TATLI MAFYAM - TAMAMLANDI-

29 | DÜĞÜN

3 hafta sonra :

Aynanın karşısında gördüğüm kız benmiydim..

Beyaz gelinlikler içinde, yüzü gülen mutlu kız benmiydim...

Aynanın karşısında saatlerce halime bakabilirdim. Bu güzel anı ne kadar bekledim bilmiyorum.

Kapının tıklatılma sesi ile kendime gelip "buyurun" dememle kapının kulpu yavaşça aşağı inip kapı açıldı.

İçeri giren organizatör kızlardan biriydi

"hazırmısınız efendim" kızıl saçlı,  boyu pek uzun olmayan bu kız çok samimiydi.

"hazırım dilek" gülümseyen yüzle "tamam efendim"demesiyle odadan çıkıp gitmişti

Son kez parfüm sıkıp odadan çıkıp merdivenlerin başına yürüdüm.

Murat tüm yakışıklılığıyla, buz mavisi gözleri ile bana bakıp gülümsedi.

Bir kaç defa boğazını temizledikten sonra konuşmaya başladı" hazırsanız gidelim matmazel"

Gülen yüzle "hazırım mösyö" kolumu kolundan geçirip merdivenleri inmeye başladık.

"çok kalabalık olmayacak endişelenmene gerek yok" içime biraz su serpmişti.

"heyecan bastı, amcanla bir arada olmak insanı geriyor biraz" konuşurken evden çıktığımızı yeni fark ediyordum.

Arabaya doğru yürürken "amcamı dert etme şu düğün bitsin bir an önce  ilk gecemizi iple çekiyorum"

Cevap vermeden arabaya bindim murat da peşimden bindi.

"birileri utandı galiba" yandan bakış atıp önüme döndüm o ise gülüyordu.

"yaa hayır gülme lütfen ne ilk gecesi ya ben yorgunluktan uyuya kalırım"

Sinsi sırıtışla  cevap vermesini bekledim

" uyursun ne bu acelen, ufak işimiz olacak" arabanın içini Muratın kahkahası doldurdu.

" çok utanıyorum susarmısın artık" gülerek omzuna vurdum

"tamam tamam sustum, akşam konuşuruz"

"yaa...." gülerek yolculuğun sonuna gelmiştik.

Murat "hazırmısın" diye sordu. Ufak bir bekleyişten sonra "hazırım bitirelim şu işi"

Ne işi aptal nefes evlilik bu....

Murat arabadan çıkıp kapımı açtı, dikkatlice çıkıp koluna girdim.

Kara işlerin döndüğü büyük villa karşımdaydı. Hızlı adımlarla villaya girdik.

İçerisi tahmin ettiğim gibi fazla kalabalık değildi, önceden yemek yediğimiz büyük salona geçtik.

Daha fazla beklemeden masaya oturduk.

Amcası mutluydu... Eee bulmuşsun benim gibi gelini mutlu olursun tabii

Amcası boğazını temizleyerek konuşmaya başladı " evett sonunda beklenen gün geldi tamamsanız başlayabiliriz"

Oda çok sessizdi biz, amca ve bir kaç iş adamı daha vardı. Fark ettimde hiç kadın yoktu. Hiçbiri evli değildi sanırım.

Nikah memuru sonunda gelmişti. Hemen masaya oturdu.

"öncelikle hoşgeldiniz gençler," heyecandan elim titriyordu bitsin artık...

"sen hasan yılmaz oğlu Murat yılmaz, nefes korkmazı eşiniz olarak kabul ediyormusunuz" murat hiç düşünmeden "evet" dedi.

"siz nefes korkmaz, murat yılmazı eşiniz olarak kabul ediyormusunuz"

"evett"

"o zaman bana da sizi eş olarak ilan etmek kalır"

( düğün merasimini çok yanlış yazdım sanırım, kusura bakmayın)

Önümüze gelen kitaba imza attıktan sonra nüfüs cüzdanını alıp bir an önce evden çıktık.

Bir elim muratın kolunda , diğer elim ise nüfus cüzdanımızı tutuyordu ... Bu mutluluk tarif edilemezdi .

"eee murat yılmaz , benim gibi eşin varsa çekeceğin var bak .Benden söylemesi ." yandan murata baktım kahkaha atmıştı .Allahım ne güzel gülüyordu bu adam yaa .

" eee nefes Yılmaz benim gibi bir eşin varsa şanslısın demektir ." 

" pisliksin "diyerek omzuna vurdum .

yavaş ve sakin adımlarla arabaya varmıştık .

" matmazel buyurun " ayy şapşal adam ya birde kapımı açıyordu .

"teşekkürler mösyö " elinden tutarak arabaya bindim .Kapımı kapatıp kendiside yerine oturdu .

"evet şimdi ne yapıyoruz karıcığım "  tarif edilemez bir mutluluk içerisindeydim .

" uzun bir yolculuğa çıkalım istiyorum murat .Kimsenin olmadığı , işin olmadığı . Şehir dışına çıkalım gezelim istiyorum ne dersin ." 

Murat biraz düşündükten sonra " olur güzelim sen nasıl istersen " 

araba toprak yolda hızla ilerliyordu . Sessizliği bozan muratın telefonu oldu .

" kim bu ya ? " 

" boş ver açma murat " murat bana bakıp  dediğimi yaptı ve açmadı .

Kaç dakika da eve geldik bilmiyorum . Murat arabayı hızlı kullanmıştı . 

İçime dert olan bir konu vardı , İlk gece ....

Murat " sonunda eve geldik , ohh be rahatladım " muratın bu tepkisine kahkahayla karşılık verdim " neden bu kadar hızlı geldik kocacığım " 

murat söylediğimi anlamamış gibi " ne anlamadım koca .. kocam ne " 

"kocacığım " yüzüne yaklaşıp azmış olan muratı daha da azdırmak için dudağının kenarına küçük bir öpücük bıraktım.

" kocacığım ne güzelde yakıştı ağzına be , lütfen bir daha söyle "

Bir anda onu ceketinin yakalarından sertçe kendime çekip dudaklarından öptüğümde boş bulundu , elleri havada kaldı .

Bir kaç saniye sonunda havada olan elleri yüzümü kavradı ve öpüşüme karşılık verdiğinde beni kucağına aldı .

Dudakları . Nefesim , hislerim , gerçeklerim ... Bütün duyguları dudaklarında gibiydi ve kalbimin öyle bir atmasına neden oluyordu ki son nefesime kadar onu öpebilirdim . Büyük bir özlemle içine çektiğinde elleri yüzümden belime kaydı ve beni kendine daha çok yasladı .

Dudaklarıyla alt dudağımı emdi , ardından dilini dudaklarımda üzerinde gezdirdi .Sonra yeniden öptü beni , sakindi ama belime doladığı kolları beni kendisine öyle bir yaslıyordu ki sakinliğinin bitmek üzere olduğunu hissediyordum .

Ellerim yakalarından boynuna , boynundan saçlarına ilerlediğinde parmaklarımla saçlarını okşadım , ardından çekiştirerek dudaklarına doğru nefesimi verdim . Murat da aynı şeyi yaptığında öpüşü sertleşti .Parmaklarımı gömleğine doğru götürüp düğmelerini açtım . Parmaklarımı göğsüne , çıplak tenine sürtmeye başladım . Teni yanıyordu , ellerim yangını  söndürmek ister gibi daha çok okşuyordu .

Hem ateş hem buz . Hissettiğim tam olarak buydu .

BÖLÜM SONU 

YENİ BÖLÜMLERDE GÖRÜŞMEK DİLEĞİYLE ...