The Lost Crown

16- Mevkii Savaşları

Bölümlerin yapay zekayla oluşturulan videosu için profilde yer alan linke tıklayınız...

Vatonen Kalesi'nde olağan dışı bir sessizlik vardı. Yüksek tavanlı geniş koridor bomboştu. Yeni doğan güneş koridordaki pencerelerden içeri sızıyordu. İmparator ve imparatoriçe iki yanlarını saran İmparator Muhafızlarının ortasında Taht Salonu'na doğru yürüyordu. Muhafızlar baştan aşağı korku saçan görünüme sahipti. Hepsi İmparatorluk Muhafızlarının gri çeliği yerine kara çelik giymişti. Çeliklerin içinde korkusuz ve amansız görünüyorlardı. İmparator ve imparatoriçe bugün grilere bürünmüştü. 

Wilbur sadeliğin rengi olan gri bir pantolon üzerinde yaldızlı gri bir tunik tercih etmişti. Giydiği gri pelerinin yakaları ışıl ışıldı. İmparatorun en göz alıcı aksesuarı şüphesiz kafasındaki büyülü tacıydı. Altın taç elmas, ametist, yakut, safir, gibi rengârenk değerli taşlarla süslenmişti. İmparatoriçenin tacı zarifti, gösterişten uzak ve sadeydi. Beyaz altından yapılan tacın her tarafında elmas vardı. Üzerindeki gri elbise göz alıcıydı; göğüs kısmı inci işlemeliydi, boynunda damla damla elmas bir kolye vardı. Taht Salonu'nun kapısı açıldı ve İmparator içeriye girdi. O sabah Vatonen'in tüm soyluları toplanmış, salon tıka basa dolmuştu. 

İmparatorun soylulara ilk ağızdan vereceği önemli bir haber vardı. İmparator artık zamanının çoğunu asillerin sorunlarıyla geçiriyordu. Birbirinden rahatsız olanlar, kendilerine özel bir hak tanınmasını isteyenler gün aşırı kapısını aşındırıyordu. Günden güne artan sorunlarla baş etmek giderek güçleşiyordu. Vatonen soyluları bir tarafa artık yeryüzünün her bölgesinden ricacılar Vatonen yollarını aşındırmaya başlamıştı. Eski İnsan tehdidi neredeyse bitmişti ve insanlar birbirleriyle uğraşır olmuştu. İmparator zaman zaman yüzleştiği gerçeği düşünüyordu. Kendisinden sonra ne olacaktı? Taç ile beraber Vatonen'e taht kavasını da getirdim diye düşündü. Artık soyunda büyük bir lanet vardı. Arkasında destek bulan, yönlendirilen, kışkırtılan varis diğerini ortadan kaldırabilir ve taca sahip olabilirdi. Bu konuda hiçbir yasak, kısıtlama yoktu. Taht varisleri arasında çıkacak bir çatışma, imparatorun Saklı Orman'a ihtiyaç duymadan belirlenmesini sağlayabilirdi. 

Wilbur bu düşünceye günden güne bağlanıyor, kendince bir takım önlemler düşünüyordu. Büyücüler güvenilmez müttefiklerdi. Taca bir şey olur korkusunu bir türlü bastıramıyordu. O sakin, dingin, büyük planların komutanı gitmiş ortaya elindeki büyülü gücü kaybetmek istemeyen açgözlü bir imparator çıkmıştı. Herkesi tek çatı altında birleştirmesini sağlayan bu taç her şeyden önemliydi. İmparator emrinde muazzam bir güç tutuyorken büyücülerin ittifak konusunda ani karar değişikliği ya da imparator değişikliği yapabileceği düşüncesi midesini bulandırıyordu.

Ağır adımlarla tahtına doğru yürüdü salona girmesiyle tüm sesler kesilmişti. Herkes zarif bir şekilde eğilip imparatorun tahtına oturmasını bekliyordu. Geniş pencereleri olan salon gün ışığının hepsini içeri alıyordu. Taht üç basamaklı bir platformun ortasındaydı. İmparator tahtına oturduğunda kılıçlar etrafını yarım ay şeklinde sardı. İmparatoriçe bir basamak altındaki küçük tahtına oturdu. Onun bir basamak altında Yüksek Prens Sodba ve Yüksek Prens Yihen ayaktaydı. Wilbur'un tam karşısında Vatonen Büyük Konseyi üyeleri olan kurucu aileler yer alıyordu. Yanlarında Vatonen Yüksek Yargıcı Pyros ve arkasında diğer evlere mensup soylular vardı.

 İmparator konseyde yer alanların her birinin ne kadar tehlikeli olduğunu çok iyi biliyordu. Farklı üsluplarda olsalar da kendi menfaatleri doğrultusunda hareket etme gibi bir ortak özelliğe sahiptiler. Aralarında kıyasıya bir rekabet vardı. Birbirinin yüzüne gülen ya da iltifat edenler hep bir şeyin peşindeydi. Kurucu ailelerin en yüksek makamları her türlü pis işe bulaşmış tehlikeli kişilerdi. İmparatorluğun beşinci yılında artık her şey yerine oturmuşken İmparator Wilbur aldığı bir dizi sıra dışı kararı açıklayacaktı. İmparator işaret edince Pantheo öne çıkıp gür sesiyle elindeki parşömeni okumaya başladı.