MY DEAR BODYGUARD •|• BxB •|•

16. bölüm

"Her şey neden üst üste geliyor Özgür?" diye sordu Doğukan ağlamaklı sesiyle.

Terkedilmişti.

Üstelik basit, tek bir mesajla.

'Senden ayrılıyorum.'

Ve bitmişti.

Yıkılmıştı ve ben onu böyle görmeye hiç alışık değildim.

Gülnur neden böyle bir şey yapmıştı bilmiyordum.

Düşüncelerimden sıyrıldım ve yatakta dizlerine sarılmış şekilde oturan kuzenimin yanına oturdum.

"Ne diyeceğimi bilmiyorum kuzen. Üzülme diyemem. İnsan üzülüyor." dedim düşünceli bir şekilde.

Gerçekten anlam veremiyordum. Onlar çok aşıktılar...

"Kavga falan mı etmiştiniz? Nedensizce mi ayrıldı?" diye sordum ellerimi omuzlarına yerleştirerek.

Kafa salladı sadece.

"Bilmiyorum ki? Normaldik. Kavga etmemiştik." gözlerinden akan bir kaç damlayı sildi.

Yaşlı gözleriyle gözlerimin içine baktı.

"Onunla ilgilenmediğim için mi? Onu ihmal ettim. Ama amcam komada... Anlamalı beni Özgür..."

Daha fazla kendini tutamayıp sesli ağlamaya başlayınca onu kendime çektim ve sıkıca sarıldım.

"Tamam kuzen... Ağlama."

Ama Doğukan beni dinlemedi. Elleriyle yüzünü kapatıp bir süre daha ağladı.

Ben sadece sırtını sıvazladım.

"Gideceğim buradan..." dedi bir anda kafasını kaldırıp.

Kaşlarım çatıldı.

"Nereye?" diye sordum merakla.

"Bilmiyorum." dedi omuz silkerek.

"Herhangi bir yere. Amcamın durumunda bir değişiklik olursa bana haber verirsin..."

Ayaklanıp dolaba yürüdüğünde ben de şaşkınca ayağa kaltım.

"Doğukan, cidden gidiyor musun?" diye sordum şaşkınlığımı sesime yansıtarak.

"Beni bir başıma mı bırakıyorsun?"

İstemsizce gözlerim dolmuştu.

"Özgür'üm lütfen..." dedi ellerini yanaklarıma yerleştirerek. "Hem babam burda kalacak bir süre. Ben de döneceğim."

Omuzlarımı düşürerek "Peki." dedim sadece.

Ne diyebilirdim ki?

Kuzenim kararını vermişti çoktan.

Dudaklarını alnıma bastırdı ve "Yapma böyle." dedi.

"Biraz kafamı toplayıp geri döneceğim. En kısa zamanda."

Kafamı salladım.

"Peki. İstediğin gibi olsun."

Bana kısaca sarıldı ve küçük bir valize eşyalarını topladı.

Birlikte merdivenlerden indiğimizde korumalardan biri koşarak yanımıza geldi.

Elinde dosya gibi bir şey vardı.

Dosyayı kuzenime uzattığında "Bu ne?" diye sordu Doğukan.

"Bilmiyorum. Size gelmiş efendim." dedi koruma.

Doğukan valizi bırakıp dosyayı aldı.

Okuduğu her satırda rengi sararmaya ve titremeye başladı.

"Hayır... Hayır..." dedi sayıklayarak.

Gözleri doldu ve dosya elinden düştü.

Kendisi de tam düşecekken koruma onu belinden yakaladı.

"Efendim." dedi koruma endişeyle.

Yavaşca yere oturdular.

Hemen yanına çöktüm ve sıkıca ellerini tuttum.

"Doğukan, iyi misin?" dedim hala titreyen çocuğa.

Kafasını iki yana sallayarak "Hayır." diye sayıklıyordu.

Sinir krizi geçiriyordu.

Korku beni de ele geçirmişti.

"Kuzen kendine gel lütfen." dedim fısıltıyla.

Bana baktı ve daha çok ağlamaya başladı.

"Özür dilerim Özgür..." dedi kısık sesle.

"Ne için Doğukan? Ne var o dosyada?"

Ben dosyaya uzanamadan hızla onu yerden kaptı ve sendeleyerek ayağa kalktı.

Hiçbir şey söylemeden kapıya doğru yürümeye başladı.

"Doğukan neler oluyor?" diye sordum ona yetişmeye çalışarak.

"Adamları topla, gidiyoruz." dedi korumaya beni takmadan.

Koruma kafasını sallayıp dışarı koştu.

"Doğukan sana bir soru sordum." diye bağırdım en sonunda.

Bana baktı ve "Anlatacağım. Ama geldiğimde." dedi.

Sonra da çıkıp gitti.

Beni evde bir başıma bırakarak.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hello bebeklerim. Nasılsınız? Bölümü nasıl buldunuz? Gelecek bölümde bizimkiler nihayet birleşecekler. Love y'all 🤎

~•~•~Elaine Laila Parker~•~•~

~•~•~18.04.2024~•~•~