VAMPİR / Gay

0.7

"Efendim yavrum"

"Kime yavrum diyorsun lan sen! "

Alazın öfkeyle bağırıp yamanı itmesiyle hızla aralarına girdim tartışma büyümesin diye fakat yaman durmayıp
Alazın üstüne yürümeye çalışarak

"Asıl sen kimsin de bu evdesin! " diye kükredikten sonra bakışını bana döndürerek devam etti yaman "Atlas, bu adamın burda ne işi var!? Sen bu adamın kim olduğunu biliyor musun! Bu ada-"

"Kapa çeneni! Yoksa ben kapamasını iyi bilirim köpek! " dedi köpek ismini iğrenç bir şey miş gibi söylerken.

"Hadi kapasana! "

"YETER! Sakin olun nolur! " diye bağırmamla ikiside durdu.

Yaman, alazın konuşmasına izin vermeden kendisi konuştu "Atlas senin alazla ne işin var? " diye sordu hayretler içerisinde.

Sorduğu soruya karşılık ben " Alaz benim sadece arkadaşım" diyerek cevap verdim

Yaman "Arkadaş mı! Bu kan emiciyle mi çıldırdın mı sen!? " dediğinde duraksadım.

Kafam karman çorman bir şekilde "Ne? Ne diyorsun yaman sen anlamıyorum"
Dedim.

Alaz "Boşver saçmalıyor işte" demesiyle yaman, alaza alayla bakıp gülerken "Bilmiyor değil mi? Ama sen merak etme yakın zamanda senin nasıl bir canavar olduğunu öğrenecek"

O ikisi ne diyor hiçbir şekilde anlayamıyordum. Bir alaza birde yamana bakarken "Ne? Neyi öğrenceğim neler oluyor!? Ve sen yaman yıllar sonra ilk defa Türkiye'ye gelmene rağmen alazı nereden tanıyorsun? Birisi sorularımı cevaplasın artık?! " dedim.

"Yakında her şeyin cevabını alacaksın ama şimdi değil" diyerek yaman çekip gitti. Onu durdurmak istedim ama o beni dinlemeden gitti.

Cevaplarımı yamandan alamadıysam alazdan alırdım. Arkamı dönüp alaza
"Alaz- " derken alazı görmememle kalakaldım.

Gitmiş miydi? Hemde hiçbir şey söylemeden hatta vedalaşamadan, bunu nasıl yapar? Hayal kırıklığıyla eve girerek kapımı kapattım.

Neler oluyor bilmiyorum ama tek bildiğim çok büyük şeyler oluyor ve olan olaylar kesinlikle benim başıma patlayacak. İşte bunu çok iyi hissediyor ve biliyordum.

Odama giderek kendimi yatağa atacağım sıra aklıma sağ kolumun sargıda olduğu gelmişdi o yüzden yavaşça yatağımın içine girerek uyumaya çalıştım.

Şimdi ben bir kaç ay boyunca alazı göremeyecek miydim? Ben. Ben onsuz nasıl yapacağım? Ben ona ne ara bu kadar bağlanmıştın onuda anlamadım gitti.

Daha fazla düşünüp kendimi yormamak için gözlerimi kapatarak kendimi uykunun kollarına bıraktım.

2 hafta sonra

"Çocuklar hadi masaya! "

Annemin sesini duyduğumuzda yiğit, yaman ve yeni tanıştığım ardayla, sinanla birlikte yemek masasına geçtik.

Alazın gittiğin günden bu yana iki hafta geçmişti, iki hafta onsuz her saniye zordu fakat o gittikten sonra yamanla kaynaşmıştık. İyi bir çocuktu.

Annemde onları ve arkadaşlarını bugün yemeğe çağırmışlardı ve yiğitle yaman birlik olup babamı bulup dövdüler bir kaç gün önce.

Annem yemekleri koyarak kendiside masaya oturduktan sonra yemeklerimi yerken "Ee yaman oğlum, yurt dışında neler yaptın bakalım? "Diye sormasıyla yaman çorbasını içerken.

" Ne yapayım hatice teyze okudum geldim ama asıl siz neler yaptınız" dedi.

Annem "Yaşayıp gidiyoruz işte naparsın. İnşallah Atlasta hukuk kazanıp avukat olduktan sonra bu şehirden gitmeyi düşünüyoruz" dedi ardından "Peki siz burda kaç yıl kalacaksınız? Atlas özledi seni? "