MY DEAR BODYGUARD •|• BxB •|•

17. bölüm

Doğukan gideli 1 saat olmuştu neredeyse.

O dosyada ne gördüyse delirmişti.

Nereye gittiğini bilmediğim için kafayı yemek üzereydim.

Evde yalnızdım. Amcam babamın yanındaydı.

Ben de hastaneye gitmek istesem de belki Doğukan gelir diye evde bekliyordum.

Yatağımda uzanmış boş boş tavanı izliyordum ve düşünüyordum.

Önce evimizin taranması, sonra Korel'in hayatımıza girmesi, hayatımı alt üst edip gitmesi, babama suikast...

Şimdi de Doğukan'ın terkedilmesi ve ne olduğu belirsiz bir dosya yüzünden çekip gitmesi.

Ne çok şey olmuştu öyle...

Yatağımda yan döndüm ve yorganı üzerime çektim.

Gözlerimi kapatıp daha fazla düşünmemeye çalıştım.

Onu düşünmek istemiyorum... İstemiyorum...

Gözlerim kapalı öylece dururken bir ses duydum.

Gözlerimi açtım.

İstemsizce gözlerim onun her zaman oturduğu koltuğa kaydı.

Oradaydı.

Beni izliyordu.

Gözlerim anında doldu.

Bakışlarımı ondan çektim ve gözlerimi sıkıca kapattım.

İç çekerek ağladım bir süre.

Psikolojik desteğe ihtiyacım vardı.

Artık hayalini de görmeye başlamıştım.

Ve bu istediğim bir şey hiç değil.

Onu görmek...

Gözlerimi açtım ve tekrar koltuğa baktım. Hala ordaydı.

Gözlerimi kırpıştırdım ve ayağa kalktım.

Yavaş adımlarla ona doğru yürüdüm.

Gözlerini kırpmadan beni izliyordu.

Önünde durdum öylece.

Ayağa kalktı ve karşımda durdu dimdik.

Kafamı kaldırdım ve ifadesiz yüzüne baktım.

"Gerçeksin." dedim hayal kırıklığı ve öfkeyle. "Gerçeksin..."

Cevap vermedi.

Kendimden beklemediğim bir hızla sağ elimi kaldırdım ve yüzüne sert bir tokat attım.

Tokatın etkisiyle yüzü yana doğru savruldu.

"Senin hala ne işin var burada?" diye bağırdım.

Kafasını kaldırdı ve yüzüme baktı.