VAMPİR / Gay

1.3

"Yaman dur! Saçmalıyorsun! "

Ne kadar bağırıp çağırsamda yaman sanki öfkeden delirmişti. Kapıdan içeri girer girmez kolumdan tutup salona sürükledi

"Kes sesini! O puştun ne bok olduğunu biliyor musun sen!? " dediğinde "biliyorum! " diye bağırmamla yaman ufak bir şok geçirdi.

Bu şoktan yararlanarak kolumu ondan kurtarıp bir kaç adım geriledim.

"Ne? "

"O bir vampir biliyorum! Öğrendim"

"Bildiğin halde mi onunla görüşmeye, sürtmeye devam ediyorsun! "

Sürtme kelimesini duyduğum an elimi kaldırdım ancak yaman benden önce davranarak bileğimden tutarak ona tokat atmamı engelli.

"Bırak! "

Bileğimi ondan kurtarmak adına tepinirken yaman beni koltuğa fırlatıp üstüme çıkmasıyla ona vurmaya başladım.

"Kalk üstümden! "

"Yattın mı onunla söylesene? Girdin mi altına o piçin! "

Çıldırmış resmen! Napıcam?

"Yaman, lütfen kalk kendinde değilsin nolur" dedim.

"Kes sessini! Kabile bana söz verdi! Annen ve deden söz verdi bana, sen benimsin ve bu gecede benim olucaksın" diyerek öpmeye kalktı beni.

Çırpınsamda ne işe yarardı ki benden çok güçlü fakat yinede pes etmedim sonuna kadar çırpınıp durdum.

Şuan Yaşadığım korkuyu hiç kimse anlayamaz. Bütün vücudum tir tir titriyor

Boynumu öpmeye çalışırken sağ eli üstümde ki kıyafetleri çıkartmaya çalışırken elini bütün vücudumda gezdirdi.

"DOKUNMA, DUR! "

Durmadı akisine daha da hırsalanıp tişörtünü çıkardı.

Yamanın nasıl birden bire böyle bir canavara dönüştü hiçbir şekilde anlamadım aslında daha bir çok şeyi anlamadım fakat şuanda bunları düşünmenin sırası değil.

Kendimi nasıl yamanın elinden kurtaracağımı düşünmeliyim

Ecel terleri dökerken evin içini kapının zili kapladı. Kurtulma ihtimalim beni sevindirdi o an ancak yaman eliyle ağzımı kapatarak ses çıkarmamı engelledi ve işte o an çaresizce çırpındım.

Yaman sessizce "Sus! Sakın sesini çikarma" diye beni sertçe tembihledi.

Bu sefer gelen kimse kapıya vurdu.

Şuanda benim ve yamanın nefes alış verişlerinden başka hiçbir ses yoktu evde.

"Atlas evdesin biliyorum"

Yiğit'in sesini duymamla gözlerim kocaman açıldı.

Bu yiğit! Hala kurtulma ihtimalin var atlas

Yiğit'in sesi çatlamış gibiydi kısık ve cılızdı, o ağlamış mıydı yoksa ama neden?

"Özür dilerim. Seni bilerek itmek ya da o sözleri söylemek istemedim o an çok öfkelenmiştim dilek'te o sözleri söyleyince kendimi kaybettim"

Yiğit bir süre durduktan sonra konuşmasına devam etti.

"Yemin ederim deli gibi pişmanım.
Sen benim kardeşimsin sana bile isteye asla zarar vermem sadece kıskandım" dediğin de şu halimle bile kaşlarımı çatmadan edemedim.

Yiğit sonunda îtiraf etti "Ona o kadar değer vermeni benim yanımdayken bile sürekli o herif aklında olması, beni yok saydın. Kıskandım işte! Kardeşimi o şerefsizden kıskandım, korktum! "