'ya bakarak tek kaşımı yukarıya kaldırdım,bunu bana gerçekten soruyor muydu?
"nerdeyse tüm sahirler her yerde,her an sizi arayıp sizi yok etme amacı güderken siz nasıl olur da hiç kimseyi uyarmadan ortadan kaybolursunuz? sabahtan beri sarayın içinde sizi arıyorum,beni merakta bırakmaya ne hakkınız var? bana söyleyebilirdiniz,en azından sizin için kaygılanmazdım!"
evet,şu anda yaşayan en güçlü büyücüler aşık olduğum adamın ve kızımın peşinde,onları bulmak amacıyla cirit atıyorlardı ve ben son zamanlarda gerçekten kaygılı,gerçekten korkmuş hissediyordum. bu konuda onları defalarca uyarmama rağmen beni merakta bırakmaları gerçekten öfkelenmeme sebep oluyordu.
"annecim,çok üzgünüm ama-"
"hey,sana ses tonunu alçaltmanı söyledim Aya."
Sukuna'nın umarsız davranışları beni kırıyordu,neden sanki onun için kaygılanmama lüzum yokmuş ve sanki ben onun hayatında önemsiz bir insanmışım gibi davranıyordu ki? bu durum beni gerçekten kırıyordu ama ona bunu hiçbir zaman yüksek sesle söyleme cesareti duymamıştım.
"lordum,beni bağışlayın lakin ses tonumu alçaltmıyorum. gün ağırdığından beri yoksunuz,Hera'yı ve sizi o kadar merak ettim ki! en azından bana bir açıklama yapmalıydınız,başınıza bir şey gelmesi korkusuyla sizi bekleyip durdum. beni meraklandırmaya hakkınız yok!"
